5.5
Tim Lucassen geeft Indebted - Seizoen 1 een 5.5.
3 juni 2020, 17:08 door Tim Lucassen
Indebted - Seizoen 1
Al jarenlang heb ik een zwak voor Fran Drescher. Vanaf de eerste keer dat ik haar zag in The Nanny werd ik betoverd door haar natuurlijke charme, fysieke komedie en stijl. Toegegeven haar nasale stemgeluid vind zelfs ik niet altijd even prettig, maar toch hou ik ervan. Toen ik hoorde dat Fran Drescher één van de hoofdrollen zou gaan spelen in een nieuwe komedieserie werd ik direct enthousiast. Naast Fran spraken ook de overige castleden en het basisidee van de serie me erg aan. Helaas vond ik de pilot een beetje tegenvallen. Dit belemmerde mij echter niet om verder te kijken. Elke serie heeft immers een paar afleveringen nodig om te groeien. Jammer genoeg gebeurde dat niet bij Indebted.
Indebted betekent letterlijk ´verschuldigd´. De titel verwijst naar de financiële status van Stew (Steven Weber, Wings) & Debbie Klein (Fran Drescher, The Nanny), de ouders van Dave (Adam Pally, Happy Endings) en Joanna (Jessy Hodges, Barry). Dave is getrouwd met Rebecca (Abby Elliott, Saturday Night Live) en samen hebben zij twee jonge kinderen. In de eerste aflevering vieren Dave en Rebecca dat ze eindelijk hun leven (en kastruimte) terugkrijgen omdat de kinderen ouder worden, naar de basisschool gaan en minder speelgoed en rommel met zich meebrengen. Dit op zichzelf is al ongeloofwaardig aangezien hun kinderen nog steeds jonger dan tien jaar oud zijn. Zoals je misschien opvalt, heb ik de namen van de kinderen niet genoemd. Ten eerste weet ik ze oprecht niet. Ten tweede betwijfel ik of Dave en Rebecca hun namen wel kennen. De kinderen komen namelijk niet of nauwelijks voor in het eerste seizoen.
Laten we echter niet vergeten dat Indebted een komedieserie is en dat geloofwaardigheid niet het belangrijkste criterium is voor een geslaagde komedie. Lang kunnen Dave en Rebecca niet van hun “rust” genieten. Vrijwel direct staan de ouders van Dave op de stoep met de mededeling dat ze blut zijn. Er volgt een gecompliceerd, onsamenhangend verhaal over verre vakanties en gebrek aan een goede ziektekostenverzekering. Dit had een interessant basisgegeven voor de serie kunnen zijn. Millennials versus babyboomers met een maatschappijkritische ondertoon over de hoogte van de ziektekosten in Amerika en de verschillende opvattingen van generaties met betrekking tot het opvoeden van kinderen. In tegenstelling tot wat ik verwachtte, kwamen deze elementen vrijwel niet of slecht uitgewerkt aan bod in de afleveringen.
Aan het einde van de eerste aflevering trekken Stew en Deb in bij Dave en Rebecca. Waar in het huis precies wordt nooit helemaal duidelijk, maar zoals ik al zei is de geloofwaardigheid soms ver te zoeken. Vanaf aflevering twee accepteer je de aanwezigheid van Stew en Deb in huis gewoon. Qua opzet lijkt de serie een beetje op de komedieklassieker Everybody Loves Raymond. Alleen wonen de ouders van het hoofdpersonage niet aan de overkant van de straat, maar in hetzelfde huis. Maar waar Everybody Loves Raymond een typische, brave gezinskomedie is, probeert Indebted daarnaast ook nog een hippe komedie te zijn met een randje. Helaas slaagt de serie er niet in een prettige balans te vinden en daardoor verschilt de toon per aflevering sterk.
Het grootste pluspunt van Indebted is de talentvolle cast. Deze bestaat een prettige mix van relatief jong talent en gevestigde namen. Helaas wordt het talent van de cast teniet gedaan door het gemakzuchtige en bij tijd en wijlen infantiele script. Veruit de meeste grappen landen niet. Anno 2020 zijn flauwe versprekingen als Twitter ‘The Tweeter’ noemen en misquotes als “As Nelson Mandela said: Hakuna Matata” niet voldoende om het publiek hardop te laten lachen. Tijdens het kijken vroeg ik mij regelmatig af of de makers van de serie de scripts zelf echt goed vonden. Ik kan me haast niet voorstellen dat deze vooraf goed zijn gekeurd en grappig zijn bevonden. De humor voelt erg geforceerd aan. Bovendien lijkt het alsof enorme schulden hebben en fiscaal onverantwoordelijk zijn verheerlijkt worden. De manier waarop Stew en Deb hun geld zijn kwijtgeraakt is ongeloofwaardig, maar niet onmogelijk. Het kan immers iedereen overkomen. Toch ondervinden zij geen consequenties van hun gedrag. Hoeven die schulden niet af te lossen?
Toch vind ik het zonde. De hoofdrolspelers hebben namelijk hun sporen ruimschoots verdiend en in andere projecten bewezen wel degelijk de lachers op hun hand te hebben. Ik beoordeel het eerste seizoen van Indebted met een magere 5,5. Dat het een krappe voldoende is, komt vooral door de charme en het komische talent van Fran Drescher. De serie is nog niet officieel stopgezet, maar vanwege tegenvallende kijkers komt er waarschijnlijk geen tweede seizoen.
