Revolution - Seizoen 1
In september 2012 schreef ik al een recensie over de eerste aflevering van Revolution. Na die eerste aflevering was ik erg enthousiast over de serie die gecreëerd is door Eric Kripke en J.J Abrams. Hoewel ik nog steeds graag naar de serie kijk, kan ik niet zeggen dat de serie zijn volle potentie heeft waargemaakt. Laat ik, voor degenen die mijn recensie over de eerste aflevering niet hebben gelezen, eerst even beginnen met waar de serie over gaat.
In mijn recensie over de eerste aflevering gaf ik de volgende introductie: “Onze hele manier van leven is afhankelijk van elektriciteit. Wat zou er gebeuren als het gewoon stopte met werken? In Revolution maak je dit mee. Alsof er een schakelaar is omgezet, wordt het op de hele wereld opeens donker. Vliegtuigen vallen uit de lucht, ziekenhuizen moeten sluiten en communicatie is onmogelijk. Zelfs batterijen werken niet meer. En wie kan zonder moderne technologie vertellen wat de reden hiervan is? Na een korte introductie gaat de serie vijftien jaar vooruit in de tijd. Het leven is weer terug naar hoe het was voor de industriële revolutie en als de zon onder gaat worden de kaarsen aangestoken.”
Het uiteindelijke verhaal draait grotendeels rondom Charlie Matheson (Tracy Spiridakos, Majority Rules). Persoonlijk baal ik hiervan omdat ik Tracy de meest irritante actrice vind en er maar een kleine kans is dat ze uit de serie geschreven zal worden. Ik moet zeggen dat ik het in de eerste aflevering niet direct zag, maar toen ik meerdere afleveringen gezien had ging ik mij er aan ergeren. Haar aparte gezichtsuitdrukkingen worden al iets minder vervelend vanaf de tweede helft van het seizoen, maar nog steeds ben ik geen fan van haar. De Monroe Militie is op zoek naar de vader en oom van Charlie omdat zij denken dat respectievelijk Benjamin (Tim Guinee, The Good Wife) en Miles (Billy Burke, Twilight) meer weten over de reden van het uitvallen van de elektriciteit en dus hebben ze misschien ook wel kennis over hoe ze ‘het licht’ weer aankrijgen.
In de eerste aflevering valt Captain Neville (Giancarlo Esposito, Breaking Bad) de gemeenschap binnen waar Charlie op dat moment samen met haar vader en broertje, Danny (Graham Rogers), leeft. Laatst genoemde gooit helaas roet in het eten door de militie met een kruisboog te bedreigen waardoor zijn vader wordt doodgeschoten en hijzelf gevangen wordt genomen. Charlie gaat uiteindelijk samen met Aaron (Zak Orth), een vriend van de familie, en de vriendin van Ben op zoek naar Miles. De serie wordt echt gedragen door acteurs als Giancarlo Esposito en Billy Burke.
Het is lastig om echt over het verhaal te vertellen zonder spoilers te vertellen. Als ik aangeef waarvoor het amulet is dat Ben aan Aaron heeft gegeven terwijl hij zijn laatste adem uitblies, dan geef ik al teveel van het verhaal weg. Misschien zelfs wel bijna het hele verhaal, want belangrijk is dat amulet absoluut. Het verhaal zit goed in elkaar en er zijn genoeg momenten waarop weer iets onthuld wordt waardoor diverse vragen beantwoord worden, maar ook nieuwe vragen aan de oppervlakte komen. Hier herkennen we natuurlijk duidelijk de hand van J.J. Abrams die ook Lost achter zijn naam heeft staan. Wanneer het aankomt op vechtpartijen, bloedvergieten en muziekkeuze, zien we ook duidelijk het werk van Eric Kripke, de bedenker van Supernatural.
Hoewel de serie zo nu en dan even een inkak momentje heeft, en naast de acteerprestaties van Tracy Spiridakos, heeft de serie genoeg elementen die je nieuwsgierig maken naar de volgende aflevering en die ervoor zorgen dat je niet kunt wachten tot je eindelijk weet hoe het zit. Maar is het ook alles dat ik van de serie had verwacht na de eerste aflevering? Nee. Is het een vermakelijk serie met goede plottwistelementen? Ja, genoeg om het interessant te houden. Is het soms voorspelbaar? Ja, maar er zijn ook zoveel momenten die je niet ziet aankomen. Moet ik gaan kijken? Ja, de seizoensfinale had wederom een plottwist en dit belooft dat de serie straks weer een andere weg in zal gaan slaan. Ik ben in elk geval benieuwd en hou deze serie nog een tijdje aan.
