Deze serie werkt net verkeerd om. De eerste aflevering smaakte gelijk naar meer en de volgende twee afleveringen maakten dat meer dan waar. Daarna zakt het echter in. Er zijn afleveringen met vrijwel alleen monologen en de serie wordt een (op momenten very) slow burn. Ook wordt het religieuze onderdeel dan steeds belangrijker. Op zich is dat wel te snappen met een serie die "Nachtmis" heet, maar je wordt op een gegeven moment wel erg doodgegooid met Bijbelteksten.
Voor de mensen die bekend zijn met het horrorgenre is het overigens niet lastig om al heel vroeg in de serie te zien waar het eigenlijk om gaat. Hoe dan ook wil je zien hoe het afloopt met de mensen met wie je meeleeft, maar ook vooral met de mensen die aan "de andere kant" van het sympathie spectrum staan.
Ik heb de serie na drie afleveringen een 9 gegeven, maar helaas heb ik besloten om dat wat naar beneden bij te stellen toen ik alles had gezien. Maar ondanks dat is deze serie zeker de moeite waard voor de genre liefhebbers.
Hetzelfde geldt overigens voor het stemmen op één van de acteurs. In eerste instantie ging ik voor de held van het verhaal. Maar uiteindelijk heb ik toch voor Samantha Sloyan als Bev Keane gekozen. Simpelweg omdat haar optreden de meeste gevoelens bij me opriepen. Geen leuke gevoelens, maar toch was dat knap.
Een aparte serie, omschreven als horror genre. Waarom besloot ik deze serie te kijken, als ik in mijn hele leven nooit naar een hororfilm/serie heb gekeken? Ik hou daar niet van, maar toch was er iets dat mij aantrok om het te proberen. Ik ging er vanuit dat ik iedere 5 minuten tegen het plafond zou vliegen van de schrikmomenten, maar ook dat gebeurde niet. Wat gebeurde er dan wel? Heel veel lange (religieuze) monologen en af en toe een momentje dat ik wakker werd geschud. Ik kan het eigenlijk niet uitleggen waarom ik de 7 afleveringen heb gekeken, het was niet slecht, het was niet goed, maar uiteindelijk toch de moeite waard, anders was ik er eerder al mee gestopt. Maar een 2e seizoen hoeft wat mij betreft niet.
Ook wordt het religieuze onderdeel dan steeds belangrijker. Op zich is dat wel te snappen met een serie die "Nachtmis" heet, maar je wordt op een gegeven moment wel erg doodgegooid met Bijbelteksten.
Voor de mensen die bekend zijn met het horrorgenre is het overigens niet lastig om al heel vroeg in de serie te zien waar het eigenlijk om gaat.
Hoe dan ook wil je zien hoe het afloopt met de mensen met wie je meeleeft, maar ook vooral met de mensen die aan "de andere kant" van het sympathie spectrum staan.
Ik heb de serie na drie afleveringen een 9 gegeven, maar helaas heb ik besloten om dat wat naar beneden bij te stellen toen ik alles had gezien. Maar ondanks dat is deze serie zeker de moeite waard voor de genre liefhebbers.
Hetzelfde geldt overigens voor het stemmen op één van de acteurs. In eerste instantie ging ik voor de held van het verhaal. Maar uiteindelijk heb ik toch voor Samantha Sloyan als Bev Keane gekozen. Simpelweg omdat haar optreden de meeste gevoelens bij me opriepen. Geen leuke gevoelens, maar toch was dat knap.