Rizzoli & Isles - Seizoen 4
Het vierde seizoen van Rizzoli & Isles is tevens ook het eerste seizoen dat ik bekijk van de serie. Al snel valt me de leuke en aparte vriendschapsband tussen de twee hoofdpersonages Jane Rizzoli (Angie Harmon, Law & Order) en Maura Isles (Sasha Alexander, NCIS: Naval Criminal Investigative Service) op. De twee actrices zetten een puike prestatie neer en het wordt al snel duidelijk dat dit niet hun eerste ervaring is met misdaadseries. Ondanks dat ik de voorgaande seizoenen nog niet onder de loep genomen heb, verwelkomt de serie me moeiteloos. Bepaalde verhaallijnen die zich afspeelden in de vorige seizoenen worden, indien nodig, kort en bondig samengevat, zodat een nieuwe kijker nooit het gevoel heeft dat hij te laat op het feestje is aangekomen.
Dit seizoen is sterk gebaseerd op het case of the week-principe. Seizoen 4 heeft amper een rode draad, waardoor er een bepaalde samenhang ontbreekt. Om variatie te brengen in het case of the week-concept, focust de serie ook vaak op seriemoordenaars. Er zijn, tegen het einde van het vierde seizoen, al zoveel seriemoordenaars de revue gepasseerd dat dat element een beetje ongeloofwaardig wordt.
Toch positioneert Rizzoli & Isles zich sterk door de serie te richten op de personages en niet persé op de case. Veel van de cases hebben een persoonlijke link met de personages. Hierdoor ontstaat er een sterke band met het memorabele duo, alsook met nevenpersonages. Ondanks dat dit een absolute troef blijkt te zijn voor de serie, laat dit alsnog een licht negatieve nasmaak achter. De personages zijn zo vaak het slachtoffer van één of andere seriemoordenaar, dat ook dit element wat ongeloofwaardig wordt. Hoeveel keer kan je namelijk ontvoerd worden, familie zijn van of daten met een seriemoordenaar?
Mijn absoluut favoriete personage is Maura Isles, de sociaal onhandige maar bijzonder charmante en briljante lijkschouwster. De karakteristieke trekjes van dit personage mogen dan al vaak gebruikt zijn in verscheidene andere series, desalniettemin levert Sasha Alexander een bekoorlijke prestatie.
Rizzoli & Isles mag dan geen unieke serie zijn, de puike acteerprestaties en vlotte verhaallijnen maken de serie alsnog een aangenaam tijdverdrijf. De aanrader voor wie van het genre kan genieten!
Toen ik het recensie-exemplaar in handen kreeg, werd al snel duidelijk dat er niets aan te merken valt op de beeld- en audiokwaliteit. Daarnaast vind ik echter ook de special features van groot belang. Deze bieden een extra ervaring aan de trouwe kijker van Rizzoli & Isles. Het lijstje van special features is echter beperkt in de DVD box van het vierde seizoen. Alleen de volgende twee documentaires zijn terug te vinden op de laatste disc:
* Waar waarheid en fictie samenkomen - het proces van het schrijven van een aflevering en hoe men een realistisch beeld tracht te creëren. (18 minuten)
* Boston nabouwen - de serie wordt gefilmd in Los Angeles, maar speelt zich desalniettemin af in Boston. In deze korte documentaire wordt uitgelegd hoe men alsnog de sfeer van Boston herkenbaar probeert te maken. (6,5 minuut)
Dit seizoen is sterk gebaseerd op het case of the week-principe. Seizoen 4 heeft amper een rode draad, waardoor er een bepaalde samenhang ontbreekt. Om variatie te brengen in het case of the week-concept, focust de serie ook vaak op seriemoordenaars. Er zijn, tegen het einde van het vierde seizoen, al zoveel seriemoordenaars de revue gepasseerd dat dat element een beetje ongeloofwaardig wordt.
Toch positioneert Rizzoli & Isles zich sterk door de serie te richten op de personages en niet persé op de case. Veel van de cases hebben een persoonlijke link met de personages. Hierdoor ontstaat er een sterke band met het memorabele duo, alsook met nevenpersonages. Ondanks dat dit een absolute troef blijkt te zijn voor de serie, laat dit alsnog een licht negatieve nasmaak achter. De personages zijn zo vaak het slachtoffer van één of andere seriemoordenaar, dat ook dit element wat ongeloofwaardig wordt. Hoeveel keer kan je namelijk ontvoerd worden, familie zijn van of daten met een seriemoordenaar?
Mijn absoluut favoriete personage is Maura Isles, de sociaal onhandige maar bijzonder charmante en briljante lijkschouwster. De karakteristieke trekjes van dit personage mogen dan al vaak gebruikt zijn in verscheidene andere series, desalniettemin levert Sasha Alexander een bekoorlijke prestatie.
Rizzoli & Isles mag dan geen unieke serie zijn, de puike acteerprestaties en vlotte verhaallijnen maken de serie alsnog een aangenaam tijdverdrijf. De aanrader voor wie van het genre kan genieten!
Toen ik het recensie-exemplaar in handen kreeg, werd al snel duidelijk dat er niets aan te merken valt op de beeld- en audiokwaliteit. Daarnaast vind ik echter ook de special features van groot belang. Deze bieden een extra ervaring aan de trouwe kijker van Rizzoli & Isles. Het lijstje van special features is echter beperkt in de DVD box van het vierde seizoen. Alleen de volgende twee documentaires zijn terug te vinden op de laatste disc:
* Waar waarheid en fictie samenkomen - het proces van het schrijven van een aflevering en hoe men een realistisch beeld tracht te creëren. (18 minuten)
* Boston nabouwen - de serie wordt gefilmd in Los Angeles, maar speelt zich desalniettemin af in Boston. In deze korte documentaire wordt uitgelegd hoe men alsnog de sfeer van Boston herkenbaar probeert te maken. (6,5 minuut)
Over de auter, Eline Hermans
Eline combineert haar studies aan de hogeschool met haar liefde voor series en films. Lekker wegdromen met haar favoriete personages is dan ook één van haar meest geliefde vrijetijdsbestedingen. Door middel van het schrijven van recensies, probeert Eline nog meer betrokken te zijn in het televisiewereldje.
Bekijk profiel van Eline Hermans
