Norsemen - Seizoen 3

OMG (oh my god)! Oh mijn God in het Nederlands. De humoristische televisieserie Norsemen gaat in dit derde seizoen helemaal los. Natuurlijk blijft de uiterst flauwe, vaak droge humor. Dit keer zijn er echter meer rake grappen dan in de andere twee seizoenen. Alleen al de keuze tot een prequel is eigenlijk al grappig. Al is het maar omdat men daarmee al die andere prequels op de hak neemt.

Dit seizoen zien we waarom Jarl Varg zo kwaadaardig is. Laat ik het zo zeggen; dit te maken heeft met een typisch mannelijk probleem. We krijgen ook mee op welke manier hij zijn imago heeft weten op te bouwen. Hoogtepunt is misschien wel de scène waarin het antwoord gegeven wordt hoe leiders van een grote groep strijders hen en de tegenstander toespreken. In veel films zie je dat de leider dan voor hen gaat staan en hen toespreekt. In Norsemen zie je de eigenaardigheid daarvan. Een ander antwoord dat je krijgt, is hoe men in de tijd van de Vikingen strijders NIET uit elkaar kon houden tijdens en na de gevechten.



Norsemen laat dit seizoen ook zien hoe het huwelijk tussen Orm en Frøya plaats heeft kunnen vinden. De één een stoere strijder die iedere tegenstander wil verkrachten en doden, de ander iemand die het liever heeft over haken en het gezellig met elkaar maken. Een van hen heeft overigens ook een fobie voor sluitspieren. De gevolgen daarvan zijn al even hilarisch als dit hele seizoen bij elkaar. Ander hoogtepunt (of misschien is het toch eerder een dieptepunt?) is hoe een stoere Viking 'verkracht' wordt door bovengenoemde strijder.

Het voordeel van een prequel is dat de populaire personages die gestorven zijn weer terug kunnen keren. Bovendien krijgen we meer achtergrond te zien van bepaalde personages. Zo blijkt een bepaalde slaaf eigenlijk aanspraak te kunnen maken op de troon. Dit wordt op een geheel Norsemen-achtige wijze opgelost. Verder blijkt Liv een hele andere achtergrond te hebben dan je misschien verwacht zou hebben. Haar verhaal is een van de andere hoogtepunten van dit seizoen.



Eigenlijk raak ik niet uitgepraat over dit seizoen. Het is wat mij betreft veruit de meest constante van de drie. Natuurlijk zijn er nog steeds erg flauwe grappen. Aan de andere kant heeft dit seizoen soms grappige situaties en humor die (weer) aan Monty Python doen denken. Zie bijvoorbeeld de hele scène waarin naar de draak gezocht wordt. Net als de absurditeit als die draak eenmaal verschijnt. Het is het toppunt van Engelse humor in een Scandinavisch jasje. Hoewel ik de eerste twee seizoenen grappig vond, ben ik pas echt enthousiast over dit derde seizoen. Je moet van dit soort humor houden, maar deze keer is het echt geweldig uitgewerkt. Laat het volgende seizoen maar snel komen!