NCIS: Origins - Eerste twee afleveringen

NCIS: Origins is de laatste in een hele reeks NCIS spin-offs. Een serie die de begindagen van Agent Gibbs' carrière nader belicht, maar dan wel met een wat donkerder randje.NCIS onderscheidt zich als een van de meest succesvolle serie-franchises van vandaag de dag, met een indrukwekkend scala aan spin-offs. De nieuwste toevoeging is NCIS: Origins, die een andere blik werpt op de begindagen van Gibbs' carrière bij NCIS, toen nog bekend als NIS. In tegenstelling tot eerdere spin-offs dus geen nieuw kantoor op een andere locatie.

De jonge Gibbs wordt gespeeld door Austin Stowell (Catch-22) en de eerste twee afleveringen draaien om zijn inaugurele zaak: het onderzoek naar de dood van een vrouw bij een brand, waarbij Gibbs' militaire achtergrond erg handig blijkt. De zaak zelf is echter niet zo sterk. Hoewel de opbouw prima is, voelt de ontknoping wat teleurstellend en laat het vragen onbeantwoord.

De dynamiek tussen de personages is veelbelovend en zou de basis van de serie kunnen worden

Deze eerste twee afleveringen worden gered doordat ze niet zozeer over de zaak gaan, maar meer over Gibbs en het team. Het team heeft potentie, met name Kyle Schmid (Six) als Mike Franks. Schmid levert duidelijk de beste acteerprestatie en belichaamt Franks' botte charme. Hoewel Franks misschien niet bepaald aardig is, is dat in lijn met zijn persoonlijkheid in NCIS.

Andere bijrollen hebben potentie; Special Agent Lala Dominguez (Mariel Molino, The Watchful Eye) zou bijvoorbeeld kunnen uitgroeien tot een interessant personage, hoewel ze nog wel wat meer ontwikkeling nodig heeft. Randy (Caleb Foote, Made for Love) voegt wat grapjes toe, maar bewandelt een dunne lijn tussen grappig en irritant. De dynamiek tussen de personages is veelbelovend en zou de basis van de serie kunnen worden.

Het grootste probleem is echter Gibbs, en wel op twee manieren. Elke aflevering begint en eindigt met een vertelling van de oudere Gibbs (Mark Harmon, die Gibbs speelde in de originele NCIS). Hoewel deze vertellingen context en drama zouden moeten geven, zijn ze ook opzettelijk vaag en voelen ze overdreven dramatisch aan. Er lijkt een soort opbouw te zijn naar toekomstige afleveringen, maar tot nu toe hebben ze me niet overtuigd.



Het tweede Gibbs-probleem is Stowell. Hij is tot nu toe niet overtuigend. Hij zou een getraumatiseerde man moeten neerzetten die worstelt met fouten uit het verleden, maar zijn vertolking komt wat houterig over. Online discussies hebben ook gewezen op discrepanties in zijn uiterlijk in vergelijking met de oudere Gibbs, met name zijn lengte. Hoewel ik dit soort details best wil negeren als de acteur dan maar heel goed is, heeft Stowell dat niveau helaas nog niet bereikt.

Deze serie is donkerder en grimmiger dan de rest van de franchise

Het is misschien goed om op te merken dat deze serie donkerder en grimmiger is dan de rest van de franchise, die floreerde door zijn sympathieke personages en luchtige grapjes tussen de teamleden. Tot nu toe voelt het team gebroken, met weinig personages die echt sympathiek overkomen. Deze verschuiving roept vragen op over het doelpubliek; hoewel er zeker een markt is voor dit soort sombere verhalen met haast onsympathieke personages, is het maar de vraag of het past bij de traditionele NCIS-fanbase.

Deze twee afleveringen druipen van pessimisme, terwijl de hele franchise altijd een waas van optimisme om zich heen had. En dat ondanks het geweld en de tegenslagen waar de personages mee te maken kregen. Om deze sombere serie te dragen, moet Stowell in zijn rol groeien. Franks/Schmid kan deze serie niet alleen dragen.

Over het algemeen lijkt Origins dan op zoek te zijn naar zijn identiteit. Past het netjes binnen de franchise of slaat het een donkerder pad in? En als dat laatste het geval is, trekt het dan een voldoende groot publiek? Ik ben in ieder geval nieuwsgierig genoeg om te willen zien waar dit naartoe gaat. Laten we hopen op enige verbetering voor wat betreft de wekelijkse zaken en acteerprestaties.