In mijn recensie over de eerste aflevering gaf ik de volgende introductie: “Onze hele manier van leven is afhankelijk van elektriciteit. Wat zou er gebeuren als het gewoon stopte met werken? In Revolution maak je dit mee. Alsof er een schakelaar is omgezet, wordt het op de hele wereld opeens donker. Vliegtuigen vallen uit de lucht, ziekenhuizen moeten sluiten en communicatie is onmogelijk. Zelfs batterijen werken niet meer. En wie kan zonder moderne technologie vertellen wat de reden hiervan is? Na een korte introductie gaat de serie vijftien jaar vooruit in de tijd. Het leven is weer terug naar hoe het was voor de industriële revolutie en als de zon onder gaat worden de kaarsen aangestoken.”
Het uiteindelijke verhaal draait grotendeels rondom Charlie Matheson (Tracy Spiridakos, Majority Rules). Persoonlijk baal ik hiervan omdat ik Tracy de meest irritante actrice vind en er maar een kleine kans is dat ze uit de serie geschreven zal worden. Ik moet zeggen dat ik het in de eerste aflevering niet direct zag, maar toen ik meerdere afleveringen gezien had ging ik mij er aan ergeren. Haar aparte gezichtsuitdrukkingen worden al iets minder vervelend vanaf de tweede helft van het seizoen, maar nog steeds ben ik geen fan van haar. De Monroe Militie is op zoek naar de vader en oom van Charlie omdat zij denken dat respectievelijk Benjamin (Tim Guinee, The Good Wife) en Miles (Billy Burke, Twilight) meer weten over de reden van het uitvallen van de elektriciteit en dus hebben ze misschien ook wel kennis over hoe ze ‘het licht’ weer aankrijgen.
In de eerste aflevering valt Captain Neville (Giancarlo Esposito, Breaking Bad) de gemeenschap binnen waar Charlie op dat moment samen met haar vader en broertje, Danny (Graham Rogers), leeft. Laatst genoemde gooit helaas roet in het eten door de militie met een kruisboog te bedreigen waardoor zijn vader wordt doodgeschoten en hijzelf gevangen wordt genomen. Charlie gaat uiteindelijk samen met Aaron (Zak Orth), een vriend van de familie, en de vriendin van Ben op zoek naar Miles. De serie wordt echt gedragen door acteurs als Giancarlo Esposito en Billy Burke.
Het is lastig om echt over het verhaal te vertellen zonder spoilers te vertellen. Als ik aangeef waarvoor het amulet is dat Ben aan Aaron heeft gegeven terwijl hij zijn laatste adem uitblies, dan geef ik al teveel van het verhaal weg. Misschien zelfs wel bijna het hele verhaal, want belangrijk is dat amulet absoluut. Het verhaal zit goed in elkaar en er zijn genoeg momenten waarop weer iets onthuld wordt waardoor diverse vragen beantwoord worden, maar ook nieuwe vragen aan de oppervlakte komen. Hier herkennen we natuurlijk duidelijk de hand van J.J. Abrams die ook Lost achter zijn naam heeft staan. Wanneer het aankomt op vechtpartijen, bloedvergieten en muziekkeuze, zien we ook duidelijk het werk van Eric Kripke, de bedenker van Supernatural.
Hoewel de serie zo nu en dan even een inkak momentje heeft, en naast de acteerprestaties van Tracy Spiridakos, heeft de serie genoeg elementen die je nieuwsgierig maken naar de volgende aflevering en die ervoor zorgen dat je niet kunt wachten tot je eindelijk weet hoe het zit. Maar is het ook alles dat ik van de serie had verwacht na de eerste aflevering? Nee. Is het een vermakelijk serie met goede plottwistelementen? Ja, genoeg om het interessant te houden. Is het soms voorspelbaar? Ja, maar er zijn ook zoveel momenten die je niet ziet aankomen. Moet ik gaan kijken? Ja, de seizoensfinale had wederom een plottwist en dit belooft dat de serie straks weer een andere weg in zal gaan slaan. Ik ben in elk geval benieuwd en hou deze serie nog een tijdje aan.
Over de auter, Jessica Dillema
Jessica (1990) is een echte tv-serie verslaafde. Dankzij MijnSerie kan ze sinds 2012 haar liefde voor series en schrijven combineren door series te recenseren voor MijnSerie. Al snel raakte ze meer betrokken bij MijnSerie en is ze van 2012 tot en met 2017 ook als vrijwilliger achter de schermen van MijnSerie actief geweest als Content Manager. Wegens een drukke baan en het bijhouden van haar eigen persoonlijke blog heeft ze een stapje terug gedaan.
Bekijk profiel van Jessica Dillema
