Il Mostro is door de controversiële aanpak niet voor iedereen een aanrader. Het waargebeurde verhaal over het monster van Florence is bizar om te volgen. Het politieonderzoek naar de moorden kent de nodige gebreken. Het zorgt ervoor dat er nog meer doden vallen dan misschien noodzakelijk. De moordenaar van jonge stellen in de regio van Florence is extreem gewelddadig. Vooral de verminking van vrouwen na hun dood is van een ongekende wreedheid. Tussen 1968 en 1985 kwamen acht stellen door deze seriemoordenaar om het leven. Het monster van Florence gebruikte steeds hetzelfde pistool. Een .22 kaliber Beretta.
Deze Beretta is te linken aan een moord in 1968. De eerste moord van de seriemoordenaar is daardoor snel gevonden. Het bijzondere is dat er een kind ongewild toeschouwer is geweest van die eerste moord. Hij lag te slapen op de achterbank van de auto en is op bijzondere wijze weten te ontkomen. Omdat de eerste moord vaak de meeste aanknopingspunten geeft gaat de politie opnieuw op onderzoek uit naar die eerste moord. Dit is de basis van het verhaal van deze miniserie.
Het meest bijzondere aan Il Mostro is dat het verhaal vanuit verschillende perspectieven verteld wordt. Daardoor krijg je in vier afleveringen verschillende versies te zien die leiden tot de moord op het eerste stel. Het is pijnlijk duidelijk dat er veel onheil aan de moord vooraf ging. De overspelige vrouw die vermoord wordt heeft een zeer pijnlijk verleden. Haar echtgenoot is veroordeeld voor de dubbele moord, maar er blijkt al snel veel meer aan de hand. Door de gesprekken met de echtgenoot, het inmiddels ouder geworden kind op de achterbank, maar ook de verschillende verdachten en getuigen wordt het verhaal langzaamaan ontrafeld. Althans, elke versie krijgt een plek, want als je het verhaal opzoekt dan weet je dat de uitkomst net zo frustrerend is als het onderzoek en de aanleiding zelf.
Het meest bijzondere aan Il Mostro is dat het verhaal vanuit verschillende perspectieven verteld wordt.
Il Mostro kent een compleet eigen dynamiek. De Italianen weten de sfeer uit de tijd waarin het zich afspeelt treffend neer te zetten. Het gebruik van sepia beelden met een donkere tint past perfect bij het duistere verhaal. Het leven van Italianen in die tijd (b)lijkt compleet anders dan die van ons. Dat maakt dat het soms lastig voor te stellen is dat dit echt waargebeurd is. Helaas blijkt dat vrouwen toen niet bepaald een gunstige status hadden in Italië. Dat de vrouw overspelig wordt kent een heel trieste en, hopelijk voor ons, onvoorstelbare aanleiding. Dat zij niet de enige vrouw is met een pijnlijk verhaal wordt ook schrijnend duidelijk. Het zal één van de redenen zijn dat de scores van de serie best laag zijn.
Het voelt allemaal ongelooflijk en bizar aan. Toch heeft Regisseur Stefano Sollima (Gomorra (2014), Suburra en ZeroZeroZero) deze serie gemaakt op basis van de meterslange officiële dossiers die ter beschikking zijn. Het maakt het allemaal des te pijnlijker en indringender. Niet alleen door de moorden en de seriemoordenaar zelf. Maar juist het schrikbarende feit dat er zoveel mannen zijn die net zo goed tot seriemoordenaar hadden uit kunnen groeien maakt het extra onaangenaam om naar te kijken. Dat vrouwen zo'n ongelijke positie hadden in Italië wordt niet bepaald vermeden in de serie. Dat deze positie van vrouwen ook gebaseerd is op dossiers uit die tijd maakt het helemaal schrijnend.
De serie vraagt gewenning omdat Il Mostro om meerdere redenen niet bepaald standaard te noemen is.
Persoonlijk raakte ik, nadat ik gewend raakte aan de verhaalstijl, steeds verder onder de indruk van het verhaal en de wijze waarop dit in beeld gebracht is. De serie vraagt gewenning omdat Il Mostro om meerdere redenen niet bepaald standaard te noemen is. Vroeger was niet alles beter. Dat laat Il Mostro op zeer indringende wijze zien.
Over de auteur, Ron Schoonwater
Na jaren zijn schrijftalent te hebben gebruikt voor muziekrecensies werd het tijd de overstap te maken naar het schrijven over zijn andere grote passie. Films en, de laatste jaren vooral, TV series. Hoewel het altijd leuk is om te vertellen dat je (vooral) van kwaliteit series houdt uit bijvoorbeeld Groot Brittannië en Scandinavië is hij ook fan van Amerikaanse series in de breedste zin van het woord. TV series zijn dan ook een afspiegeling van het leven. Humoristisch, spannend, serieus, verdrietig, spectaculair, dramatisch, ongelooflijk, mooi & soms slechts ter vermaak en afleiding.
