Slow Horses - Seizoen 4

De afdankertjes van Slough House mogen weer aan de slag als er een bomaanslag wordt gepleegd. Ik heb het eerste seizoen van Slow Horses mogen recenseren. Toen was ik aangenaam verrast over een voor mij onbekende serie. Na het kijken van het eerste seizoen bleek het voor mij een waar pareltje van Apple TV+ te zijn. De seizoenen volgen elkaar in rap tempo op en deze heb ik destijds ook allemaal zo snel mogelijk verslonden. Recentelijk heb ik het vierde seizoen bekeken. Ook dit seizoen laat wederom zien dat Slow Horses kwalitatief van een hoog niveau is.



Slow Horses, gebaseerd op de boeken van Mick Herron, volgt de belevenissen van een groep mislukte MI5-agenten die zijn verbannen naar Slough House, een afdeling waar de "afgedankte" spionnen hun dagen slijten met saaie administratieve taken. Maar zoals altijd, blijkt dat niets is wat het lijkt. Dit seizoen begint met een schokkende moord op een voormalige MI5-agent. Het dwingt de Slow Horses om samen te werken met voormalige vijanden.

Een belangrijk plotpunt is de terugkeer van voormalig MI5-agent Frank Harkness, een personage gespeeld door Hugo Weaving. Frank is nu een beruchte huurling. Zijn betrokkenheid brengt een reeks gevaarlijke confrontaties met zich mee. Dit geldt in het bijzonder voor River Cartwright die een persoonlijke band met Frank heeft. De spanningen lopen hoog op wanneer Frank dreigt gevoelige informatie over MI5 te onthullen, wat de reputatie van de dienst ernstig zou kunnen schaden.

Als je Slow Horses recenseert dan ontkom je er niet aan om de loftrompet voor Gary Oldman af te steken.

Dit seizoen ligt de focus voornamelijk op River, want naast bovenstaande heeft hij het ook zwaar te verduren met zijn opa David Cartwright. Hij begint dementerend te worden en de gevolgen hiervan zijn desastreus. River doet er alles aan om zijn opa te beschermen. Het is mooi om te zien dat de personages diepgaande karakterontwikkelingen ondergaan. De dynamiek tussen Jack Lowden als River en Jonathan Pryce als David is fijn om te aanschouwen. Tegelijkertijd is het confronterend om te zien wanneer de persoon van wie je houdt steeds meer begint te vervagen.

Als je Slow Horses recenseert dan ontkom je er niet aan om de loftrompet voor Gary Oldman af te steken. Gary Oldman schittert opnieuw als de cynische en briljante Jackson Lamb. Zijn vertolking van de grofgebekte en onconventionele leider van Slough House blijft een hoogtepunt van de serie. Gary Oldman weet met zijn nuance en diepgang een personage neer te zetten dat zowel afstotelijk als onweerstaanbaar is. Zijn vermogen om humor en ernst te balanceren, maakt Jackson Lamb tot één van de meest memorabele personages op het scherm.



Wat dit vierde seizoen zo sterk maakt, is de manier waarop het de verhaallijnen verweeft met actuele thema's. De serie weet op intelligente wijze commentaar te leveren op politieke intriges, machtsspelletjes en de morele dubbelzinnigheid van spionagewerk. De schrijvers slagen erin om de spanning op te bouwen met onverwachte wendingen en goed uitgewerkte plotontwikkelingen die de kijker op het puntje van zijn stoel houden. De muziek, gecomponeerd door Daniel Pemberton, voegt een extra laag van spanning en emotie toe, waardoor elke scène nog meer impact krijgt.

Kortom, het vierde seizoen van Slow Horses is wederom op alle fronten een genot om naar te kijken. Met een uitstekende cast, geleid door de altijd indrukwekkende Gary Oldman, en een verhaal dat zowel spannend als diepgaand is, blijft de serie een must-see voor liefhebbers van het spionagegenre. Dit seizoen bevestigt nogmaals waarom Slow Horses één van de beste series in zijn genre is. Het goede nieuws is dat we er minimaal nog twee seizoenen van kunnen genieten.