Wie had dat kunnen denken, dat ik een Nederlandse serie echt leuk kon gaan vinden. De Luizenmoeder is de serie die ik met veel plezier iedere week kijk. Een half uurtje van een feest van herkenning en dat geldt niet alleen voor de juffen, directeur en conciërge maar vooral ook de ouders op het schoolplein.
Even ben ik weer helemaal terug in de tijd dat mijn dochter naast ons huis op de basisschool zat en geloof me, De Luizenmoeder laat maar een klein deel zien van de vreemde ouders die rond kunnen lopen op zo’n gezellig druk plein vol met spelende kinderen.
De Luizenmoeder is een schot in de roos omdat de situaties zo enorm herkenbaar zijn. Iedereen heeft op de basisschool gezeten en als je kinderen ouder dan vier jaar hebt loop je op een schoolplein rond als ouder/verzorger. Ik denk dan ook dat het succes van deze AVROTROS komedieserie te danken is aan deze herkenbaarheid.
Ik hoor en lees wel eens dat de serie hilarisch is, zo ervaar ik het zeker niet. De verhaallijn is leuk, de acteurs zijn geweldig en de humor is aardig maar ik lig niet over de grond te rollen van het lachen. Hoewel de humor vaak wel heel herkenbaar is in de situaties die aan bod komen.
Jennifer Hoffman is mijn favoriet, haar gezicht spreekt boekdelen en vaak zijn woorden dan niet meer nodig, heerlijk zo’n actrice. Ik denk dat het terecht is dat de serie een tweede seizoen heeft gekregen, al ben ik wel huiverig voor kwaliteitsverlies.
Dit was de radiocolumn. Peter en ik hebben het ook nog gehad in de rubriek; And Now For Something Completely Different over de serie The Bridge (2011). Wat Peter en ik nog meer hebben besproken tijdens Ochtend Oostrom hoor je hieronder.
Wil je graag alle muziek beluisteren die wij hebben en gaan draaien in Showtime? Klik hier voor de lijst die Peter elke week zal aanvullen.
Showtime heeft nu ook een eigen Facebook pagina; kijk op de pagina Showtime! Voor èn door TV serie fans
De plaat van de week is Michael Kiwanuka - Love & Hate
Tot volgende week bij Roulette FM en met vriendelijke radiogroet
Mandy
Peter en Mandy
©Nimuë Gelling
