Showtime, aflevering 29

"It's Showtime everybody. Showtime"

Code Black

Soms kiest het liedje de serie die ik ga bespreken, zo ook die van vandaag. Code Black is geen serie om over naar huis te schrijven. Het is een vale kopie van ER. Maar ik kan niet stoppen met kijken, omdat ik ER mis? Geen idee maar Code Black is voor mij een Guilty Pleasure geworden.
Waarom dan deze serie bespreken? Vanwege Nat King Cole met Nature Boy. Wat een prachtige artiest met een prachtig nummer. In de aflevering waarin het gespeeld wordt kreeg ik weer kippenvel. Maar goed, Code Black, een ziekenhuisserie over de drukste ER in de Verenigde Staten.

'Code Black' betekent dat er meer patiënten zijn dan middelen en personeel om die patiënten te helpen. In Angel Memorial in Los Angeles gebeurd dit zeker 300 keer per jaar. En dat zet grote druk op het personeel, en de vraag of je als patiënt wel levend het ziekenhuis zal verlaten is zeer reëel.

Maar ik mis wat in Code Black, een sympathie voor de karakters een medeleven met de patiënten. Iets wat bij ER wel aanwezig was. De doctoren in Code Black zijn voor mij oppervlakkig en plat. Zelfs toen mijn jeugdheld Rob Lowe (ja, die uit St. Elmo’s Fire) mee ging doen in het tweede seizoen bleef het voor mij de ver van mijn bed show.

Code Black is een aardig tussendoortje die mijn lunchtijd prima opvult, maar ik zal zonder moeite deze serie laten vallen als zich een betere ziekenhuisserie (en dat is voor mij niet Grey’s Anatomy of Chicago Med) zal voordoen.

Dit was de radiocolumn, wat Peter en ik nog meer hebben besproken tijdens Ochtend Oostrom hoor je hieronder.

Fragment


De plaat van de week is The Doors - Riders on the Storm

Tot volgende week en met vriendelijke radiogroet

Mandy