Line of Duty - seizoen 6

Het zesde seizoen van Line of Duty heeft alles: sterke acteurs, een strak script en nagelbijtende spanning. De grote onthulling nadert, en die is redelijk teleurstellend. Maar als je er dieper over nadenkt, blijkt het toch wel weer een meesterzet.

Was dit het dan? Met een zure nasmaak keek ik naar de aftiteling. Line of Duty is voor mij één van de beste series van de afgelopen tien jaar. Deze politieserie over de jacht op corrupte agenten zat ontzettend goed in elkaar, was enorm spannend en sterk geacteerd. Line of Duty bereikte in het vierde seizoen een hoogtepunt toen alle zaken die tot dan toe langsgekomen waren verband bleken te houden met dezelfde persoon: een mysterieuze hooggeplaatste corrupte politieagent met de codenaam H. De vraag wie H is heeft miljoenen kijkers vier jaar lang beziggehouden. En in dit zesde seizoen lijken we eindelijk antwoord te krijgen. Maar als dit het definitieve antwoord is, dan is dat lichtelijk teleurstellend. Maar toch. Ik heb mezelf even de tijd gegeven om erover na te denken. En wat de schrijver Jed Mercurio heeft gedaan is best wel geniaal.

In dit seizoen neemt de anticorruptie-eenheid AC-12 weer een nieuwe agent onder de loep: Joanne Davidson (Kelly Macdonald, Boardwalk Empire). Haar team onderzoekt de moord op een journalist, maar komt al een tijdje niet verder. Wanneer ze na een onbetrouwbare getuigenverklaring een onwaarschijnlijke verdachte arresteert, gaan de alarmbellen bij AC-12 weer rinkelen. Hastings hoopt dat het dossier rondom H nu dicht kan blijven, maar ook hier lijkt de corrupte agent weer eens het laatste woord te hebben.

Kelly Macdonald schittert als de potentieel corrupte agent Joanne Davidson

De makers van Line of Duty weten elk seizoen weer een fantastische acteur tevoorschijn te toveren die een mogelijk corrupte agent mag spelen en net als haar voorgangers schittert ook Kelly Macdonald in haar rol. Haar motieven blijven schimmig en het lijntje tussen sympathie, afkeer en medelijden is flinterdun. Eén van haar hoogtepunten is een verhoorscène van een halfuur (ik word altijd blij als ze zoiets doen) waarin ze bijna alle vragen met de woorden ‘geen commentaar’ beantwoordt. Maar met die twee woorden is het knap hoe ontzettend veel ze aan de kijker weet te vertellen. Ook kan dit seizoen op een aantal fantastische bijrollen rekenen van Shalom Brune-Franklin (Cursed (2020), Gregory Piper, Tommy Jessop en Anna Maxwell Martin (Motherland).

Maar de grote attractie is natuurlijk het drietal dat voor AC-12 werkt. Ted Hastings (Adrian Dunbar), Kate Fleming (Vicky McClure) en Steve Arnott (Martin Compston) zijn weer in topvorm. Van memorabele oneliners (“Jesus, Mary and Joseph and the wee donkey”) tot oprecht en ijzersterk drama. Waar Kate Fleming vorig seizoen wat meer op de achtergrond stond, pakt zij nu veel meer de spotlights wanneer ze aan de slag gaat bij het team van Davidson en is ze onderdeel van één van de beste momenten van dit seizoen.

De verwachtingen zijn torenhoog. En de serie gaat daar op onnavolgbare wijze tegenin

En verder zit dit seizoen gewoon weer vol met wat we van Line of Duty gewend zijn. Dit seizoen begint in tegenstelling tot eerdere seizoenen niet met gewelddadige overvallen of dodelijke schietpartijen, maar lijkt rustig aan te beginnen met een arrestatie. En die rust is prettig. Het tempo wordt in de afleveringen die daarop volgen echter flink opgevoerd en kent weer de nodige schietpartijen en verhoorscènes met een spanningsniveau van jewelste. Ook worden er weer ontzettend slimme links gelegd met gebeurtenissen uit eerdere seizoenen. Het is jammer dat die grote onthulling daardoor des te meer tegen lijkt te vallen.

Maar als ik erover nadenk is die teleurstelling ook wel passend. Het laat zien hoe diep de corruptie binnen het politieapparaat wel niet aanwezig is. En dat dat niet altijd te wijten is aan mensen die welwillend allerlei kwaad aan proberen te richten. Daarin zit een mooie tragedie. Daarmee reflecteert de serie mooi op de werkelijkheid. Maar of je daarmee altijd goede televisie weet te maken? En of de boodschap op deze manier goed overkomt? Dat zal per kijker verschillen. Bij mij duurde het wel even voordat het kwartje daadwerkelijk viel.

Seizoen zes van Line of Duty heeft zoveel moois te bieden. Van fantastische acteurs tot nagelbijtende spanning tot intelligente verhaallijnen. Maar de conclusie? Het seizoen eindigt met een sisser in plaats van een knal. Dit valt op het eerste gezicht tegen. Maar laat het tot je doordringen. Want met deze sisser wordt een ijzersterk seizoen van Line of Duty afgesloten. En of dit het einde is? Ergens hoop ik natuurlijk op nog meer. Er waren nog de nodige losse eindjes. Maar mocht dit dan echt het einde zijn, dan kunnen we terugkijken op een onconventioneel slotstuk van wellicht één van de beste series ooit gemaakt.