Alphas - Seizoen 2

Nadat ik het eerste seizoen had gezien was ik ook benieuwd naar het tweede seizoen. Niet alleen om de serie, maar ook omdat ik het personage Gary Bell zo geweldig vind om naar te kijken. Het is een serie waarin ze serieus zijn, maar tegelijkertijd ook humor weten te brengen. Dat bleef mij aantrekken.

Het plot in het eerste seizoen draaide om vijf Alphas die onder leiding van Dr. Lee Rosen de ondergrondse Alpha beweging, ook wel Red Flag genoemd, probeerden tegen te houden. Het eerste seizoen eindigde met Dr. Lee Rosen die de hele wereld vertelde over Alphas.

Het tweede seizoen start acht maanden na de finale van het eerste seizoen. Dr. Rosen blijkt te zijn geïnstitutionaliseerd. Zijn team zat ondertussen zonder leider. Een deel ging verder met het opsporen van andere Alphas, anderen raakten het spoor bijster. Gary bleek zelfs opgenomen te zijn in Binghampton. Natuurlijk draait de eerste aflevering er om dat iedereen weer bij elkaar gebracht wordt en moeten ze zelfs proberen om een aantal leden van hun eigen team te redden. De in de laatste aflevering van het eerste seizoen geïntroduceerde Stanton Parish, leider van Red Flag, zal in dit tweede seizoen de grote vijand zijn en dit hebben ze mooi uitgewerkt in een zeer spannend seizoen.

Dit tweede seizoen is naar mijn mening nog weer beter dan het eerste seizoen. Ik snap dan ook niet waarom het in hemelsnaam gecanceld is. Naast Lee Rosen en de vijf vaste Alphas, die dit seizoen gewoon weer te zien zijn, zijn er ook een aantal nieuwe personages bijgekomen. Zo is er nu Kat (Erin Way, Detroit 1-8-7), het nieuwste lid van Dr. Rosens Alpha team. Haar Alpha kracht is dat ze ‘muscle memory’ heeft. Dit betekend dat ze slechts iets hoeft te zien en het daarna direct na kan bootsen. Enige nadeel is dat ze geen lange termijn geheugen heeft. Maar ook krijgen we een nieuw hoofd van tactische analyses. John Bennett (Steve Byers, Falcon Beach) vervangt hiermee Nathan Clay. Ook zal hij stof doen opwaaien bij Rachel Pirzad.

De verschillende afleveringen zijn spannend en leuk bedacht. Een persoonlijke favoriet van mij is de aflevering ‘Life After Death’. Al is het alleen maar omdat ik zo’n fan ben van Gary Bell en zijn opmerkingen. In die aflevering laat een vrouw zomaar een baby achter bij Gary. Gary, die autistisch is, normaal gesproken niet van fysiek contact houdt en meestal zelf zorg nodigt heeft, blijkt hier enorm goed mee om te gaan en neemt de zorg van de baby op zich. Al is Gary eigenlijk in elke aflevering een geweldige toevoeging en maakt hij mij altijd aan het lachen.

Natuurlijk komen ook eerder geïntroduceerde personages terug in dit seizoen en zijn er ook nieuwe bijrollen. Allen goed uitgevoerd en met interessante Alpha krachten. De afleveringen zijn niet voorspelbaar en blijven leuk om te kijken. Ook zie je hoe de diverse personages veranderen door bepaalde gebeurtenissen. Zo komt Dr. Rosen erachter dat je niet alles krijgt door lief te zijn en te praten, en ook zie je wat de dood van een geliefd persoon met de diverse personages doet.

Maar ook de laatste aflevering is zeker goed. Waar het hele seizoen om draait komt hier tot een hoogtepunt. De serie eindigt met een open einde. Een einde waar ik nog graag antwoord op had gehad. Wat had moeten gebeuren ging uiteindelijk namelijk anders en ik wil weten waarom en hoe het verder zal gaan. Maar hier zullen we helaas niet achter komen en dat vind ik persoonlijk erg jammer. Alphas is absoluut een serie waarvan ik baal dat het gecanceld moest worden. Of je de serie, of het tweede seizoen, wel of juist niet moet zien dankzij dit open einde is persoonlijk. Als je echt niet kan tegen series met een open einde, dan zou ik er niet aan beginnen. Maar ik persoonlijk had de serie, ondanks het open einde, niet willen missen.