The Handmaid’s Tale vertelt het verhaal van vrouwelijke slaven in het hedendaagse Amerika, dat is omgedoopt tot Gilead. In dit nieuwe land wordt geleefd volgens conservatieve geloofsregels en is het de taak van vruchtbare vrouwen om kinderen te baren. Veel mensen zullen het vast wel eens gehoord hebben. De wereld van nu begint eng veel te lijken op die van The Handmaid’s Tale. Wat wordt hier precies mee bedoeld? The Handmaid’s Tale is een serie die van 2017 tot 2025 werd gemaakt. Hij is nu te zien op Videoland en is gebaseerd op het gelijknamige boek uit 1985. Het speelt zich af in de huidige tijd in een wereld die veel lijkt op de onze, maar enkele grote, dystopische verschillen kent. Hoofdrolspeler van het verhaal is June Osborne (Elisabeth Moss), een vrijgevochten, zelfstandige vrouw die moet vechten voor haar leven en dat van iedereen die haar dierbaar is.
The Handmaid’s Tale is een emotioneel zware serie om te kijken.
The Handmaid’s Tale speelt zich af in de Verenigde Staten. Na jarenlang geteisterd te zijn door lage vruchtbaarheidscijfers besluiten conservatieven het land over te nemen en om te dopen tot Gilead. Wat in eerste instantie op kleine schaal begint breidt zich uit tot een burgeroorlog en uiteindelijk totale overname. De regering van Gilead verafschuwt de moderne wereld. Hun geloof is hun allerbelangrijkste leidraad in het leven. Mensen die niet luisteren worden gemarteld tot ze dit wel doen. Slavernij maakt zijn herintreding en vruchtbare vrouwen worden gedwongen om kinderen te dragen voor rijkere gezinnen.
Niet alleen het verhaal van de serie is indrukwekkend, ook de manier waarop dit wordt neergezet, is een duidelijk statement. Naast expliciete beelden en hartverscheurende gebeurtenissen speelt de kleding van de personages eveneens een grote rol. Zo dragen zogenaamde ‘handmaids’ rode gewaden met witte kappen, dragen de rijkeluisvrouwen blauwe jurken en hebben de ‘Aunts’ (min of meer de slavendrijvers van de handmaids) altijd bruinige kleding aan. Deze kleding laat het duidelijke verschil in klassen zien binnen Gilead. Het is een manier waarop wij als kijkers goed kunnen zien wat ieder haar toebedeelde rol is. Maar het is eveneens een manier van de makers om te laten zien hoe minachtend er wordt gedacht over bepaalde mensen, net zoals hoe een Davidster in de Tweede Wereldoorlog werd gebruikt.
Nadat June en haar familie worden opgepakt tijdens een vluchtpoging, worden zij van elkaar afgezonderd. June belandt als handmaid in het huishouden van de familie Waterford. Haar baas, Fred Waterford (Joseph Fiennes), heeft een belangrijke taak binnen de regering en runt samen met zijn vrouw Serena Joy (Yvonne Strahovski) een strikt huishouden. Als handmaid is het June haar taak om op vruchtbare dagen seks te hebben met de man des huizes om zodoende voor nageslacht voor de familie te zorgen. Haar naam mag ze niet meer gebruiken. Ze krijgt de nieuwe naam Offred (wat letterlijk ‘van Fred’ betekent) en moet alles doen wat haar binnen het huishouden wordt opgedragen.
De eerste seizoenen draaien vooral om het leven in Gilead, de terreur die de handmaids moeten doorstaan en hoe dit alles tot stand is gekomen. Verderop in de serie komen we meer te weten over het leven buiten Gilead. Hoe gaan de landen eromheen om met deze nieuwe regering? Wat vinden zij van de handmaids en wat is er gebeurd met de Amerikanen die konden vluchten? June’s verhaal is hierin de rode draad want zij doet er alles aan om haar dochter terug te krijgen en te ontsnappen uit Gilead. We leren uiteindelijk ook meer over de personen om June heen. Wat heeft hen tot dit punt in hun leven gebracht bijvoorbeeld? Er zijn veel belangrijke personages om haar heen, gespeeld door een sterrencast. Alexis Bledel, Madeline Brewer, Ann Dowd en Samira Wiley zijn hier maar enkele voorbeelden van.
Deze serie maakt indruk, en hoe!
The Handmaid’s Tale is een emotioneel zware serie om te kijken. De thema’s die worden besproken zijn heftig om te zien. De serie telt zes seizoenen die allemaal tussen de tien á dertien afleveringen hebben. Het verhaal verloopt traag en kent veel trieste eindes. Toch is dat deels wat de serie zo goed maakt omdat het hierdoor realistisch is. Persoonlijk vond ik halverwege de serie een deel van het verhaal iets te langdradig worden. Ik hoorde ook om mij heen dat dit een punt van afhaken was voor sommigen. Toch ben ik blij dat ik heb doorgekeken want hierna kwam het verhaal weer als vanouds goed terug. Het is een klein kwalitatief dipje in dit verder waanzinnig goede geheel.
Met vele prijzen op hun naam en een aangekondigd vervolg genaamd The Testaments kan met recht gezegd worden dat The Handmaid’s Tale een groot succes is. Het acteerwerk en de manier van vertellen is geweldig meeslepend. Hoewel ik ongeveer de helft van de tijd met een knoop in mijn maag heb zitten kijken, had ik er geen moment van willen missen. Deze serie maakt indruk, en hoe! Het is angstaanjagend om te zien hoeveel gelijkenissen er met de huidige wereld en Gilead zijn. De waarschuwing die dit verhaal zou moeten zijn, komt blijkbaar niet bij de hele wereld even goed binnen. Daarom raad ik des te meer aan om The Handmaid’s Tale een kans te geven en te gaan kijken. Want het is niet alleen topentertainment, het is ook nog eens maatschappelijk gezien een heel belangrijk verhaal.
Wichita, geboren in 1991, is een groot dierenliefhebber, die daarnaast ook erg houdt van schrijven en tv-series kijken. Ze is ondanks haar leeftijd helaas alweer ruim vijftien jaar arbeidsongeschikt en vindt daardoor veel afleiding en plezier in het kijken naar tv programma’s. Een perfecte combinatie als het aankomt op het recenseren voor MijnSerie. In het verleden heeft zij al eens meegeschreven aan een boek over een van haar ziektes en sinds begin 2013 schrijft zij recensies voor deze site. Door het vele reizen in haar jeugd en de internationale contacten die zij haar hele leven lang al heeft is Engels altijd als een tweede taal voor haar geweest. Om die reden schrijft zij af en toe niet alleen in het Nederlands maar ook in het Engels recensies voor MijnSerie.
