Politie-inspecteur Chantal komt terecht in een uithoek van West-Vlaanderen, waar ze niet bepaald goed ontvangen wordt. Toch weet ze haar mannetje te staan en langzaam maar zeker de harten te winnen van vriend en vijand. Bij mijn recensie van de eerste aflevering van Chantal was ik nogal sceptisch over het feit dat men deze serie aankondigde als een spin-off van Eigen Kweek, de successerie waarin de familie Welvaert centraal stond als de aardappelboeren die wiet begonnen te kweken. Politieagente Chantal was kind aan huis bij de Welvaerts.
Van de Welvaerts en dus ook van het verleden van Chantal is er geen enkel spoor terug te vinden in deze politieserie waarin alleen het personage Chantal wordt opgevoerd. De inspecteur die naar een West Vlaamse uithoek gestuurd wordt, had net zo goed Vera of Petra kunnen heten. De enige link met haar Eigen Kweek verleden in deze serie is haar dochter.
Maar laten we nu de serie zelf eens onder de loep nemen. Chantal komt terecht in een klein buurtbureau waar maar enkele agenten de dienst uitmaken. Vrouwvriendelijk kan je haar directe werkomgeving niet noemen. De heren collega's, vinden het niet alles dat ze nu gecommandeerd worden door een vrouw. Langzaam maar zeker weet Chantal de heren echter voor zich te winnen door haar manier van aanpakken maar ook door de wijze waarop ze de zaken die ze op haar boterham krijgt op te lossen.
Niet dat Chantal van plan is lang in deze uithoek te blijven. Ze is in volle voorbereiding van haar examen om commissaris te worden. Ook hier krijgt ze niet direct de steun vaar haar oversten die zelf hun hoop gevestigd hebben op rechercheur Johnny D'Haese (Mathias Sercu, Mijn Slechtste Beste Vriendin). D'Haese blijkt een oud lief te zijn van Chantal en Chantal blijkt nog steeds een boontje voor hem te hebben, hoewel ze elkaar tijdens de misdaadonderzoeken vooral tegenwerken. D'Haese heeft nogal een hoge dunk van zichzelf als rechercheur, maar het is wel steeds Chantal die de kastanjes uit het vuur haalt en hem te kakken zet.
Mathias Sercu is ook de man die het scenario schreef voor deze serie. Een ander pikant detail is dat hij ook in Eigen Kweek een rol had als onderzoeksrechter. De verhaallijnen die Sercu schreef bevatten heel wat onderhuidse humor en met een actrice als Cafmijer in de rol van Chantal, krijg je dan ook waar voor je geld. Cafmijer zet een gedreven agente neer, die ook haar privéleven op poten tracht te zetten. Aan het eind van de serie staat zowat het hele korps achter haar wat haar voor een dilemma zet als blijkt dat zij als enige geslaagd is voor het examen van commissaris. Vertrekt Chantal naar Brussel voor de opleiding of niet? Wij kunnen alvast niet wachten tot het reeds ingeblikte tweede seizoen op de buis komt.
Over de auteur, Peter Rotthier
Peter Rotthier is begin jaren negentig in de muziekjournalistiek gerold. Bijna twintig jaar lang was hij hoofdredacteur van een Vlaams rock/metal tijdschrift dat naast muziek ook oog had voor randverschijnselen als games, films, series en strips. In de meer dan vijftig jaar dat hij al op deze aardbol loopt heeft hij al heel wat series de revue zien passeren. Alle genres kunnen zijn interesse wekken en krijgen enkele afleveringen om zich te bewijzen. Zijn favorieten van de voorbije jaren waren onder andere Braquo, Black Sails, Games Of Thrones, The Leftovers, Mafiosa, The Brink en Hell On Wheels, om er maar een paar te noemen.
Goed voor een avondje verstand op nul, want veel diepgang zit er niet in, de grappen zie je van ver aankomen en de acteerprestaties van de bijrollen is van het niveau amateurtheater. Maaike is wel goed op dreef.
