In de misdaadserie Onopgelost volgen we een team van studenten onder leiding van hun professor terwijl zij cold cases in Nederland onderzoeken. In de Videoland serie Onopgelost volgen wij een onconventioneel team dat onderzoek doet naar onopgeloste politiezaken. Onder leiding van excentrieke docente Mia van der Linden (Georgina Verbaan) worden vijf studenten uitgekozen om deel uit te maken van dit team. Samen zullen zij, ieder op hun eigen manier, erachter proberen te komen wat er met slachtoffers van zogenoemde ‘cold cases’ is gebeurd om zo de daders op te sporen en de nabestaanden antwoorden te geven.
Onopgelost is een serie die zich kenmerkt door zijn inclusiviteit.
De vijf uitverkoren studenten die aan Mia’s onderzoeksteam deelnemen zijn de Vlaamse Vera (Veerle Dejaeger) en Jochem (Maksim Stojanac) en de Hollandse Ninthe (Marie-Mae van Zuilen), Charlie (Thorn Roos de Vries) en Melvin (Xavier Molijn). Ieder hebben ze zo hun eigen redenen om mee te doen aan de lessen van Mia maar allemaal zijn ze zeer gemotiveerd om het zo goed mogelijk te doen. Dit komt mede omdat de beste student van de groep uiteindelijk mag deelnemen aan een stage in Washington en hier fanatiek om gestreden wordt.
Onopgelost deed mij van tevoren wat denken aan een combinatie van How to Get Away with Murder, Cold Case en House M.D.. Het volgen van studenten die samen met hun professor moeilijke zaken oplossen is niet een heel uniek thema maar in combinatie met cold cases had ik dit onderwerp nog niet in een Nederlands format gezien. Met voldoende diepgang worden de studenten geportretteerd door een groep geloofwaardige acteurs. Ook de rollen van Mia en de slachtoffers in de zaken zijn goed uitgewerkt maar dit geldt helaas niet voor Mia’s collega’s. Hier had meer aandacht aan besteed mogen worden om zo hun beslissingen en verhaallijnen meer kracht bij te zetten.
De trailer wekte mijn interesse om verschillende redenen. Onopgelost is een serie die zich kenmerkt door zijn inclusiviteit. Het is verfrissend om een leerling in een rolstoel te zien die niet onder doet voor, of anders behandeld wordt dan, zijn klasgenoten maar gewoon als volwaardig gezien wordt. Ook de seksuele oriëntatie en geschiedenis van sommige personages maakt de serie divers en toegankelijk. Toch is het zeker niet zo dat deze onderwerpen een hele grote rol spelen in het geheel. Het zijn kleine details in het verhaal die het realistisch maken maar die verder niet afleiden van de zaken waarom het allemaal draait.
Echt spannend is de serie niet maar er is genoeg mysterie aanwezig om mij als kijker geboeid te houden.
De onderlinge rivaliteit en vriendschappen binnen het team van studenten was leuk om te zien en ging precies genoeg aandacht naar uit. Vera is met haar fanatisme en arrogantie al gauw de minst sympathieke van de groep maar desondanks kan ze op momenten heel behulpzaam en vindingrijk uit de hoek komen. Ninthe worstelt met privéproblemen die ze geheim houdt voor haar omgeving. Mia probeert alles in goede banen te leiden, met behulp van haar assistente Abby (Olga Zuiderhoek), terwijl ze vecht tegen een alcoholverslaving. Bovendien moet Mia verantwoording afleggen tegenover haar leidinggevenden die het niet altijd eens zijn met haar aanpak en keuzes van zaken die ze onderzoekt.
Iedere aflevering focust het team zich weer op een nieuwe zaak maar er is één zaak die hen het gehele seizoen bezig houdt. Deze rode draad is zowel de start als het einde van het eerste seizoen dat in totaal acht afleveringen telt. Echt spannend is de serie niet maar er is genoeg mysterie aanwezig om mij als kijker geboeid te houden. De keuze voor Georgina Verbaan als hoofd van het team is wat mij betreft een erg goede keuze geweest. Zij weet de bijzondere Mia als geen ander neer te zetten en maakt de serie echt tot wat die is. De cliffhanger, waarin haar personage centraal staat, maakt dat ik nog meer hoop op een tweede seizoen. Ondanks wat kleine minpunten wat betreft achtergrondinformatie en het acteerwerk van bepaalde bijrollen stelde het verhaal mij zeker niet teleur. Onopgelost is wat mij betreft dan ook een aanrader om te gaan kijken.
Over de auteur, Wichita van Rijkom
Wichita, geboren in 1991, is een groot dierenliefhebber, die daarnaast ook erg houdt van schrijven en tv-series kijken. Ze is ondanks haar leeftijd helaas alweer ruim vijftien jaar arbeidsongeschikt en vindt daardoor veel afleiding en plezier in het kijken naar tv programma’s. Een perfecte combinatie als het aankomt op het recenseren voor MijnSerie. In het verleden heeft zij al eens meegeschreven aan een boek over een van haar ziektes en sinds begin 2013 schrijft zij recensies voor deze site. Door het vele reizen in haar jeugd en de internationale contacten die zij haar hele leven lang al heeft is Engels altijd als een tweede taal voor haar geweest. Om die reden schrijft zij af en toe niet alleen in het Nederlands maar ook in het Engels recensies voor MijnSerie.
