7.5
Wichita van Rijkom geeft Grey’s Anatomy – Seizoen 10 een 7.5.
5 juni 2014, 22:49 door Wichita van Rijkom
Grey’s Anatomy – Seizoen 10
Al vanaf het eerste uur ben ik fan van Grey’s Anatomy. Hoewel ik de verhalen in de show nog altijd zeer kan waarderen, is de serie de afgelopen jaren niet altijd van een even hoog niveau geweest. Van een vliegtuigongeluk tot schutter in het ziekenhuis, al heel wat drama passeerde de revue tijdens de negen jaar dat deze serie al te zien is. Soms vraag ik me af of ze bij dit soort series niet te lang door gaan. Is een tiende seizoen van deze succesformule wel echt zo een verstandig keuze geweest?
Ook dit seizoen maken de artsen van het Grey Sloan Memorial ziekenhuis weer het nodige mee. Maar de extreme rampen die we in de voorgaande seizoenen zagen blijven grotendeels uit. Het gaat dit seizoen meer om de relaties, de gevoelens en ontwikkeling van de karakters die er vanaf de start bij zijn. Aan het begin van dit seizoen werd al aangegeven dat dit het laatste seizoen voor het karakter Dr. Cristina Yang (Sandra Oh, bekend van films als Under the Tuscan Sun) zou zijn. Naar haar afscheid werd dan ook duidelijk toegewerkt. Zij en Meredith Grey (Ellen Pompeo, bekend van films als Moonlight Mile) zijn de spil van de serie dus haar vertrek heeft een hoop stof doen opwaaien. Met een waardig afscheid hebben wij als kijker gedag kunnen zeggen tegen deze intelligente, eigenwijze, harde maar toch ook wel zeer sympathieke Dr. Yang. Nieuwelingen Dr. Leah Murphy (Tessa Ferrer, Extant) en Dr. Shane Ross (Gaius Charles, Friday Night Lights) nemen we dit seizoen helaas ook afscheid van. Maar ook deze twee worden niet vergeten met grote, belangrijke verhaallijnen gedurende met name de eerste helft van seizoen tien en een goed afscheid op het eind.
Toen dit seizoen begon had ik zo mijn twijfels, ik was wel van plan te gaan kijken maar was er nog niet helemaal uit hoe fanatiek ik dit zou gaan doen. Maar Grey’s Anatomy heeft mij dit keer weer meegesleept. De verhaallijnen werden over het algemeen goed opgebouwd en ook de cliffhanger voor de winterstop was er eentje die het publiek flink deed choqueren. Voor mijn gevoel ging de show weer een beetje terug naar z’n origine, met drama op de werkvloer en liefdesrelaties, waar dit ziekenhuis o zo bekend om is. Ook de speciale gastrollen zijn weer goed uitgekozen dit seizoen. Zo zien we onder anderen Keke Palmer (True Jackson, VP) als een van de patiënten en Paul James (Greek) als nieuwe werknemer in een aflevering. Ook Derek Shepherd’s (Patrick Dempsey, bekend van films als Sweet Home Alabama) zusje Amelia (Caterina Scorsone, Private Practice) verschijnt weer ten tonelen met wellicht een vaste aanstelling in het verschiet.
De meest schokkende gebeurtenissen dit seizoen waren voor mij toch echt wel de bruiloft van April Kepner (Sarah Drew, Everwood) en alles wat hierom heen gebeurt. De manier waarop Dr. Preston Burke (Isaiah Washington, The 100) geherintroduceerd wordt als gast tijdens een van de laatste afleveringen. En de bekentenis die Cristina’s vervanger, Dr. Maggie Pierce (Kelly McCreary, Emily Owens M.D.) doet aan het eind van de seizoensfinale. Maar tussen dit alles door krijgen we natuurlijk ook te maken met nog heel wat relatie perikelen tussen Dr. Alex Karev (Justin Chambers, Cold Case) en Dr. Jo Wilson (Camilla Luddington, bekend van films als William & Kate) en Dr. Callie Torres (Sara Ramirez, bekend van Broadway producties als Spamalot) en Dr. Arizona Robbins (Jessica Capsaw, The Practice). Dit en nog heel veel ander grappigs, moois en dramatisch zorgt weer voor een goed gevuld seizoen.
Het vertrek van Christina was iets waar ik het persoonlijk wel even moeilijk mee had. Hoewel ik mijn twijfels heb over wat dit met het volgende seizoen zal gaan doen, denk ik dat dit seizoen wel weer is bewezen hoe vindingrijk de schrijvers van deze serie wel niet zijn. Er valt niet te ontkennen dat Grey’s Anatomy niet meer hetzelfde is als de serie die in 2005 startte. Maar de schrijvers en cast hebben het toch weer voor elkaar gekregen om ook dit seizoen tot een succes te maken. Ik kan eerlijk zeggen dat ik dit een van de beste seizoenen vind van Grey’s Anatomy die er de afgelopen jaren zijn gemaakt. De liefhebbers van de serie zijn weer op hun wenken bediend en er is ook weer genoeg stof overgebleven voor een volgend seizoen. Ondanks de hier en daar absurde patiënten en ongeloofwaardige ongevallen heb ik ook weer van seizoen tien genoten en kijk ik absoluut uit naar het volgende!
