1985 - seizoen 1
De serie 1985 laat je met een gevoel van onbehagen achter, maar mag je absoluut niet missen. In 1985 volgen we het leven van drie jongvolwassenen die, aan het einde van hun studententijd, de overstap naar het echte leven maken. Marc De Vuyst (Tijmen Govaerts, De Kraak) is de boezemvriend van Franky Verhellen (Aimé Claeys, Onder Vuur) en heeft een boontje voor diens zus Vicky (Mona Mina Leon). De drie zijn afkomstig uit Lovendegem, een kleine Oost-Vlaamse gemeente, maar de serie speelt zich voornamelijk af in het Brusselse Etterbeek.
Marc en Franky nemen samen dienst bij de Rijkswacht, een op militaire leest gestoelde landelijke politiedienst. Hun motieven zijn niet hetzelfde, maar wel verwant. Marc kampt nog steeds met de dood van zijn vader, een voormalig rijkswachter die onder onduidelijke omstandigheden om het leven is gekomen. Hij hoopt dat hij tijdens zijn dienst meer te weten zal komen over de opdracht van zijn vader. De moeder van Franky en Vicky is overleden en hun vader slaagt er niet in dat verlies te verwerken. Dat uit zich in een cynische onverschilligheid tegenover zijn twee kinderen. Voor Franky is zijn intrede bij de Rijkswacht een vlucht uit een verwoest gezin en de hoop op een beter leven. Vicky studeert rechten aan de universiteit van Brussel, die zich recht tegenover het opleidingscentrum van de Rijkswacht bevindt. Ook Vicky leeft meer in haar studentenkamer dan thuis en heeft een rebels karakter. In haar vrije tijd is ze DJ bij een illegale radiozender en ze is actief bij het linksgeoriënteerde studentenprotest. Politiek staan broer en zus lijnrecht tegenover mekaar.
Naast het fictieve verhaal van de drie hoofdpersonages, is de reeks tevens een semi-documentaire over de gewelddadige gebeurtenissen die in het begin van de jaren tachtig het openbare leven in België verstoorden. De makers benadrukken dan wel aan het begin van elke aflevering dat het verhaal fictief is, maar de meeste criminele feiten die ze tonen zijn wel allemaal echt gebeurd. Personages zoals majoor (later kolonel) Vernaillen, voormalige rijkswachters Bouhouche en Beyer, Maréchal Paul Latinus zijn (of waren) echt bestaande personen. De feiten gaan ook over meer dan die van de 'Bende van Nijvel': de diefstal van de wapens van de groep Diane, de moord op Juan Mendez, de overval op de geldkoerier van Walibi,... zijn, officieel althans, geen daden die toegewezen zijn aan de bende.
Veertig jaar na de feiten is er nog steeds geen enkele verdachte opgepakt, laat staan veroordeeld, en circuleren er een boel theorieën over het hoe en het waarom. Die gaan van een groep criminele psychopaten die eerder moorden uit lust dan geldgewin, tot samenzweringen voor een rechtse staatsgreep. Een aantal van deze theorieën komen ook ter sprake in de reeks. Majoor Vernaillen en Marc verwoorden een aantal van de mogelijke denkrichtingen in hun gesprekken. De makers hinten zelf op een verregaande betrokkenheid van de leiding van de Rijkswacht. De getoonde feiten in de reeks zijn dus niet altijd wat er echt gebeurd is, maar moeten eerder gezien worden als hoe het gebeurd zou kunnen zijn.
Ik ben zelf geboren in de jaren zestig en had in de jaren tachtig dezelfde leeftijd als de hoofdpersonages. Vanuit dat gegeven kan ik alleen maar onderschrijven dat de reeks de atmosfeer en het beeld van de maatschappij zeer correct weergeeft. Het is geen optimistisch verhaal, want het was een vrije donkere periode. Het realisme wordt versterkt door het gebruik van authentieke beelden en tekst-kaders met bijkomende duiding. Maar de sterkte is tevens de zwakte van de reeks, want de waarheid over wie nu echt de daders waren, kan ze uiteraard niet bieden.
De hoofdpersonages ondergaan een dramatische ommekeer in hun leven. Marc is gebeten door het mysterie en bijt zich vast in het onderzoek, in de hoop ook de waarheid over zijn vaders dood te vinden. Zelfs als dit ten koste gaat van zijn persoonlijk leven. Franky wil absoluut bij de club van de grote jongens horen en moet daarvoor zijn eigen principes opgeven. Het zal hem brengen op een pad dat getekend wordt door eenzaamheid en tragiek.
Aimé Claeys levert hier een glansprestatie met de transformatie van de onbezorgde jongeling naar de gekwelde politieman. Debutante Mona Mina Leon houdt zich goed staande tussen ervaren acteurs als Peter Van den Begin (Fair Trade) en Tom Vermeir (Beau Séjour). Een bijzondere pluim ook voor Roda Farwaz (Unit 42) die Madani Bouhouche niet alleen speelt, hij is het gewoon. De fysieke gelijkenis is ronduit treffend.
Als er dan toch wat kritiek moet gegeven worden, dan is dat de reeks iets te kort is. De terreuraanslagen van de CCC, bijvoorbeeld, zijn maar een voetnoot in één aflevering. Ook de persoonlijke verhalen hadden wat meer invulling mogen krijgen.
Een beklijvende reeks, die je met een gevoel van onbehagen achter laat. En toch is 1985 een absolute aanrader.
