Mijn
Serie
Cursed (2020)
7.4/ 10
54 min
Volg deze serie![item.title]()
Bekijk trailer
Meer video's
Speelt af
Cursed (2020)
Cursed (2020) is een Amerikaanse fantasyserie te zien bij Netflix. De serie ging in première op 17 juli 2020.
Gewapend met mysterieuze krachten en een legendarisch zwaard begint de jonge rebel Nimue samen met de charismatische huurling Arthur aan een missie om haar volk te redden.
Koop deze serieGewapend met mysterieuze krachten en een legendarisch zwaard begint de jonge rebel Nimue samen met de charismatische huurling Arthur aan een missie om haar volk te redden.
Log in om een reactie achter te laten
Reacties
anonymous • 10 augustus 2020, 21:57
-
Smaken verschillen, zo blijkt. Ik vond het een erg leuke serie om te kijken en hoop dan ook dst er eeen tweede seizoen komt. Misschien niet de beste serie, maar voor mij zeker het kijken waard.
3
Alsyber • 28 juli 2020, 14:33
6
Spannende verhaallijn. Mooi concept. Helaas matig geacteerd door de hoofdrolspeelster. Mooi meisje maar ongeloofwaardig voor vecht-scènes en daadkrachtige acties. Ook de achtergrond acteeracties zijn amateuristisch. Vreemde keuzes voor zo'n, in potentie, uitstekende serie. Jammer !!
2
Megafluffy86 • 19 juli 2020, 16:47
7
De volgorde klopt inderdaad niet op mijnserie. Netflix is dit de juiste volgorde 1 Nimue 2 Cursed 3 Alone 4 The Red Lake 5 The Joining 6 Festa and Moreii 7 Bring Us In Good Ale 8 The Fey Queen 9 Poisons 10 The Sacrifice Hij kijkt trouwens wel verrassend lekker weg.
2
gumstarr • 24 juli 2020, 14:18
5
Soms kunnen zelfs de meest briljante geesten de plank finaal misslaan. Zo schonk Nike-ontwerper Tinker ‘The Architect’ Hatfield ons niet alleen de tijdloze Air Max 1 en de iconische Air Max 90 Infrared, hij was ook verantwoordelijk voor de wanstaltige Air Jordan 9. Het is dat het Internationaal Strafhof in Den Haag destijds nog niet was opgericht, anders was hij op zeker voorgeleid voor die esthetische misdaad tegen de mensheid. Maar Tinker staat niet alleen in zijn uitglijders. Nas dropte met Nastradamus een album dat hem in plaats van Grammy’s alleen maar hoongelach opleverde, Johan Cruijff dacht dat een jaartje Feyenoord wel een goede beslissing was en Frank Miller bewijst zichzelf geen dienst met het tenenkrommende Cursed. Gooide Miller – die carrière maakte bij DC Comics en Marvel – in het verleden nog hoge ogen met zijn (cult) classics 300 en Sin City, deze nieuwe Netflix Original is er één om niet al teveel ruchtbaarheid aan te geven op feesten en partijen.
Nimue, Lady Of The Lake, The Wolfblood Witch en Queen Of The Fey heeft misschien bijna net zoveel namen als Daenerys Targaryen, maar daar houdt iedere andere vergelijking met de imposante drakenmoeder ook wel op. In deze alternatieve vertelling van het verhaal van King Arthur wordt al snel duidelijk dat Netflix een ietwat bleu en timide meisje heeft gecast voor ‘a real woman’s job’. Van een personage dat haar wereld moet verdedigen tegen de grillen van een oorlogszuchtige koning en een stel geradicaliseerde christenen zou je meer persoonlijkheid verwachten dan actrice Katherine Langford kan ophoesten. Ik ergerde me al mateloos aan haar passief-agressieve aanwezigheid in 13 Reasons Why en dat gekmakende ongenoegen heeft Langford met Cursed niet weg kunnen nemen. Integendeel zelfs.
Mocht je Cursed aanslingeren in de hoop dat je weer een lekker donker Frank Miller verhaal voorgeschoteld gaat krijgen, dan kom je helaas bedrogen uit. Slechts sporadisch – heel sporadisch – zien we een glimp van wat films als 300 en Sin City zo ontzettend vet maakten: die karakteristieke, grimmige cartooney stijl en heel veel bloedspatten op je beeldscherm. Misschien was alles anders geweest als Frank Miller niet alleen als executive producer, maar ook als regisseur bij deze nieuwste Netflix Original betrokken was geweest. Wellicht had hij dan ook de cast een schop onder hun reet kunnen geven, want Katherine Langford is zeker niet de enige die niet weet te imponeren. Het acteerwerk is mechanisch en de teksten worden merendeels emotieloos – en op de automatische piloot – opgedreund. Degene die er wél een beetje gevoel in weten te leggen, praten alsof ze in een goed gevuld Carré – met gedragen stem – een stuk van Shakespeare’s Hamlet aan het voordragen zijn. Het is zó potsierlijk dat het bij vlagen ronduit lachwekkend wordt. Bijna net zo lachwekkend als de sets die grotendeels lijken te zijn opgetrokken uit gips en piepschuim. Zelfs de computer-gegenereerde vergezichten hadden zo uit de default wallpapermap van Windows 10 kunnen komen. Het zorgt er allemaal voor dat je je als kijker eigenlijk geen moment in Cursed kunt verliezen, iets waar een fantasyserie toch bij uitstek voor bedoeld is. Nu ik er zo over nadenk, wandelt Cursed doodleuk in alle sloten waar we The Witcher eerder ook al uit hebben moeten vissen. Een pijnlijke constatering. Gelukkig kunnen we ons voor een goede Miller-achtige serie altijd nog wenden tot het Spartacus van Starz.
