The Legend of Korra - Seizoen 2

In het seizoen "Spirits" leert Korra haar spirituele kant kennen. Dat gaat niet zonder slag of stoot, maar het is fijn om te zien hoe Korra groeit. Daarnaast leren we meer over de geschiedenis van de Avatar. Het tweede seizoen van The Legend of Korra, als je de critici mag geloven, is het slechtste van de serie. Ik ben het daar niet mee eens. Toegegeven, aan het eind van het seizoen wordt in het laatste gevecht een vrij stevig verlies geleden. Ook komen de beruchte Deus Ex Machina’s weer uit de kast. De rest van het seizoen vind ik echter heel sterk.

Het tweede seizoen van Korra heet Spirits. Als je de lijn van titels vanaf Aang doortrekt (Water, Earth, Fire, Air), dan vermoed je dat Korra gaat leren spirits te besturen. En gek als dat klinkt, is dat wel ongeveer wat er gebeurt. Het seizoen begint bij haar ouders op de Noordpool. Deze familieontmoeting loopt al snel helemaal uit de hand wanneer er ruzie ontstaat tussen mensen uit de groep van Korra en de leider van de Zuidpool, Korra’s oom. Zoals de titel doet vermoeden komen er ook spirits bij kijken en is het aan Korra om portalen te openen tussen de mensenwereld en spiritwereld.



Dit seizoen is leuk, omdat we door het seizoen heen zoveel meer verhaal krijgen over de wereld waarin ze leven. We leren Korra’s achtergrond en familie kennen, we leren hoe Aang was na het einde van de oorlog en bovenal leren we hoe de Avatar is ontstaan en waar benders überhaupt vandaan komen. Dat is wel af en toe pijnlijk. We zien bijvoorbeeld dat Aang, geliefd karakter uit de vorige serie, niet altijd feilloos is geweest.

De uitgebreide achtergrond en de ontwikkeling die Korra doormaakt in plaats van aangereikt krijgt, zijn de sterke punten van dit seizoen.

Daarnaast zien we ook eindelijk dat Korra meer in aanraking komt met haar spirituele kant. Dat had ze vorig seizoen natuurlijk al stiekem cadeau gekregen van Aang, maar dat was niet erg overtuigend. Nu zien we haar die ontwikkeling echt doormaken.

De uitgebreide achtergrond en de ontwikkeling die Korra nu doormaakt in plaats van aangereikt krijgt, vormen voor mij de sterke punten van dit seizoen. Ik vond de spirituele kant en de rust van Aang altijd heel fijn om naar te kijken. Dat roept wel de vraag op of dat realistisch is voor hoe jong hij toen was. Ook hij maakte wel fouten, maar niet op de manier waarop en van het kaliber dat Korra dat doet. Dat Korra meer naar Aang trok was voor mij dus fijn.

Dat wil niet zeggen dat er niet iets in de kritiek zit die dit seizoen krijgt. Fans kijken met pijn in hun hart naar de laatste afleveringen, en dat had ik zelf ook wel.

Dat wil niet zeggen dat er niet iets in de kritiek zit die dit seizoen krijgt.

Er wordt daar een verlies geleden waarvan men zich afvraagt of dat wel geleden had moeten worden. Aan de ene kant is het waarschijnlijk goed geweest dat er een keer wel iets echt werd verloren, in plaats van dat alles altijd maar goed kwam. Aan de andere kant de vraag of dit dan dat ‘iets’ had moeten zijn.

Het grotere probleem is echter dat in het voorkomen dat alles echt helemaal verloren is, de serie weer compleet over boord gaat en allemaal totaal onverwachte, nergens op gebaseerde fratsen tevoorschijn tovert die magisch alle (op dat ene ding na dan) problemen oplossen. En dat wordt verder ook niet uitgelegd, verklaard, wat dan ook. Dat was wel erg frustrerend.

Deze minpunten daargelaten, het seizoen eindigt met een mooi beeld: Korra slaat een nieuwe weg in met de wereld. Het volgende boek heet dan ook Change (verandering). Voor dit boek een 8.