Ook dit seizoen maken de artsen van het Grey Sloan Memorial ziekenhuis weer het nodige mee. Maar de extreme rampen die we in de voorgaande seizoenen zagen blijven grotendeels uit. Het gaat dit seizoen meer om de relaties, de gevoelens en ontwikkeling van de karakters die er vanaf de start bij zijn. Aan het begin van dit seizoen werd al aangegeven dat dit het laatste seizoen voor het karakter Dr. Cristina Yang (Sandra Oh, bekend van films als Under the Tuscan Sun) zou zijn. Naar haar afscheid werd dan ook duidelijk toegewerkt. Zij en Meredith Grey (Ellen Pompeo, bekend van films als Moonlight Mile) zijn de spil van de serie dus haar vertrek heeft een hoop stof doen opwaaien. Met een waardig afscheid hebben wij als kijker gedag kunnen zeggen tegen deze intelligente, eigenwijze, harde maar toch ook wel zeer sympathieke Dr. Yang. Nieuwelingen Dr. Leah Murphy (Tessa Ferrer, Extant) en Dr. Shane Ross (Gaius Charles, Friday Night Lights) nemen we dit seizoen helaas ook afscheid van. Maar ook deze twee worden niet vergeten met grote, belangrijke verhaallijnen gedurende met name de eerste helft van seizoen tien en een goed afscheid op het eind.
Toen dit seizoen begon had ik zo mijn twijfels, ik was wel van plan te gaan kijken maar was er nog niet helemaal uit hoe fanatiek ik dit zou gaan doen. Maar Grey’s Anatomy heeft mij dit keer weer meegesleept. De verhaallijnen werden over het algemeen goed opgebouwd en ook de cliffhanger voor de winterstop was er eentje die het publiek flink deed choqueren. Voor mijn gevoel ging de show weer een beetje terug naar z’n origine, met drama op de werkvloer en liefdesrelaties, waar dit ziekenhuis o zo bekend om is. Ook de speciale gastrollen zijn weer goed uitgekozen dit seizoen. Zo zien we onder anderen Keke Palmer (True Jackson, VP) als een van de patiënten en Paul James (Greek) als nieuwe werknemer in een aflevering. Ook Derek Shepherd’s (Patrick Dempsey, bekend van films als Sweet Home Alabama) zusje Amelia (Caterina Scorsone, Private Practice) verschijnt weer ten tonelen met wellicht een vaste aanstelling in het verschiet.
De meest schokkende gebeurtenissen dit seizoen waren voor mij toch echt wel de bruiloft van April Kepner (Sarah Drew, Everwood) en alles wat hierom heen gebeurt. De manier waarop Dr. Preston Burke (Isaiah Washington, The 100) geherintroduceerd wordt als gast tijdens een van de laatste afleveringen. En de bekentenis die Cristina’s vervanger, Dr. Maggie Pierce (Kelly McCreary, Emily Owens M.D.) doet aan het eind van de seizoensfinale. Maar tussen dit alles door krijgen we natuurlijk ook te maken met nog heel wat relatie perikelen tussen Dr. Alex Karev (Justin Chambers, Cold Case) en Dr. Jo Wilson (Camilla Luddington, bekend van films als William & Kate) en Dr. Callie Torres (Sara Ramirez, bekend van Broadway producties als Spamalot) en Dr. Arizona Robbins (Jessica Capsaw, The Practice). Dit en nog heel veel ander grappigs, moois en dramatisch zorgt weer voor een goed gevuld seizoen.
Het vertrek van Christina was iets waar ik het persoonlijk wel even moeilijk mee had. Hoewel ik mijn twijfels heb over wat dit met het volgende seizoen zal gaan doen, denk ik dat dit seizoen wel weer is bewezen hoe vindingrijk de schrijvers van deze serie wel niet zijn. Er valt niet te ontkennen dat Grey’s Anatomy niet meer hetzelfde is als de serie die in 2005 startte. Maar de schrijvers en cast hebben het toch weer voor elkaar gekregen om ook dit seizoen tot een succes te maken. Ik kan eerlijk zeggen dat ik dit een van de beste seizoenen vind van Grey’s Anatomy die er de afgelopen jaren zijn gemaakt. De liefhebbers van de serie zijn weer op hun wenken bediend en er is ook weer genoeg stof overgebleven voor een volgend seizoen. Ondanks de hier en daar absurde patiënten en ongeloofwaardige ongevallen heb ik ook weer van seizoen tien genoten en kijk ik absoluut uit naar het volgende!
Over de auteur, Wichita van Rijkom
Wichita, geboren in 1991, is een groot dierenliefhebber, die daarnaast ook erg houdt van schrijven en tv-series kijken. Ze is ondanks haar leeftijd helaas alweer ruim vijftien jaar arbeidsongeschikt en vindt daardoor veel afleiding en plezier in het kijken naar tv programma’s. Een perfecte combinatie als het aankomt op het recenseren voor MijnSerie. In het verleden heeft zij al eens meegeschreven aan een boek over een van haar ziektes en sinds begin 2013 schrijft zij recensies voor deze site. Door het vele reizen in haar jeugd en de internationale contacten die zij haar hele leven lang al heeft is Engels altijd als een tweede taal voor haar geweest. Om die reden schrijft zij af en toe niet alleen in het Nederlands maar ook in het Engels recensies voor MijnSerie.
Bekijk profiel van Wichita van Rijkom