Marc en Franky nemen samen dienst bij de Rijkswacht, een op militaire leest gestoelde landelijke politiedienst. Hun motieven zijn niet hetzelfde, maar wel verwant. Marc kampt nog steeds met de dood van zijn vader, een voormalig rijkswachter die onder onduidelijke omstandigheden om het leven is gekomen. Hij hoopt dat hij tijdens zijn dienst meer te weten zal komen over de opdracht van zijn vader. De moeder van Franky en Vicky is overleden en hun vader slaagt er niet in dat verlies te verwerken. Dat uit zich in een cynische onverschilligheid tegenover zijn twee kinderen. Voor Franky is zijn intrede bij de Rijkswacht een vlucht uit een verwoest gezin en de hoop op een beter leven. Vicky studeert rechten aan de universiteit van Brussel, die zich recht tegenover het opleidingscentrum van de Rijkswacht bevindt. Ook Vicky leeft meer in haar studentenkamer dan thuis en heeft een rebels karakter. In haar vrije tijd is ze DJ bij een illegale radiozender en ze is actief bij het linksgeoriënteerde studentenprotest. Politiek staan broer en zus lijnrecht tegenover mekaar.
Naast het fictieve verhaal van de drie hoofdpersonages, is de reeks tevens een semi-documentaire over de gewelddadige gebeurtenissen die in het begin van de jaren tachtig het openbare leven in België verstoorden. De makers benadrukken dan wel aan het begin van elke aflevering dat het verhaal fictief is, maar de meeste criminele feiten die ze tonen zijn wel allemaal echt gebeurd. Personages zoals majoor (later kolonel) Vernaillen, voormalige rijkswachters Bouhouche en Beyer, Maréchal Paul Latinus zijn (of waren) echt bestaande personen. De feiten gaan ook over meer dan die van de 'Bende van Nijvel': de diefstal van de wapens van de groep Diane, de moord op Juan Mendez, de overval op de geldkoerier van Walibi,... zijn, officieel althans, geen daden die toegewezen zijn aan de bende.
© Een
Veertig jaar na de feiten is er nog steeds geen enkele verdachte opgepakt, laat staan veroordeeld, en circuleren er een boel theorieën over het hoe en het waarom. Die gaan van een groep criminele psychopaten die eerder moorden uit lust dan geldgewin, tot samenzweringen voor een rechtse staatsgreep. Een aantal van deze theorieën komen ook ter sprake in de reeks. Majoor Vernaillen en Marc verwoorden een aantal van de mogelijke denkrichtingen in hun gesprekken. De makers hinten zelf op een verregaande betrokkenheid van de leiding van de Rijkswacht. De getoonde feiten in de reeks zijn dus niet altijd wat er echt gebeurd is, maar moeten eerder gezien worden als hoe het gebeurd zou kunnen zijn.
Ik ben zelf geboren in de jaren zestig en had in de jaren tachtig dezelfde leeftijd als de hoofdpersonages. Vanuit dat gegeven kan ik alleen maar onderschrijven dat de reeks de atmosfeer en het beeld van de maatschappij zeer correct weergeeft. Het is geen optimistisch verhaal, want het was een vrije donkere periode. Het realisme wordt versterkt door het gebruik van authentieke beelden en tekst-kaders met bijkomende duiding. Maar de sterkte is tevens de zwakte van de reeks, want de waarheid over wie nu echt de daders waren, kan ze uiteraard niet bieden.
De hoofdpersonages ondergaan een dramatische ommekeer in hun leven. Marc is gebeten door het mysterie en bijt zich vast in het onderzoek, in de hoop ook de waarheid over zijn vaders dood te vinden. Zelfs als dit ten koste gaat van zijn persoonlijk leven. Franky wil absoluut bij de club van de grote jongens horen en moet daarvoor zijn eigen principes opgeven. Het zal hem brengen op een pad dat getekend wordt door eenzaamheid en tragiek.
Aimé Claeys levert hier een glansprestatie met de transformatie van de onbezorgde jongeling naar de gekwelde politieman. Debutante Mona Mina Leon houdt zich goed staande tussen ervaren acteurs als Peter Van den Begin (Fair Trade) en Tom Vermeir (Beau Séjour). Een bijzondere pluim ook voor Roda Farwaz (Unit 42) die Madani Bouhouche niet alleen speelt, hij is het gewoon. De fysieke gelijkenis is ronduit treffend.
Als er dan toch wat kritiek moet gegeven worden, dan is dat de reeks iets te kort is. De terreuraanslagen van de CCC, bijvoorbeeld, zijn maar een voetnoot in één aflevering. Ook de persoonlijke verhalen hadden wat meer invulling mogen krijgen.
Een beklijvende reeks, die je met een gevoel van onbehagen achter laat. En toch is 1985 een absolute aanrader.
Over de auter, Hugo B
Hugo (1961) woont in Vlaanderen en is een grote liefhebber van series (en films). In het dagelijks leven is hij nog steeds voltijds actief als data analyst voor een financieel bedrijf. In zijn vrije tijd houdt hij zich bezig met internet, series (en films) kijken, muziekconcerten bijwonen en supporteren voor zijn voetballende dochter. Hij houdt vooral van series die net dat tikje anders zijn en die na een paar seizoenen waardig afsluiten. Zijn favoriete series zijn Breaking Bad, Buffy The Vampire Slayer en Battlestar Galactica (versie 2004).
Bekijk profiel van Hugo B
