The Crow Girl geeft de oplettende kijker al snel weg wie de dader is. Dat komt door zinspelingen en een aantal klassieke herkenningspunten. Daardoor wordt al snel duidelijk wie de dader is. Ik zal het hier niet verder uitleggen, want dan is het niet meer nodig de serie te kijken. Zou ook jammer zijn. Voor de minder geoefende misdaadserie kijker is de uitkomst mogelijk toch een grote verrassing. Dat wil ik natuurlijk niemand ontnemen. Het einde van de serie bevestigd overigens mijn vermoeden. Het maakt The Crow Girl een redelijke misdaadserie, maar het hoort mede hierdoor niet tot het beste wat ik ooit gezien heb.
Dept. Q wist te overtuigen, The Crow Girl weet te vermaken.
The Crow Girl is een Britse serie en speelt zich af in Schotland. De oorsprong komt echter uit Zweden. De serie is gebaseerd op het gelijknamige boek van Erik Axl Sund (pseudoniem van schrijversduo Jerker Eriksson en Håkan Axlander Sundquist). Nu kent Schotland, net als Scandinavië, een ruw maar verbijsterend mooi landschap. Dit landschap zorgt mede voor een sfeerbepalende dynamiek. Die dynamiek is helaas echter niet te vergelijken met die andere Schotse serie die gebaseerd is op een Scandinavische bron: Dept. Q. Dept. Q wist te overtuigen, The Crow Girl weet te vermaken.
Centraal staan een aantal gruwelijke moorden. Die worden al snel met elkaar in verband gebracht door rechercheur Jeanette Kilburn (Eve Myles). Samen met haar collega Lou Stanley (Dougray Scott) gaat ze op onderzoek uit. Hun onderlinge verhouding is apart te noemen. Jeanette en Lou zijn familie en Lou is peetoom van de zoon van Jeanette. Dit geeft ruimte om ook de privésituatie van Jeanette uit te lichten. Ze is getrouwd maar de relatie sprankelt al lang niet meer. Belangrijke redenen zijn de flexibele werktijden van Jeanette en het feit dat haar zaken altijd boven het werk van haar partner gaat. Lou is van de categorie ruwe bolster, blanke pit. Zijn opmerkingen zijn snedig en niet altijd passend bij de situatie waarin hij zich bevindt. Dat helpt Jeanette ook privé niet altijd verder.
Jeanette is er al snel van overtuigd dat ze weet wie de dader is. Nadat er een moord gepleegd wordt terwijl de verdachte in de gevangeniscel zit blijft ze ervan overtuigd dat hij ermee te maken heeft. Ze komt in gesprek met Sophia Craven (Katherine Kelly), de psychotherapeut van de verdachte. Samen gaan ze verder op onderzoek uit om de inmiddels steeds complexere zaak op te lossen. Door de persoonlijke omstandigheden van beide voelen de twee vrouwen zich ook op een ander vlak tot elkaar aangetrokken.
The Crow Girl springt regelmatig terug in de tijd. Het blijft lang onduidelijk waarom deze tijdsprongen zo belangrijk zijn. Het geeft een inkijkje in het leven van een meisje die op de één of andere manier betrokken lijkt bij de moorden die plaatsvinden. Soms maakt dit het verhaal wat lastiger te volgen. Zeker omdat het lijkt dat het meisje uit het verleden in dezelfde hoedanigheid ook in het heden aanwezig is. Dat is natuurlijk onmogelijk. Pas veel later wordt duidelijk waarom dit zo is.
[quote-8084] The Crow Girl is een serie met potentie. Helaas wordt dit in dit eerste seizoen niet altijd op de juiste manier benut. Het moet gezegd dat de laatste twee afleveringen eigenlijk het beste zijn. Aan de ene kant volgt dan de bevestiging van wat ik al dacht, maar aan de andere kant zijn er voldoende verrassende plotwisselingen voordat het zover is. Zo verandert de relatie tussen Lou en Jeannette. Bovendien wordt duidelijk wat de uitkomst is van de onrust in de privérelatie van de laatstgenoemde.
Het maakt dat The Crow Girl niet zo verrast op de uitkomst van wie de dader is. Wel is het een mooi opgebouwd drama waarin sommige gebeurtenissen ervoor zorgen dat je blijft kijken. Dat komt vooral door de verhaallijnen die naast de belangrijkste verhaallijn spelen van de zoektocht naar de dader. Dat zal waarschijnlijk niet de bedoeling geweest zijn van de makers maar het zorgt er wel voor dat The Crow Girl het kijken waard is.
Over de auteur, Ron Schoonwater
Na jaren zijn schrijftalent te hebben gebruikt voor muziekrecensies werd het tijd de overstap te maken naar het schrijven over zijn andere grote passie. Films en, de laatste jaren vooral, TV series. Hoewel het altijd leuk is om te vertellen dat je (vooral) van kwaliteit series houdt uit bijvoorbeeld Groot Brittannië en Scandinavië is hij ook fan van Amerikaanse series in de breedste zin van het woord. TV series zijn dan ook een afspiegeling van het leven. Humoristisch, spannend, serieus, verdrietig, spectaculair, dramatisch, ongelooflijk, mooi & soms slechts ter vermaak en afleiding.
