De arrogante detective Carl Morck onderzoekt in de Netflix serie Dept. Q cold cases terwijl hij er tegelijkertijd achter probeert te komen wie er verantwoordelijk is voor de schietpartij op hem en zijn collega’s. Het leven van detective Carl Morck (Matthew Goode) staat op zijn kop als hij tijdens het werk wordt neergeschoten. Een andere agent die ook bij de schietpartij aanwezig was overleefd het drama niet en Carl zijn partner raakt vanaf zijn middel verlamd door een kogel. Vier maanden later probeert Carl zijn leven weer op te pakken. Hij gaat weer aan het werk en bezoekt tevens een psycholoog, al is dit laatste niet helemaal vrijwillig. Hoe het Carl vergaat weer terug op het politiebureau terwijl de dader van de schietpartij nog niet gevonden is zien we in de nieuwe Netflix serie Dept. Q.
Merritt haar verhaallijn lijkt compleet los te staan van die van Carl maar gaandeweg komen deze langzaamaan toch samen.
Carl is allesbehalve sympathiek en doet denken aan de excentrieke Dr. House uit de serie House M.D. Hoewel die serie een arts betrof en het in dit geval om een politieagent gaat zijn er toch verschillende gelijkenissen. Zo is Carl ook erg goed in zijn werk maar niet bepaald charmant in de omgang. Zijn norse karakter gaat gepaard met de nodige zwartgallige humor en hij vindt zichzelf beter dan iedereen. Wanneer er een nieuwe afdeling wordt ontwikkeld om cold cases af te handelen wordt Carl gevraagd om deze te leiden en zo wordt ‘departement Q’, verwijzend naar de kantoorruimte van dit team, geboren.
Dept. Q is een Britse serie van de makers van The Queen's Gambit welke zich afspeelt in Schotland. Het verhaal zelf kent zijn oorsprong bij een Deense boekenreeks, geschreven door Jussi Adler-Olsen, en heeft in dat land ook al voor heel wat succesvolle films gezorgd. De manier van vertellen is wat traag en duister maar tegelijkertijd intrigerend en het acteerwerk is ijzersterk. Ondanks het karakter van de hoofdpersoon leef je toch met hem mee en merk je als kijker al gauw op dat er diep van binnen een hoop bij hem speelt. Alleen al zijn loyaliteit naar zijn partner, die hij nog altijd dagelijks in het ziekenhuis bezoekt, is hier een mooi voorbeeld van.
Al gauw leren we Merritt (Chloe Pirrie) kennen. Zij is een ambitieuze aanklager die wordt lastiggevallen door een stalker. Thuis heeft ze het eveneens niet makkelijk. Ze woont samen met haar gehandicapte broer William (Tom Bulpett) die verzorgd wordt door Claire (Shirley Henderson, die ik gelijk herkende als ‘Moaning Myrtle’ uit de Harry Potter films). Zij zitten niet helemaal op één lijn wat betreft de zorg die William nodig heeft. De druk van dit alles lijkt haar parten te spelen want haar baas is niet blij met haar houding op het werk. Merritt haar verhaallijn lijkt compleet los te staan van die van Carl maar gaandeweg komen deze langzaamaan toch samen.
Wat mij vooral positief verraste waren de onverwachte wendingen in het verhaal.
Op het politiebureau wandelt IT’er Akram Salim (Alexej Manvelov) binnen op zoek naar een baan. Hij is afkomstig uit Syrië waar hij ook detective werk deed en hoopt in Schotland door te groeien in deze carrière. Hoewel medewerker Rose (Leah Byrne) sympathie voor hem heeft wimpelt haar bazin Moira (Kate Dickie) hem af. Zij heeft andere zaken aan haar hoofd met budgettaire problemen binnen het corps en slechte oplossingscijfers waar de leidinggevenden niet blij mee zijn. Wanneer Carl zijn nieuwe cold case team opstart en hierbij om hulp vraagt, huurt Rose Akram in om hem bij te staan. Hoewel Carl hem in eerste instantie ziet als niet veel meer dan een sloofje merkt hij al gauw dat Akram meer in zijn mars heeft dan dat hij in eerste instantie denkt.
Wat mij vooral positief verraste waren de onverwachte wendingen in het verhaal. Meerdere keren gebeurden er dingen die ik niet zag aankomen en met name het einde van de eerste aflevering was voor mij een grote schok. Dit is zo een begin waarna je meteen verder wilt kijken omdat je zo nieuwsgierig bent naar de rest van het verhaal. Met negen afleveringen die allemaal tegelijkertijd op Netflix zijn verschenen is dit gelukkig geen probleem. Ik kan niet wachten om te zien hoe het afloopt met Carl, Merritt en alle andere personages en zit er na het zien van deze start helemaal in. Of de rest van de serie even verrassend zal zijn is nog afwachten natuurlijk, maar een goed begin is het halve werk zeggen ze.
Over de auteur, Wichita van Rijkom
Wichita, geboren in 1991, is een groot dierenliefhebber, die daarnaast ook erg houdt van schrijven en tv-series kijken. Ze is ondanks haar leeftijd helaas alweer ruim vijftien jaar arbeidsongeschikt en vindt daardoor veel afleiding en plezier in het kijken naar tv programma’s. Een perfecte combinatie als het aankomt op het recenseren voor MijnSerie. In het verleden heeft zij al eens meegeschreven aan een boek over een van haar ziektes en sinds begin 2013 schrijft zij recensies voor deze site. Door het vele reizen in haar jeugd en de internationale contacten die zij haar hele leven lang al heeft is Engels altijd als een tweede taal voor haar geweest. Om die reden schrijft zij af en toe niet alleen in het Nederlands maar ook in het Engels recensies voor MijnSerie.