Indebted betekent letterlijk ´verschuldigd´. De titel verwijst naar de financiële status van Stew (Steven Weber, Wings) & Debbie Klein (Fran Drescher, The Nanny), de ouders van Dave (Adam Pally, Happy Endings) en Joanna (Jessy Hodges, Barry). Dave is getrouwd met Rebecca (Abby Elliott, Saturday Night Live) en samen hebben zij twee jonge kinderen. In de eerste aflevering vieren Dave en Rebecca dat ze eindelijk hun leven (en kastruimte) terugkrijgen omdat de kinderen ouder worden, naar de basisschool gaan en minder speelgoed en rommel met zich meebrengen. Dit op zichzelf is al ongeloofwaardig aangezien hun kinderen nog steeds jonger dan tien jaar oud zijn. Zoals je misschien opvalt, heb ik de namen van de kinderen niet genoemd. Ten eerste weet ik ze oprecht niet. Ten tweede betwijfel ik of Dave en Rebecca hun namen wel kennen. De kinderen komen namelijk niet of nauwelijks voor in het eerste seizoen.
Laten we echter niet vergeten dat Indebted een komedieserie is en dat geloofwaardigheid niet het belangrijkste criterium is voor een geslaagde komedie. Lang kunnen Dave en Rebecca niet van hun “rust” genieten. Vrijwel direct staan de ouders van Dave op de stoep met de mededeling dat ze blut zijn. Er volgt een gecompliceerd, onsamenhangend verhaal over verre vakanties en gebrek aan een goede ziektekostenverzekering. Dit had een interessant basisgegeven voor de serie kunnen zijn. Millennials versus babyboomers met een maatschappijkritische ondertoon over de hoogte van de ziektekosten in Amerika en de verschillende opvattingen van generaties met betrekking tot het opvoeden van kinderen. In tegenstelling tot wat ik verwachtte, kwamen deze elementen vrijwel niet of slecht uitgewerkt aan bod in de afleveringen.
© NBC
Aan het einde van de eerste aflevering trekken Stew en Deb in bij Dave en Rebecca. Waar in het huis precies wordt nooit helemaal duidelijk, maar zoals ik al zei is de geloofwaardigheid soms ver te zoeken. Vanaf aflevering twee accepteer je de aanwezigheid van Stew en Deb in huis gewoon. Qua opzet lijkt de serie een beetje op de komedieklassieker Everybody Loves Raymond. Alleen wonen de ouders van het hoofdpersonage niet aan de overkant van de straat, maar in hetzelfde huis. Maar waar Everybody Loves Raymond een typische, brave gezinskomedie is, probeert Indebted daarnaast ook nog een hippe komedie te zijn met een randje. Helaas slaagt de serie er niet in een prettige balans te vinden en daardoor verschilt de toon per aflevering sterk.
Het grootste pluspunt van Indebted is de talentvolle cast. Deze bestaat een prettige mix van relatief jong talent en gevestigde namen. Helaas wordt het talent van de cast teniet gedaan door het gemakzuchtige en bij tijd en wijlen infantiele script. Veruit de meeste grappen landen niet. Anno 2020 zijn flauwe versprekingen als Twitter ‘The Tweeter’ noemen en misquotes als “As Nelson Mandela said: Hakuna Matata” niet voldoende om het publiek hardop te laten lachen. Tijdens het kijken vroeg ik mij regelmatig af of de makers van de serie de scripts zelf echt goed vonden. Ik kan me haast niet voorstellen dat deze vooraf goed zijn gekeurd en grappig zijn bevonden. De humor voelt erg geforceerd aan. Bovendien lijkt het alsof enorme schulden hebben en fiscaal onverantwoordelijk zijn verheerlijkt worden. De manier waarop Stew en Deb hun geld zijn kwijtgeraakt is ongeloofwaardig, maar niet onmogelijk. Het kan immers iedereen overkomen. Toch ondervinden zij geen consequenties van hun gedrag. Hoeven die schulden niet af te lossen?
Toch vind ik het zonde. De hoofdrolspelers hebben namelijk hun sporen ruimschoots verdiend en in andere projecten bewezen wel degelijk de lachers op hun hand te hebben. Ik beoordeel het eerste seizoen van Indebted met een magere 5,5. Dat het een krappe voldoende is, komt vooral door de charme en het komische talent van Fran Drescher. De serie is nog niet officieel stopgezet, maar vanwege tegenvallende kijkers komt er waarschijnlijk geen tweede seizoen.
Over de auteur, Tim Lucassen
Tim is een 25-jarig communicatiegekkie uit Gemert. Al op de middelbare school hield hij de series die hij keek beter bij dan het huiswerk dat hij moest maken. Is opgegroeid met Bassie & Adriaan, Kees & Co, CSI, Bones, SamSam en Het Zonnetje in Huis. Zal altijd een zwak blijven houden voor The Nanny en is zelfs stiekem een beetje verliefd op Fran Drescher. Heeft een eclectische smaak. Van klassieke comedy- en dramaseries (die sommigen zouden bestempelen als "oude meuk") tot het modernere werk. Naast serieliefhebber is hij ook fervent filmfan en in het bezit van een abonnement op de bioscoop.
Bekijk profiel van Tim Lucassen