Nimue, Lady Of The Lake, The Wolfblood Witch en Queen Of The Fey heeft misschien bijna net zoveel namen als Daenerys Targaryen, maar daar houdt iedere andere vergelijking met de imposante drakenmoeder ook wel op. In deze alternatieve vertelling van het verhaal van King Arthur wordt al snel duidelijk dat Netflix een ietwat bleu en timide meisje heeft gecast voor ‘a real woman’s job’. Van een personage dat haar wereld moet verdedigen tegen de grillen van een oorlogszuchtige koning en een stel geradicaliseerde christenen zou je meer persoonlijkheid verwachten dan actrice Katherine Langford kan ophoesten. Ik ergerde me al mateloos aan haar passief-agressieve aanwezigheid in 13 Reasons Why en dat gekmakende ongenoegen heeft Langford met Cursed niet weg kunnen nemen. Integendeel zelfs.
Mocht je Cursed aanslingeren in de hoop dat je weer een lekker donker Frank Miller verhaal voorgeschoteld gaat krijgen, dan kom je helaas bedrogen uit. Slechts sporadisch – heel sporadisch – zien we een glimp van wat films als 300 en Sin City zo ontzettend vet maakten: die karakteristieke, grimmige cartooney stijl en heel veel bloedspatten op je beeldscherm. Misschien was alles anders geweest als Frank Miller niet alleen als executive producer, maar ook als regisseur bij deze nieuwste Netflix Original betrokken was geweest. Wellicht had hij dan ook de cast een schop onder hun reet kunnen geven, want Katherine Langford is zeker niet de enige die niet weet te imponeren. Het acteerwerk is mechanisch en de teksten worden merendeels emotieloos – en op de automatische piloot – opgedreund. Degene die er wél een beetje gevoel in weten te leggen, praten alsof ze in een goed gevuld Carré – met gedragen stem – een stuk van Shakespeare’s Hamlet aan het voordragen zijn. Het is zó potsierlijk dat het bij vlagen ronduit lachwekkend wordt. Bijna net zo lachwekkend als de sets die grotendeels lijken te zijn opgetrokken uit gips en piepschuim. Zelfs de computer-gegenereerde vergezichten hadden zo uit de default wallpapermap van Windows 10 kunnen komen. Het zorgt er allemaal voor dat je je als kijker eigenlijk geen moment in Cursed kunt verliezen, iets waar een fantasyserie toch bij uitstek voor bedoeld is. Nu ik er zo over nadenk, wandelt Cursed doodleuk in alle sloten waar we The Witcher eerder ook al uit hebben moeten vissen. Een pijnlijke constatering. Gelukkig kunnen we ons voor een goede Miller-achtige serie altijd nog wenden tot het Spartacus van Starz.
1
acezzie • 8 januari 2024, 15:27
7
Na een slag partij in verschillende dorpen zijn de Fee bij uitgestorven.
1 laatste redmiddel; breng het zwaard naar Merlijn de tovenaar.
Nihme komt genoeg tegenslagen tegemoet tijdens deze tocht. Is de laatste wens van haar moeder wel het juiste?
1 laatste redmiddel; breng het zwaard naar Merlijn de tovenaar.
Nihme komt genoeg tegenslagen tegemoet tijdens deze tocht. Is de laatste wens van haar moeder wel het juiste?
0
Fevkelade1i • 28 juli 2020, 06:55
7
Ik ben net klaar met het eerste seizoen. Hoewel het veel potentieel heeft, is het een serie die nogal over het hoofd is gezien. Ik zal blijven kijken, want ik hou van het soort universum waar het doorheen gaat. Ik hoop dat Nimue in seizoen twee een beter zwaard kan gebruiken.
Toon spoiler
0
Series
Over ons
Pagina's
Meer informatie
Er zijn wel een paar verbeterpunten. Zo werden heel veel scenes niet afgemaakt lijkt het. Dat stoort soms omdat je meer weer weten en er dan via een hele andere scene achterkomt hoe het af is gelopen. Zo waren Nimue en nog een paar andere in een demonenberg aan het ronddwarrelen en toen sprong men ineens naar een scene met andere figuren, waar Nimue ineens opdook zonder te vertellen hoe ze nou uit de berg zijn gekomen? Je mist daar gewoon een heel stuk.
Ook vind ik Arthur en Nimue niet echt supergoed. Ik vind de actrice die Nimue speelt een bepaalde charisma hebben, ze lijkt op een ex dus. Maar er lijkt wel wat te ontbreken. Het zijn geen sterke karakters in de serie, vergeleken met anderen zoals Merlijn en the Weeping Monk. Wat wellicht ook met de onzekerheid van hun karakter te maken heeft. Het is duidelijk dat ze de persoon die ze volgens de legende zijn nog moeten worden.
Ook vraag ik mezelf af of bepaalde zaken wel goed zijn uitgewerkt. De Widow (van de schadowlords?) bijvoorbeeld, eerst Merlijns vriend(in) maar is ze dat aan het eind van het verhaal nog steeds? Kom ik dat nog te weten? Ik denk het niet, het einde was erg open en hoopte daar duidelijkheid in te krijgen. Inmiddels is ze dood ,omdat ze morgana wilde tegenhouden het zwaard naar Nimue te brengen. Dit nadat Morgana hoorde dat de Widow nimue stalkt en iets met overleden mensen doet. Ik weet niet of ik daaruit moet halen dat de Widow juist een groot spel speelde met Merlijn en ben er aan het einde van de serie nog niet achter. Aan de ene kant is de Widow een orakel voor Merlijn, aan de andere kant een antagonist. Het einde vond ik daarom erg teleurstellend en op basis daarvoor zou ik de serie in plaats van een 8 een 7 moeten geven.