Wat je van series leren kunt?! The Umbrella Academy

Hoe een beetje vreemd soms ook gewoon lekker is. De eerste avonden van mijn vakantie heb ik besteed aan het afkijken van The Umbrella Academy. Deze Netflix-serie is gebaseerd op een stripboek van Gerard Way (schrijver) en Gabriel Bá (illustrator). May is de bekendste van de twee, een multi-talent, naast stripboekschrijver was hij oprichter en zanger van de band My Chemical Romance.

Voor wat betreft het verhaal: op 1 oktober 1989 bevielen 43 vrouwen van kinderen terwijl ze de ochtend ervoor nog niet eens zwanger waren. De serie vertelt het verhaal over 7 van deze kinderen die zijn geadopteerd door een extravagante miljardair. Alle 7 hebben ze een bijzondere kracht. Als hun vader overlijdt komen ze weer samen. Eerst om erachter te komen hoe hun vader overleed en later om de wereld te redden.

Toen ik een van mijn vrienden vertelde dat ik enthousiast was over The Umbrella Academie vertelde hij te zijn afgehaakt toen de aap begon te praten. Ook online zijn de reviews niet allemaal even lovend. De serie vraagt iets van je fantasie en (vooral de eerste afleveringen) je doorzettingsvermogen. Op een Belgische site vroeg de recensent zich af of de serie een superheldenserie was of een serie over onverwerkte jeugdtrauma's. Van allebei een beetje denk ik. Een Amerikaanse recensent had het over een verbleekt X-men verhaal. Wat ik ervan vind? The Umbrella Academy is wat mij betreft een beetje zoals die slogan uit de Rivella-reclame van jaren geleden: 'een beetje vreemd, maar wel lekker.'

Het probleem met vreemd is dat iedereen zo zijn eigen definitie ervan heeft én dat het plakken van een dergelijk label, het kijken van een goede serie soms in de weg gaat zitten. Een voorbeeld uit mijn eigen serie-verleden. Er zijn mensen die Lost in hun rijtje met beste series ooit gemaakt zetten. Ik zelf ben afgehaakt toen ik ineens een ijsbeer door de jungle heen zag rennen en een paar afleveringen later nog steeds geen antwoord had op de vraag wat die daar deed. Het was de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen. Er is dus blijkbaar een grens aan wat je als mens aan vreemde dingen aankunt als je een serie kijkt en die grens ligt voor iedereen verschillend.

Als je echter door het vreemde heen kunt kijken, dan is the Umbrella Academie (wat mij betreft) een spannend verhaal over familie en heldendom. En ja, ook over jeugdtrauma's en hoe daarmee om te gaan. Ik wens je veel vreemde, maar lekkere series toe de komende tijd.