
7.5
Peter Rotthier geeft Camping (US) - Seizoen 1 een 7.5.
11 januari 2019, 08:05 door Peter Rotthier
Camping (US) - Seizoen 1
Je moet het maar doen: de hoofdrol krijgen in een serie en ook alle aandacht zeven afleveringen lang opeisen. De meeste kijkers zullen Jennifer Gardner kennen als een actrice die vooral opereerde in actiefilms en -series. In deze Amerikaanse remake van het Britse Camping bewijst ze echter dat ze ook in een komedie haar vrouwtje kan staan en weet ze de rest van de cast weg te spelen.
In Camping (US) trakteert Kathryn (rol van Gardner) haar man op een campingtrip voor zijn vijfenveertigste verjaardag. Daarvoor heeft ze een aantal vrienden en familieleden uitgenodigd. Katrhyn heeft een volledig programma uitgedokterd voor het campinggebeuren, maar dat wordt tot haar grote frustratie niet altijd gevolgd.
Er ontstaan heel wat spanningen tussen de personages en ook de relatie met haar man Walt is niet zo rooskleurig als ze suggereert. Katrhyn blijkt overladen te zijn door allerlei kwaaltjes waardoor ze angstig is over alles dat verkeerd kan lopen. Ook haar zoontje wordt geregeld de dupe van de overbezorgdheid van zijn moeder. Alcohol, drugs en seks zijn doorlopend aanwezig in de reeks. Vijftig procent van de tijd is wel minstens één iemand onder invloed van een of ander middel en seks en relaties zijn de meest voorkomende gespreksonderwerpen in de serie.

Op zich is Camping (US) een aangename reeks om te volgen. En met volgen bedoel ik ook de aandacht er bij houden, want in heel wat scenes is vooral de conversatie het belangrijkste. De onderhuidse spanningen tussen de diverse personages komt op die momenten echt tot uiting in de gesprekken die ze voeren omdat die diepgaande onderlinge mijmeringen meestal ook naar boven komen na het gebruik van geestverrijkende stoffen. Ook het gros van de humor zit verweven in die onderlinge confrontaties.
Als een echte topper in het genre ga ik Camping (US) zeker niet bestempelen. Daarvoor zijn te veel conversaties te langdradig en monden ze soms uit in oeverloos gezwets. Toch weten Gardner en haar medespelers het niveau vrij hoog te houden zodat Camping (US) wel overeind blijft. Benieuwd of ze het niveau tijdens een eventueel tweede seizoen nog een beetje kunnen optrekken.
In Camping (US) trakteert Kathryn (rol van Gardner) haar man op een campingtrip voor zijn vijfenveertigste verjaardag. Daarvoor heeft ze een aantal vrienden en familieleden uitgenodigd. Katrhyn heeft een volledig programma uitgedokterd voor het campinggebeuren, maar dat wordt tot haar grote frustratie niet altijd gevolgd.
Er ontstaan heel wat spanningen tussen de personages en ook de relatie met haar man Walt is niet zo rooskleurig als ze suggereert. Katrhyn blijkt overladen te zijn door allerlei kwaaltjes waardoor ze angstig is over alles dat verkeerd kan lopen. Ook haar zoontje wordt geregeld de dupe van de overbezorgdheid van zijn moeder. Alcohol, drugs en seks zijn doorlopend aanwezig in de reeks. Vijftig procent van de tijd is wel minstens één iemand onder invloed van een of ander middel en seks en relaties zijn de meest voorkomende gespreksonderwerpen in de serie.

© HBO
Op zich is Camping (US) een aangename reeks om te volgen. En met volgen bedoel ik ook de aandacht er bij houden, want in heel wat scenes is vooral de conversatie het belangrijkste. De onderhuidse spanningen tussen de diverse personages komt op die momenten echt tot uiting in de gesprekken die ze voeren omdat die diepgaande onderlinge mijmeringen meestal ook naar boven komen na het gebruik van geestverrijkende stoffen. Ook het gros van de humor zit verweven in die onderlinge confrontaties.
Als een echte topper in het genre ga ik Camping (US) zeker niet bestempelen. Daarvoor zijn te veel conversaties te langdradig en monden ze soms uit in oeverloos gezwets. Toch weten Gardner en haar medespelers het niveau vrij hoog te houden zodat Camping (US) wel overeind blijft. Benieuwd of ze het niveau tijdens een eventueel tweede seizoen nog een beetje kunnen optrekken.
Over de auteur, Peter Rotthier

Peter Rotthier is begin jaren negentig in de muziekjournalistiek gerold. Bijna twintig jaar lang was hij hoofdredacteur van een Vlaams rock/metal tijdschrift dat naast muziek ook oog had voor randverschijnselen als games, films, series en strips. In de meer dan vijftig jaar dat hij al op deze aardbol loopt heeft hij al heel wat series de revue zien passeren. Alle genres kunnen zijn interesse wekken en krijgen enkele afleveringen om zich te bewijzen. Zijn favorieten van de voorbije jaren waren onder andere Braquo, Black Sails, Games Of Thrones, The Leftovers, Mafiosa, The Brink en Hell On Wheels, om er maar een paar te noemen.
Bekijk profiel van Peter Rotthier