In deze heerlijke Britse zesdelige ziekenhuisserie Maternal pakken drie artsen hun werk weer op nadat ze zwangerschapsverlof hebben gehad. Ze merken al snel dat het niet zo eenvoudig is om hun veeleisende ziekenhuisbanen te combineren met het moederschap. In de eerste minuten van de Britse dramaserie Maternal treffen drie vrouwen elkaar bij de kinderopvang van het ziekenhuis waar ze als arts werken. Alle drie gaan ze weer aan de slag na maanden, in één geval zelfs jaren, zwangerschapsverlof. Twee van hen, kinderarts Maryam (Parminder Nagra/D.I.Ray) en algemeen arts Helen (Lisa McGrillis/Mum), hebben net met moeite hun tegensputterende kroost aan de leidsters overhandigd als ze hun collega Catherine (Lara Pulver/The Split) uit haar dure sportauto zien stappen in een smetteloze outfit en met geföhnde haren. Catherine, die chirurg is, haalt haar tevreden ogende baby uit de auto – ‘hoe krijgt ze daar een babyzitje in?’ vragen haar collega’s zich hoofdschuddend af – en wandelt twee tellen later weer alleen het gebouw uit.
Op deze eerste ochtend krijgen de drie vrouwen allemaal een zachte terugkeer om te acclimatiseren voordat het echte werk begint, in een reeks saaie ICT lezingen. Teruggeworpen in het drukke ziekenhuisleven, is er een verschil tussen onzekerheid (kan ik dit echt nog wel) en overweldigende opluchting (ik denk dat ik het kan).
Maternal laat goed zien hoe moeilijk het is om ambitie te verenigen met het ouderschap
De frustratie van de drie vrouwen in de openingsaflevering is oorverdovend. Door zichzelf en anderen te bewijzen dat ze niet zijn gestopt met capabel zijn toen ze moeder werden, zullen ze niet langzaam beginnen en geen enkele zwakte toegeven. Onder deze façade worden ze geplaagd door twijfel.
De serie is aangrijpend én humorvol. Er zijn hartverscheurende momenten. Maar ondanks dit soort soapachtige elementen lijken de afleveringen toch grotendeels uit het leven gegrepen te zijn. De zoektocht naar een balans tussen carrière en moederschap van de vrouwen is erg herkenbaar. Anders dan langdurige ziekenhuisseries zoals ER wordt maar in zes afleveringen een goed verhaal verteld. Een tweede seizoen was op zijn plaats geweest, maar helaas komt deze er niet.
Over de auteur, Natasha Slagter
In het dagelijkse leven is Natasha controller. In haar vrije tijd houdt ze van reizen en series kijken. Vooral Scandinavische series zoals The Bridge (2011) en Thicker Than Water. Sinds oktober 2019 schrijft ze recensies.
