Tulsa King - Seizoen 2

In het ooit zo rustige Tulsa is maffiabaas Dwight Manfredi zijn imperium flink aan het uitbreiden. Hij lijkt een alleenheerser te zijn, maar er zijn kapers op de kust. Het eerste seizoen van Tulsa King was een groot succes. Sylvester Stallone was voor het eerst te bewonderen in een serie en hij deed dit met verve. Als Dwight ‘The General’ Manfredi speelt Stallone een gangster die na vijfentwintig jaar gevangenschap vrijkomt. Hij wordt door zijn maffiabaas naar het gehucht Tulsa gestuurd om daar de handel uit te breiden. Uiteraard verloopt dit niet zonder slag of stoot. Ik was enthousiast en heb het eerste seizoen mogen voorzien van een recensie. Bijna twee jaar later heb ik het tweede seizoen mogen aanschouwen en ben ik vereerd om hier wederom een recensie over te schrijven. Ik kan alvast verklappen dat Tulsa King nog steeds een aangename serie is om naar te kijken.

Niemand is veilig en dat wordt bij vlagen op een brute wijze tentoongespreid.

In het begin van het tweede seizoen hangt Dwight een rechtszaak boven het hoofd omtrent de gebeurtenissen die voortvloeien uit de seizoensfinale van het eerste seizoen. Hij kan hier niet al te lang bij stilstaan, want we zien hoe Dwight en zijn bendeleden hun groeiende imperium in Tulsa uitbreiden en verdedigen. Maar net als ze hun draai vinden, beseffen ze dat ze niet de enige zijn die het voor het zeggen willen hebben. Met de dreiging van de maffia uit Kansas City en een zeer machtige lokale zakenman heeft Dwight er moeite mee om zijn familie en bendeleden te beschermen en tegelijkertijd alles op orde te houden. Bovendien heeft hij nog wat zaken af te handelen met zijn voormalige maffiabaas in New York.

Het eerste seizoen is goed in de smaak gevallen en dat is bepaalde bekende acteurs ook niet ontgaan. Het is mooi om te zien dat de serie hier van profiteert door een aantal nieuwe maffiabazen te introduceren die vertolkt worden door bekendere acteurs. Zo krijgt Dwight te maken met zakenman Cal Thresher (Neal McDonough, Yellowstone (2018)) en wekt hij de aandacht van de maffiabaas uit Kansas City Bill Bevilaqua (Frank Grillo, Kingdom). Ze vinden dat Dwight zomaar de macht heeft gegrepen in Tulsa en dat zij recht hebben op een deel van alle opbrengsten. Volgens Dwight was er helemaal nog geen handel toen hij in Tulsa aankwam. Hij heeft zijn imperium eigenhandig opgebouwd en hoeft volgens hem aan niemand verantwoording af te leggen. Hierdoor kunnen ze elkaars bloed wel drinken en dat zorgt voor een leuke dynamiek tussen de drie heren. Niemand is veilig en dat wordt bij vlagen op een brute wijze tentoongespreid.



Naast de keiharde business is er dit seizoen ook iets meer ruimte voor randzaken. De band tussen Dwight en zijn dochter is hersteld en ze gaat zelfs in Tulsa wonen om bij hem te kunnen zijn. Door de constante dreiging is dit echter van korte duur. Je ziet dat Dwight het hier moeilijk mee heeft. Hij wil zo graag onderdeel uitmaken van het leven van zijn dochter en kleinkinderen. Tegelijkertijd blijft hij die oude vechtersbaas die niet over zich heen wil laten lopen. Daarnaast zoekt Dwight meer toenadering tot de eigenaresse van een paardenboerderij, Margaret Devereaux (Dana Delany, Hand of God). Zij schuwt de donkere kant van Dwight niet en dat spreekt hem aan.

Tulsa King blijft een serie van een goed niveau. Het tweede seizoen is niet beter of slechter dan het eerste, maar ik beschouw het nog steeds als een heerlijk tussendoortje. Het einde van het tweede seizoen belooft niet veel goeds voor Dwight. Hoewel er nog geen officiële bevestiging is voor een derde seizoen, heeft Sylvester Stallone al aangeven bezig te zijn met het script. We kunnen dus meer verwachten. Dat is maar goed ook, want de oude maffiabaas heeft nog wat rekeningen openstaan die op geheel eigen wijze moeten worden vereffend.