6
Wichita van Rijkom geeft "I Am Not Okay With This - Eerste aflevering" een 6.
Geschreven door Wichita van Rijkom op 22 Maart 2020.
Leuk?
1
0
Bekijk stemmen
I Am Not Okay With This - Eerste aflevering
In de nieuwe Netflix serie I Am Not Okay With This volgen we Sydney (Sophia Lillis, Sharp Objects) die alles behalve een makkelijk leven heeft. Nadat haar vader zelfmoord heeft gepleegd vindt ze nog maar in weinig dingen plezier. Ze heeft woede uitbarstingen, kan niet door één deur met haar moeder en ook op school loopt ze tegen problemen op. Haar decaan stelt voor dat ze een soort van dagboekje gaat bijhouden om haar emoties in op te schrijven. Met de woorden “Dear diary, go fuck yourself” begint ze met het nodige sarcasme aan deze opdracht.
Met zeven afleveringen van tussen de 20 á 30 minuten zijn zowel het seizoen als de afleveringen redelijk kort van stuk. Na het zien van de eerste aflevering vind ik het moeilijk om te beoordelen of dit te weinig is voor de serie. Op zich was de opbouw prima en was hieraan niet te merken dat het maar een korte episode was. Toch voelt het wel erg minimaal en vraag ik me in dit stadium af of het verhaal wel boeiend genoeg kan worden gemaakt in zo een korte tijd.
Sydney’s woede uitbarstingen lijken niet alleen haar te beïnvloeden. Beetje bij beetje komen we er namelijk achter dat ze sommige dingen niet alleen denkt maar tevens daadwerkelijk lijkt te kunnen uitvoeren. Hoe dit allemaal precies werkt is niet duidelijk. Is het telekinese, magie, toeval of iets anders? Waarschijnlijk is dat iets waar Sydney gedurende dit seizoen achter zal komen.
Hoofdrolspeelster Sophia weet haar karakter overtuigend neer te zetten. Het is dan ook niet moeilijk om mee te leven met Sydney. Een meisje dat zoveel tegenslagen te verwerken heeft gehad in haar leven moet hier wel wat problemen aan overhouden. Met name de scène met haar moeder (Kathleen Rose Perkins, Episodes) waarin ze een klein beetje van zichzelf bloot geeft is hartverscheurend. De woorden “Sometimes it feels like the people I love don’t love me back” worden beantwoord met het ijskoude “Maybe you’re aiming too high”.
Eind februari ging I Am Not Okay With This in z’n geheel in première. De commentaren zijn tot dusver vooral lovend. Wat ik heb gezien vond ik niet slecht maar ik ben nu ook niet heel enthousiast. Het begin was wat magertjes en gaf mij geen meeslepend wow effect. Wellicht ben ik gewoon niet het publiek voor deze serie, dat kan natuurlijk. Maar mijn mening op basis van de eerste aflevering is een gemiddeld cijfer. Of ik de serie helemaal ga afkijken weet ik nog niet. Maar ben je op basis van de trailer toch benieuwd dan kan het geen kwaad om even twintig minuten te blijven zitten en de eerste aflevering te bekijken.
Sydney woont nu twee jaar in Pennsylvania en heeft in die tijd vriendschap gesloten met Dina (Sofia Bryant) die eveneens nieuw op school is. Hoewel ze totaal verschillend zijn kijkt Sydney erg op tegen Dina en krijgt ze veel steun van haar. Ze noemt Dina haar eerste en enige beste vriendin. Buurjongen Stanley (Wyatt Oleff, Once Upon a Time) probeert ondertussen vriendschap te sluiten met Sydney, al lijkt zij hier niet heel erg in geïnteresseerd te zijn. Ze vindt hem maar een rare jongen en houdt hem daarom wat op afstand.Hoofdrolspeelster Sophia weet haar karakter overtuigend neer te zetten.
Met zeven afleveringen van tussen de 20 á 30 minuten zijn zowel het seizoen als de afleveringen redelijk kort van stuk. Na het zien van de eerste aflevering vind ik het moeilijk om te beoordelen of dit te weinig is voor de serie. Op zich was de opbouw prima en was hieraan niet te merken dat het maar een korte episode was. Toch voelt het wel erg minimaal en vraag ik me in dit stadium af of het verhaal wel boeiend genoeg kan worden gemaakt in zo een korte tijd.
© Netflix
Sydney’s woede uitbarstingen lijken niet alleen haar te beïnvloeden. Beetje bij beetje komen we er namelijk achter dat ze sommige dingen niet alleen denkt maar tevens daadwerkelijk lijkt te kunnen uitvoeren. Hoe dit allemaal precies werkt is niet duidelijk. Is het telekinese, magie, toeval of iets anders? Waarschijnlijk is dat iets waar Sydney gedurende dit seizoen achter zal komen.
Hoofdrolspeelster Sophia weet haar karakter overtuigend neer te zetten. Het is dan ook niet moeilijk om mee te leven met Sydney. Een meisje dat zoveel tegenslagen te verwerken heeft gehad in haar leven moet hier wel wat problemen aan overhouden. Met name de scène met haar moeder (Kathleen Rose Perkins, Episodes) waarin ze een klein beetje van zichzelf bloot geeft is hartverscheurend. De woorden “Sometimes it feels like the people I love don’t love me back” worden beantwoord met het ijskoude “Maybe you’re aiming too high”.
I Am Not Okay With This is een soort serie waar je gelijk een bepaald gevoel bij krijgt. Het voelt simpel, hier en daar een tikkeltje deprimerend en is gevuld met droge humor. Dit moet je als kijker liggen, anders kan het al gauw wat vaag overkomen allemaal. Ik weet zelf niet of deze sfeer wel echt bij mij past. Ik vond de eerste aflevering wat saai en de humor niet grappig. Tegelijkertijd waren er ook wel interessante onderdelen. Met name de bijzondere krachten die Sydney lijkt te hebben vragen toch wel om antwoorden.Ik vond de eerste aflevering wat saai en de humor niet grappig.
Eind februari ging I Am Not Okay With This in z’n geheel in première. De commentaren zijn tot dusver vooral lovend. Wat ik heb gezien vond ik niet slecht maar ik ben nu ook niet heel enthousiast. Het begin was wat magertjes en gaf mij geen meeslepend wow effect. Wellicht ben ik gewoon niet het publiek voor deze serie, dat kan natuurlijk. Maar mijn mening op basis van de eerste aflevering is een gemiddeld cijfer. Of ik de serie helemaal ga afkijken weet ik nog niet. Maar ben je op basis van de trailer toch benieuwd dan kan het geen kwaad om even twintig minuten te blijven zitten en de eerste aflevering te bekijken.
Over de auteur, Wichita van Rijkom
Wichita, geboren in 1991, is een groot dierenliefhebber, die daarnaast ook erg houdt van schrijven en tv-series kijken. Ze is ondanks haar leeftijd helaas alweer ruim vijftien jaar arbeidsongeschikt en vindt daardoor veel afleiding en plezier in het kijken naar tv programma’s. Een perfecte combinatie als het aankomt op het recenseren voor MijnSerie. In het verleden heeft zij al eens meegeschreven aan een boek over een van haar ziektes en sinds begin 2013 schrijft zij recensies voor deze site. Door het vele reizen in haar jeugd en de internationale contacten die zij haar hele leven lang al heeft is Engels altijd als een tweede taal voor haar geweest. Om die reden schrijft zij af en toe niet alleen in het Nederlands maar ook in het Engels recensies voor MijnSerie.
Meer recensies van Wichita van Rijkom
Reacties (4)