The Witcher - Seizoen 1

Van The Witcher als personage had ik al wel eens gehoord, want de video games zijn nogal populair in mijn omgeving. Ik had dus al wel wat meegekregen van de wereld en het verhaal. Dat er ook boeken van waren, kwam ik pas vrij recentelijk achter. Het klonk allemaal wel interessant en ik houd wel van fantasy-werelden. Toen ik hoorde dat Netflix er een serie van ging maken (en die maken vaak wel goede series) was ik dus wel geïnteresseerd. De serie past bij het soort onderwerpen dat ik leuk vind, dus dan toch maar een keertje kijken.

Op nieuwjaarsdag was het dan zo ver en gingen mijn vriend en ik maar eens een aflevering kijken. En toen nog een. En nog een. En toen hadden we er ineens acht achter de kiezen. En toen waren we een beetje verdrietig. Ik nog: “volgens mij was er al een nieuw seizoen aangekondigd, ergens in 2020, geloof ik”. Dus gingen we dat opzoeken, maar helaas; wachten tot 2021 wordt het…

Het verhaal was erg sterk, het acteerwerk top en het ziet er allemaal gewoon heel goed uit.

Want het was gewoon goed. Het verhaal was erg sterk, het acteerwerk top en het ziet er allemaal gewoon heel goed uit. Het is een hele mooie serie van Netflix weer. In de rest van de recensie zal ik die drie onderdelen (verhaal, acteurs en opmaak) even af gaan.

Het verhaal. Ik heb de boeken dus nooit gelezen, maar een beetje googlen heeft me geleerd dat dit seizoen een samenvoeging van verschillende kortere verhalen die niet onderdeel zijn van de grote boekenreeks. Ze spelen zich af voor het grote verhaal uit de reeks. Ik vroeg me tijdens het kijken af en toe wel af welke kant het allemaal op zou gaan, maar het was zeker niet op een vervelende manier. Vooral op die manier dat je toch maar snel de volgende aflevering wilt kijken.

We volgen in de serie eigenlijk drie verschillende hoofdpersonen; als eerste natuurlijk The Witcher, Geralt of Rivia, fenomenaal neergezet door Henry Cavill (The Tudors). Een witcher is iemand die gemuteerd is en daardoor bepaalde krachten heeft (haast superpowers). Witchers worden ingehuurd om monsters te verslaan die in de middeleeuwse fantasiewereld leven waar het hele verhaal zich afspeelt. Daar verdienen ze wat geld mee om rond te komen. Witcher zijn is verder vrij ondankbaar werk: door hun mutaties worden ze over het algemeen niet met open armen ontvangen, maar juist buitengesloten. Cavill zet de rol van Geralt, de witharige Witcher die centraal staat in ons verhaal, uitstekend neer. Hij praat niet zoveel, maar hij straalt juist in het nonverbale acteerwerk. Alleen dat al maakt de serie het kijken waard.

We hebben ook nog Ciri (Freya Allan, The War of the Worlds), een prinses van één van de koninkrijken van de wereld waarin dit alles zich afspeelt. Haar leven komt nogal op z’n kop te staan wanneer haar koninkrijk wordt aangevallen en ze gedwongen is te vluchten. Er is ook nog een derde personage, gespeeld door Anya Chalotra (The ABC Murders), maar ik denk dat het leuker is als ik daar nog niet te veel over vertel. Voor mij was het in elk geval erg leuk om daar nog niks over te weten.



Het leuke aan nog geen enkel idee hebben waar het heen gaat, is dat ik telkens verrast werd door de wendingen. Welke personages worden belangrijk? Welke niet? Je komt een hoop tegen in de eerste afleveringen, maar het is nog onduidelijk welke rol ze (gaan) spelen. Daarnaast bleken er ook wat spannende dingen te zijn gedaan met de tijdslijnen. Dat zorgde ervoor dat ik een paar keer alles wat ik eerder gezien had in een nieuw perspectief moest zetten.

Dan het acteerwerk. Ik had het al even kort gehad over Henry Cavill. Tja, die was wel gewoon goed. Maar verder was iedereen eigenlijk wel goed. Slecht acteerwerk was er eigenlijk niet. Men overtuigt, en dat is natuurlijk altijd fijn. Meer hoeft er, denk ik, niet over gezegd te worden.

Tot slot de opmaak. De beelden zijn prachtig. Vaak wat donker, maar dat past ook wel bij de sfeer van de wereld. Het is zeker geen regenboog-eenhoorn-fantasiewereld. Maar het heeft wel mooie landschappen en goed camerawerk. De sets zitten goed in elkaar en de wereld waarin dit zich afspeelt gaat voor je leven.

Ook nog even een kleine shout out naar Netflix voor het maken van een nieuw logootje voor elke aflevering. In dat soort details zie je dat ze er echt werk van gemaakt hebben en dat komt ook naar voren. Ook de aspecten die misschien wat minder belangrijk zijn, is moeite in gestopt. Het ziet er allemaal goed uit!

Waarom dan een negen en geen tien? Tja, dat is een goede vraag… Misschien omdat geen enkele serie echt perfect is? Of misschien omdat ik toch wel een beetje moe was van oud & nieuw en ik dus in mijn roes het allemaal opgeheerlijkt heb? Ik weet het niet. Laat dat ene ontbrekende punt je er in elk geval niet van weerhouden om deze serie ook te kijken! Tenzij je niet zo van bloed houdt. Bloederig is het namelijk wel allemaal...