House of Cards - Seizoen 2

Ik kan nu allerlei cumulatieve op deze serie loslaten maar ik houd het er bij dat deze serie op dit moment één van de beste series is die is uitgezonden. En het goede nieuws is; er komt nog een seizoen. House of Cards is een serie die alles in zich herbergt om tot hele grote hoogte te stijgen. Geweldige acteurs, fantastisch verhaal, goede muziek, prachtige beelden en uitstekende dialogen. Er zijn maar weinig series die kunnen tippen aan zoveel kwaliteit. Daarbij begrijp ik dat sommige mensen het verhaal niets vinden. Dat kan, maar dat doet niets af aan de kwaliteit.

Kevin Spacey en Robin Wright als echtpaar Underwood zijn bijna waar ze willen zijn. Ze kunnen de Oval Office bijna ruiken. Er zijn alleen nog een paar obstakels die opgeruimd moeten worden. En die obstakels laten zich niet zomaar opzij schuiven. Dus is het alle hens aan dek voor Francis en Claire Underwood, en dat doen ze bijna tot in perfectie. Alles wat ze doen heeft een reden, zelfs de woorden die ze uitspreken zijn van te voren bedacht en gepland. Improviseren doen ze nauwelijks want alle scenario’s worden doorgesproken en uitgewerkt. Ademloos kijk je naar het gekonkel en bekokstoof van die twee. Ze gaan door roeien en ruiten om hun doel te bereiken.

Wil je zo iemand als Francis als president? Dat antwoord zal ik je schuldig moeten blijven. Ik weet het echt niet. De man is levensgevaarlijk, hij gaat over lijken om het hoogste ambt in de wereld te bereiken. En hij betrekt mij als kijker in zijn manipulatie en chantage praktijken. Dat maakt dat je Underwood niet kan haten, terwijl dat wel zou moeten. Je hebt als kijker het gevoel dat je medeplichtig wordt gemaakt. Je voelt je medeplichtig aan alles wat Underwood doet. Wat hij aanraakt wordt zwart teer. Zijn gedachten en hersenspinsel zijn donkere diepe poelen, en ik als kijker wil daarin verdrinken. En dat maakt van Francis ‘Frank’ Underwood de gevaarlijkste man ter wereld.

Door het gewetenloos gekonkel van de Underwoods vallen de slachtoffers daarvan om hen heen bij bosjes. De kalme en vriendelijke Freddy die zijn zaak ‘The BBQ Joint’ verliest. Of Doug Stamper die zijn alcohol verslaving inruilt voor een andere verslaving. Rachel Posner (Rachel Brosnahan, The Blacklist) die totaal geen leven meer kan en mag hebben. Fotograaf Adam Galloway die zijn reputatie en carrière op het spel moet zetten. Zelfs president Walker en zijn vrouw Tricia (Joanna Going, Going to Extremes) ontkomen niet aan de intriges van de Underwoods. De enige die het Francis erg moeilijk kan maken is zakenman en miljardair Raymond Tusk. Francis en zijn vrouw hebben dan ook hun handen vol aan de laaghartige spelletjes die Tusk speelt.

House of Cards volgt de Underwoods in hun reis naar het hoogste ambt. Die reis wordt prachtig en adembenemend in beeld gebracht door alle medewerkers achter de camera en schitterend weergegeven door alle acteurs voor de camera. Zelfs de muziek draagt bij aan de perfectie van deze serie. House of Cards zal niet voor iedereen geschikt zijn, even een paar minuten afgeleid en je bent een deel van het verhaal al kwijt. Je zult dus 60 minuten gefocust moeten blijven. Voor mij was dat geen probleem, ik zat elke aflevering 60 minuten aan de bank vastgelijmd met secondelijm. House of Cards is ook uitstekend geschikt voor de binge-kijkers onder ons, want Netflix bracht ook het tweede seizoen op 14 februari in één keer uit. En nu maar wachten op het derde en hoogst waarschijnlijke laatste seizoen.

10 punten gewoon omdat het kan en mag bij een nagenoeg perfecte serie.