Wanneer er in een afgeschermde, veilige gemeenschap een moord plaatsvindt blijkt er al gauw meer achter te zitten. Paradise stelt de vraag hoe dit heeft kunnen gebeuren en welke geheimen de mensen hier nog meer voor elkaar hebben. Begin dit jaar verscheen op Disney+ de nieuwe serie Paradise. Maandenlang verschenen er reclames voor deze show op verschillende Nederlandse tv-kanalen. Hoewel dit mijn interesse in de serie wel wekte, bleef ik twijfelen of het wat voor mij zou zijn. De trailers maakten mij namelijk niet duidelijk waar het verhaal nu echt over ging. Recentelijk besloot ik de serie toch een kans te geven en inmiddels heb ik het hele eerste seizoen bekeken. Ik moet zeggen dat mijn eerste indruk op basis van de reclamebeelden niet bepaald overeenkwam met het uiteindelijke verhaal. Maar de belangrijkste vraag is natuurlijk: is Paradise de moeite waard om te bekijken?
Paradise ziet er goed uit met mooie beelden, een talentvolle cast en sterke verhaalopbouw.
De klimaatcrisis heeft zijn dieptepunt bereikt en de wereld is in direct gevaar. Met dit als groot thema van een serie verwacht je een dystopische wereld met sci-fi achtige taferelen. Tegelijkertijd draait het verhaal om een medewerker van de geheime dienst genaamd Xavier Collins (Sterling K. Brown) die de taak heeft om de minister-president van Amerika, Cal Bradford (James Marsden), veilig te stellen. Iets wat weer meer aan een actieserie met veel misdaad en achtervolgingen doet denken. Paradise bevat inderdaad sci-fi en actie-elementen maar is uiteindelijk toch meer een verhaal gevuld met drama en thriller onderdelen.
Een typisch Amerikaanse stad met rustige buitenwijken en veel cameratoezicht is de locatie waarin Paradise zich afspeelt. Xavier woont hier samen met zijn zoon en dochter terwijl Cal er meer een eenzaam leven op nahoudt, gezien zijn slechte relatie met zijn vrouw en tienerzoon. Xavier werkt nauw samen met collega’s Jane Driscoll (Nicole Brydon Bloom) en Billy Pace (Jon Beavers) die eveneens de president beschermen en ook een goede relatie met de kinderen van Xavier hebben. Wanneer er voor het eerst in jaren een grote misdaad plaatsvindt is in eerste instantie iedereen verdacht. Xavier gaat op onderzoek uit en komt er gaandeweg achter dat er een hoop niet klopt aan zijn rustige woonplaats.
Paradise ziet er goed uit met mooie beelden, een talentvolle cast en sterke verhaalopbouw. Het sarcasme tussen de karakters zorgt voor luchtigheid en met name aflevering zeven is juist erg indrukwekkend door de angst en emoties die hierin verwerkt zijn. De verrassingen in het verhaal waren onverwacht en goed bedacht, al maken deze het schrijven van een recensie wel moeilijker. Juist die verrassende momenten zijn immers zo goed dat ik ze niet wil verpesten. Eén kleine spoiler waar ik echter niet omheen kan zijn de gelijkenissen met de serie Under the Dome. Hoewel er zeker verschillen zijn zullen velen het denk ik met mij eens zijn dat een deel van het verhaal nogal wat overeenkomsten heeft met deze serie.
Gabriela Torabi (Sarah Shahi) is psychiater en verantwoordelijk voor het mentale welzijn van veel van de inwoners in de stad, waaronder de president en Samantha Redmond (Julianne Nicholson). Samantha heeft een tragisch verleden dat haar heeft gevormd tot de vrouw die ze nu is. Als één van de belangrijkste medewerkers van Cal Bradford neemt zij een hoop beslissingen voor hem, maar de vraag is of zij hier wel mentaal toe in staat is. Nicole Robinson (Krys Marshall) is de baas van Xavier, maar werkt zelf onder Samantha. Als hoofd van de geheime dienst weet ze goed hoe ze onder de radar moet blijven. Iets wat haar helpt bij haar geheime liefdesrelatie met Cal Bradford.
Hoewel Paradise goed in elkaar zit had ik regelmatig een déjà vu gevoel.
Hoewel Paradise goed in elkaar zit had ik regelmatig een déjà vu gevoel. Het lijkt alsof de makers van verschillende series en films onderdelen hebben gepakt en deze hebben samengevoegd. De politieke strijd in en rondom het Witte Huis welke we kennen uit onder andere Designated Survivor, de ogenschijnlijk veilige woonomgeving in een wereld vol gevaren zoals te zien is in de Divergent films en de stoere beveiliger die iedereen moet redden wat doet denken aan The Night Agent. Het is weliswaar allemaal goed gedaan maar wat afgezaagd. Paradise heeft de kans om uit te groeien tot een titel van hoog niveau met nog vele seizoenen in het vooruitzicht. Voor nu is het dit echter wat mij betreft nog niet omdat de makers te veel herkenbare en al eerder gebruikte thema’s de revue laten passeren.
De serie eindigt met een open einde dat veel stof geeft voor nog meer seizoenen. In februari is al bekend gemaakt dat er een tweede seizoen komt en inmiddels zijn de opnames hiervan gestart. Heel lang zullen we dus niet op een vervolg hoeven te wachten. In deze tijd waarin miniseries steeds meer voorkomen heb ik wat dubbele gevoelens over het feit dat Paradise geen einde heeft. Wetende dat er een tweede seizoen komt maakt mij nieuwsgierig, maar het was wel zonde geweest als ze waren gecanceld na één seizoen. Het is een groot risico wat ze hebben genomen maar gelukkig heeft dit goed uitgepakt. Paradise vertelt een interessant verhaal dat me heeft weten te boeien, maar waar wel nog wat aan verbeterd kan worden, met name op het gebied van originaliteit.
Wichita, geboren in 1991, is een groot dierenliefhebber, die daarnaast ook erg houdt van schrijven en tv-series kijken. Ze is ondanks haar leeftijd helaas alweer ruim vijftien jaar arbeidsongeschikt en vindt daardoor veel afleiding en plezier in het kijken naar tv programma’s. Een perfecte combinatie als het aankomt op het recenseren voor MijnSerie. In het verleden heeft zij al eens meegeschreven aan een boek over een van haar ziektes en sinds begin 2013 schrijft zij recensies voor deze site. Door het vele reizen in haar jeugd en de internationale contacten die zij haar hele leven lang al heeft is Engels altijd als een tweede taal voor haar geweest. Om die reden schrijft zij af en toe niet alleen in het Nederlands maar ook in het Engels recensies voor MijnSerie.
