Van kunstwerk tot oogpijn: De serieposters onder de loep

De mooiste, lelijkste en ronduit bizarre posters van tv-series. Muziek, trailers, intro’s, personages, acteurs, schrijvers, regisseurs, scripts—alles bepaalt of een serie een hit wordt of keihard flopt. De één scoort met een iconische intro of soundtrack, de ander met een cast die je omver blaast. Maar hoe zit het met de posters en fanart? Die eerste indruk telt. Sterker nog, een poster kan het verschil maken tussen binge-watchen of doorscrollen.

Tegenwoordig worden we doodgegooid met serieposters—van bushokjes tot social media. Streamingdiensten lijken het patent te hebben op bombastische visuals. Maar let eens op: sommige posters vertellen je álles over een serie, terwijl andere... tja, compleet nietszeggend zijn. In deze column duiken we in de wereld van serieposters: welke trekken je meteen in het verhaal en welke zijn dertien in een dozijn? Tijd om ze onder de loep te nemen.

In deze eerste column leg ik drie legendarische serieposters onder de microscoop. Drie series die miljoenen kijkers hebben geboeid en die massaal werden gebingewatcht. Kijk, lees en oordeel zelf!

Gezichtsbedrog of verborgen betekenis?
Hoe de posters van Penny Dreadful, Hannibal en Pretty Little Liars spelen met perceptie.

Penny Dreadful

Deze poster zal me altijd bijblijven. Pas na een paar dagen besefte ik dat ik niet naar een schedel keek, maar naar een persoon – wanhopig, met de handen in het haar, ineengedoken op de grond. Dat besef sloeg in als een mokerslag. Het effect van de poster was onmiddellijk duidelijk: duister, beklemmend, onontkoombaar.
Penny Dreadful is horror op zijn best. Een serie die zijn gelijke niet kent, doordrenkt met gotische pracht en duistere poëzie. Geïnspireerd door de goedkope 19e-eeuwse griezelverhalen, maar met een ongekende diepgang tot leven gebracht. Eva Green schittert als nooit tevoren, en Rory Kinnear laat een onuitwisbare indruk achter.
Een briljante en onvergetelijke serie. Iconische personages. En een poster die je achtervolgt, lang nadat je hem voor het eerst zag.

Penny Dreadful was vanaf 2014 te zien bij Showtime en heeft drie seizoenen gehad met 27 afleveringen. Nu is de serie te streamen op SkyShowtime.

Hannibal

De serie Hannibal laat me niet los. De muziek, de dialogen, de aankleding—alles was tot in de perfectie uitgewerkt, net als de posters. Het spel met licht en schaduw, maar vooral met mijn brein. Wat aten ze nu eigenlijk? Was het écht wat het leek? Het psychologische schaakspel werd op sublieme wijze gespeeld, en de poster verraadt al precies wat je te wachten staat. Mads Mikkelsen transformeerde Hannibal tot een meesterwerk op zich—onvergetelijk en breinbrekend. Hannibal was horror in de puurste zin van het woord. En een uitgebreid buffet? Daar kijk ik nooit meer hetzelfde naar.

Hannibal was te zien op NBC vanaf 2013. Drie seizoenen met 39 afleveringen. Helaas is de serie niet op een streamingsdienst te zien, maar wel is de serie te koop op DVD.

Pretty Little Liars

Voordat je verder leest, wil ik je vragen goed naar de poster van het zevende seizoen van Pretty Little Liars te kijken. Zie je wat er niet klopt?
Zodra je het eenmaal hebt opgemerkt, kun je het niet meer negeren. Het been van één van de personages, Alison (Sasha Pieterse), lijkt te ontbreken op de afbeelding. Dit zorgde voor veel reacties en speculaties onder fans. Sommigen vroegen zich af of het een subtiele hint naar de verhaallijn was, terwijl anderen het simpelweg zagen als een duidelijke ontwerpfout. De fout, die inderdaad een bewerkfout bleek te zijn, werd later gecorrigeerd, maar het was toch een beetje onhandig om zo'n poster de wereld in te sturen. De poster is duidelijk geïnspireerd op die van de film The Usual Suspects; een geval van ‘beter goed gepikt dan slecht zelf bedacht’, of misschien een eerbetoon aan deze fantastische film.

Pretty Little Liars was te zien vanaf 2010 op Freeform, nu op HBO Max en heeft maar liefst 161 aflevering gehad verdeeld over zeven seizoenen.

Posters kunnen op duizend manieren worden geïnterpreteerd—het hangt er maar net vanaf hoe je kijkt. Een sterke poster trekt je aan en kan ervoor zorgen dat je de serie meteen op je kijklijst zet. Maar een poster kan ook verwarring, afkeer of zelfs ongeloof oproepen. Mist dat personage echt een been? Zie ik wat ik denk te zien? Elke poster vertelt een eigen verhaal, net zoals de serie zelf. Niets of alles is toevallig gekozen—alles kan een bewuste illusie of onhandige fout zijn.