Emily in Paris is een heerlijke serie om je hoofd leeg mee te maken. Het is inmiddels alweer vier seizoenen geleden dat het Parijse avontuur van Emily Cooper (Lily Collins, Les Miserables) uit Chicago begon. Inmiddels heeft ze zichzelf aardig weten te wortelen in de Franse hoofdstad. Althans, wat haar werk betreft. Haar liefdesperikelen houden haar voorlopig nog wel even bezig. Vooral na die cliffhanger van het derde seizoen. Wordt het dit seizoen dan toch eindelijk Gabriel (Lucas Bravo) waar Emily voor zal kiezen, of toch Alfie (Lucien Laviscount, Scream Queens)? Of wellicht iemand anders?
Emily in Paris is een romantische comedyserie van Netflix. In het eerste seizoen verhuist 'All-American Girl' Emily Cooper van Chicago naar Parijs om te gaan werken bij een high-class marketingbureau voor luxueuze producten. Ze betreedt de stad vol naïviteit, een tikkeltje arrogantie en zonder ook maar één woord Frans te spreken. Vier seizoenen later is er eigenlijk weinig verandert. Maar Emily weet zich op één of andere manier toch wel te redden. Nog steeds zonder ook maar enkele beheersing van de Franse taal.
De serie typeert zich met voorspelbare clichés, ridicule haute couture, bizarre marketingcampagnes en duizelende liefdesaffaires. Het is heerlijk om naar te kijken en je verstand even helemaal bij op nul te zetten. En dat is precies waar Emily in Paris voor bedoeld is. Het hoeft geen hoog standje kwalitatieve televisie te zijn, als het maar lekker weg kijkt.
Natuurlijk kan de serie ook op de nodige kritieken rekenen. Volgens velen is de serie voorspelbaar, maakt Emily geen enkele groei door, zijn de clichés beledigend en is het totaal onrealistisch. Dat is natuurlijk allemaal waar, maar desalniettemin weet Emily in Paris een weerzinwekkend aantal kijkers binnen te slepen elk seizoen. 'Haatkijkers' zijn immers ook kijkers.
De serie typeert zich met voorspelbare clichés, ridicule haute couture, bizarre marketingcampagnes en duizelende liefdesaffaires.
Ik kijk elke keer weer ontzettend uit naar een nieuws seizoen van de serie. Tussen de zware crime-miniseries, grootse fantasy en ingewikkelde sciencefiction door is een romcom op z'n tijd heerlijk. Even je verstand op nul. Alles komt altijd goed. Je hoeft niks te begrijpen. Het komt allemaal vanzelf wel. En dat is ook precies waar de serie voor is bedoeld en probeert te doen. Het wat het probeert te doen doet het goed.
Daarom krijgt het vierde seizoen van mij een 7.5. Kom maar op met Emily in Paris seizoen vijf, of toch Emily in Rome?
Over de auteur, Lucas Verbunt
Lucas (1998) is een enthousiaste seriefanaat en afstuderend communicatie student. Hij beleeft veel plezier aan het kijken van, en schrijven over, series. Daarnaast leest hij ook graag een goed boek. Favorieten van Lucas zijn Orphan Black, Sense8, The Magicians, The Crown en Penny Dreadful.
