Picture not found
8.5
Peter Rotthier geeft Callboys - Eerste aflevering een 8.5.
12 september 2016, 10:24 door Peter Rotthier
Callboys - Eerste aflevering
Zowat half Vlaanderen moet zowat met spanning voor zijn televisietoestel gezeten hebben om het nieuwste geesteskind, Callboys, van regisseur Jan Eelen te bewonderen. Eelen heeft de voorbije jaren zijn sporen verdient met succesreeksen als De Ronde, In The Gloria en Het Eiland, dus zijn de verwachtingen voor Callboys ook hooggespannen.
Het verhaal van Callboys gaat over drie mannelijke prostituées, Devon Macharis (Matteo Simoni, Safety First), Jay Vleugels (Rik Verheye, Ella), Wesley Biets (Stef Aerts, In Vlaamse Velden) en hun manusje van alles, Randy Parret (Bart Hollanders, Professor T.).
In de eerste aflevering maken we kennis met het werk van de vier heren. Devon bevredigt een onzekere dame in het zwembad. Jay duikt de koffer in met Wendy (Joke Emmer, Den Elfde Van Den Elfde), die een onaangename ervaring heeft gehad met een zelfstandige gigolo waardoor Jay uit zijn dak gaat. Wesley komt terecht bij een koppel waar de vrouw van haar man voor haar vijftigste verjaardag een andere man cadeau heeft gekregen.
Ondertussen bezoekt Randy, terwijl hij moet wachten op een van de heren die bij een klant is, tegen de afspraken in, een klant van de Callboys. Het is duidelijk dat hij meer wil dan alleen maar de boekingen regelen voor de heren en zorgen dat het hun aan niets ontbreekt.
Al deze gegevens zorgen voor enkele komische noten zowel tussen de gigolo’s onderling als tussen de heren en hun klanten. Hun leven is duidelijk niet altijd rozengeur en maneschijn en ook onderling zit er af en toe wel eens een haar tussen de boter.
Een reeks over sekswerkers kan je natuurlijk niet maken zonder dat er af en toe eens een blote borst of kont opduikt maar algemeen gezien blijft alles grotendeels binnen de perken. Hoewel Jan Eelen ook hier een expliciete scene niet schuwt, getuige het moment dat Randy zijn, na een scheerbeurt, ontstoken balzak bovenhaalt om die aan Devon te laten zien.
Wie de andere reeksen van Eelen kent, zal ook direct merken dat hij hier de lakens uitdeelt. Eelens typische humor, zijn manier om overschakelingen in beeld te brengen met gesplitte screens en de uitgekiende conversaties tussen de acteurs zijn allemaal goed doordacht en zorgen er voor dat de hype die de laatste weken rond Callboys werd gecreëerd een positief vervolg kreeg op het scherm.
Het enige minpuntje aan deze eerste aflevering was de opvoering van Matteo Simoni als Limburgse gigolo waardoor zijn personage toch een bepaald Smos (Safety First) gehalte krijgt. Voor de rest kunnen we alleen maar positief zijn over Callboys en hopen we dat het vervolg minstens even goed wordt.
Tot slot nog even vermelden dat, hoewel ik dikwijls een glimlach kon boven kon halen tijdens deze eerste aflevering, het pas de slotscene was die echt op mijn lachspieren werkte.
Het verhaal van Callboys gaat over drie mannelijke prostituées, Devon Macharis (Matteo Simoni, Safety First), Jay Vleugels (Rik Verheye, Ella), Wesley Biets (Stef Aerts, In Vlaamse Velden) en hun manusje van alles, Randy Parret (Bart Hollanders, Professor T.).
Het is duidelijk dat hij meer wil dan alleen maar de boekingen regelen voor de heren
In de eerste aflevering maken we kennis met het werk van de vier heren. Devon bevredigt een onzekere dame in het zwembad. Jay duikt de koffer in met Wendy (Joke Emmer, Den Elfde Van Den Elfde), die een onaangename ervaring heeft gehad met een zelfstandige gigolo waardoor Jay uit zijn dak gaat. Wesley komt terecht bij een koppel waar de vrouw van haar man voor haar vijftigste verjaardag een andere man cadeau heeft gekregen.
Ondertussen bezoekt Randy, terwijl hij moet wachten op een van de heren die bij een klant is, tegen de afspraken in, een klant van de Callboys. Het is duidelijk dat hij meer wil dan alleen maar de boekingen regelen voor de heren en zorgen dat het hun aan niets ontbreekt.
Het enige minpuntje aan deze eerste aflevering was de opvoering van Matteo Simoni als Limburgse gigolo waardoor zijn personage toch een bepaald Smos (Safety First) gehalte krijgt.
Al deze gegevens zorgen voor enkele komische noten zowel tussen de gigolo’s onderling als tussen de heren en hun klanten. Hun leven is duidelijk niet altijd rozengeur en maneschijn en ook onderling zit er af en toe wel eens een haar tussen de boter.
Een reeks over sekswerkers kan je natuurlijk niet maken zonder dat er af en toe eens een blote borst of kont opduikt maar algemeen gezien blijft alles grotendeels binnen de perken. Hoewel Jan Eelen ook hier een expliciete scene niet schuwt, getuige het moment dat Randy zijn, na een scheerbeurt, ontstoken balzak bovenhaalt om die aan Devon te laten zien.
Wie de andere reeksen van Eelen kent, zal ook direct merken dat hij hier de lakens uitdeelt. Eelens typische humor, zijn manier om overschakelingen in beeld te brengen met gesplitte screens en de uitgekiende conversaties tussen de acteurs zijn allemaal goed doordacht en zorgen er voor dat de hype die de laatste weken rond Callboys werd gecreëerd een positief vervolg kreeg op het scherm.
Het enige minpuntje aan deze eerste aflevering was de opvoering van Matteo Simoni als Limburgse gigolo waardoor zijn personage toch een bepaald Smos (Safety First) gehalte krijgt. Voor de rest kunnen we alleen maar positief zijn over Callboys en hopen we dat het vervolg minstens even goed wordt.
Tot slot nog even vermelden dat, hoewel ik dikwijls een glimlach kon boven kon halen tijdens deze eerste aflevering, het pas de slotscene was die echt op mijn lachspieren werkte.
Over de auteur, Peter Rotthier
Peter Rotthier is begin jaren negentig in de muziekjournalistiek gerold. Bijna twintig jaar lang was hij hoofdredacteur van een Vlaams rock/metal tijdschrift dat naast muziek ook oog had voor randverschijnselen als games, films, series en strips. In de meer dan vijftig jaar dat hij al op deze aardbol loopt heeft hij al heel wat series de revue zien passeren. Alle genres kunnen zijn interesse wekken en krijgen enkele afleveringen om zich te bewijzen. Zijn favorieten van de voorbije jaren waren onder andere Braquo, Black Sails, Games Of Thrones, The Leftovers, Mafiosa, The Brink en Hell On Wheels, om er maar een paar te noemen.
Bekijk profiel van Peter Rotthier
Dat terzijde ben ik er voor mezelf nog niet uit wie van de vier "helden" nu werkelijk de slechtste "acteur" is, hoewel het van Simoni inmiddels duidelijk is dat hij elke rol gewoon hetzelfde speelt.