Sex Education - Seizoen 4

Het laatste seizoen van Sex Education. Deze bevat enkele casting-opschuddingen en een nieuwe, ongebruikelijke school, maar het is net zo vitaal en empathisch als altijd.

Een prima einde vond ik. Echter de gemiddelde kijker op Mijn Serie geeft het vierde seizoen een 6,2. Dit terwijl de overige drie seizoenen gemiddeld een 7,8 scoorden.
In sommige opzichten kunnen kijkers seizoen vier lager beoordelen dan voorgaande seizoenen, omdat ze vinden dat seizoen drie van Sex Education al een sterk einde kende. Tijdens de finale van seizoen drie werden Otis en Maeve uit elkaar getrokken door het vertrek van Maeve naar Amerika en de verkoop van Moordale betekende dat alle studenten verspreid zouden worden. Over het algemeen had dit een natuurlijk stoppunt kunnen zijn.

Seizoen vier kent meerdere verhaallijnen met oude en nieuwe personages. We zien dat Maeve haar schrijfcursus begint aan de Wallace University in de VS, Adam een nieuwe baan begint bij een plaatselijke stal, en Otis, Eric en Aimee gaan naar Cavendish College. Dit is een door studenten geleide school die door sommigen als woke bestempeld zou kunnen worden. Het aantal LHBTQ+ leerlingen is hoger dan een gemiddelde school.



Waar Otis op Moordale dé sekstherapeut van de school was, heeft hij op Cavendish te maken met de rivaliserende sekstherapeute O. Deze verhaallijn weerlegt het stereotype van aseksuele die ‘onschuldig’ en onwetend zijn als het gaat om seks en romantiek. In plaats daarvan probeert O actief haar medestudenten op deze gebieden te helpen. We zien dat de jonge O, nadat ze zich realiseerde dat ze anders was, geïnteresseerd raakte in alles rond relaties, seksualiteit en identiteit. De diepgang van haar kennis betekent dat geen van O’s klasgenoten vermoedt dat ze aseksueel is, totdat ze later in het seizoen vrijuit gaat, wat een nieuwe belangrijke laag aan haar verhaal toevoegt.

Minder humor

Meestal is Sex Education eerst een comedy en daarna een drama, maar in seizoen vier waren deze rollen enigszins omgedraaid. Het laatste seizoen kende veel verhaallijnen die aan de donkere en serieuzere kant vielen, waaronder de dood van Maeve's moeder, Jean’s postnatale depressie en Eric's worsteling met zijn religie. Terwijl de serie de serieuze onderwerpen meestal in evenwicht brengt met humor, neigde vooral seizoen vier verder naar drama en weg van humor.

Net zoals de eerste drie seizoenen heb ik ook dit seizoen gebinged. Het blijft een leuke serie, ook al is dit echt een ander seizoen. Het is goed zo. Geen seizoen vijf meer. Soms moet een seizoen stoppen op hun hoogtepunt. Maar ik zal Otis en Eric missen.