Showtime, aflevering 18

"It's Showtime everybody. Showtime"

Fargo

This is a true story. Laat je niet verwarren door het woordje true, niets aan de serie Fargo is waar, behalve de plaatsnamen, die kloppen wel. Maar wat geeft het, als je zo’n goede serie voorgeschoteld krijgt dan maakt het geen klap uit of het waar is of niet. Je wordt op het hoogste niveau vermaakt en daar gaat het om.

Fargo mag zich met recht een meesterwerk noemen en misstaat niet in een rijtje met Breaking Bad, Game of Thrones en het eerste seizoen van True Detective. De muziek, aankleding, geluid en beelden zijn meesterlijk net als de dialogen, regie en acteurs. De gitzwarte humor past perfect in de serie en ook de beelden van Minnesota zitten de serie Fargo als gegoten.

Fargo is de zeer geslaagde serieversie van de alom bejubelde film uit 1996. Critici die sceptisch waren of je zo’n goede film wel tot serie kon of wilde maken werden na het eerste seizoen direct de mond gesnoerd. Want het was goed, volgens sommige zelfs beter dan de film. De serie werd bejubeld en kreeg lovende kritieken.

Zou het tweede seizoen het eerste kunnen evenaren? Zonder Martin Freeman en de werkelijk briljant spelende Billy Bob Thornton, kon de serie het niveau vasthouden? Niet helemaal. Begrijp me niet verkeerd, het tweede seizoen van Fargo is erg goed maar kan het eerste seizoen niet overtreffen. Maar Fargo is het kijken absoluut waard.

Het bijna perfecte eerste seizoen en het geweldige tweede seizoen zijn een lust voor oog, oor en brein. Ik kan niet wachten op het derde seizoen die voor 2017 gepland staat.

Dit was de radiocolumn, wat Peter en ik nog meer hebben besproken tijdens Ochtend Oostrom hoor je hieronder.



De plaat van de week is Wang Chung – Dance Hall Days

Tot volgende week en met vriendelijke radiogroet

Mandy