Bodem

Bodem is een serie die meteen onder je huid kruipt. Eva Crutzen speelt Cat, een vrouw die haar leven probeert te hervatten na een groot verlies, maar duidelijk nog niet weet hoe. Ze feest, drinkt en lacht hard, vooral om niet te hoeven voelen. Wat volgt is een scherp en ontroerend portret van iemand die zichzelf kwijt is, maar dat liever niet toegeeft.

Wat deze serie bijzonder maakt, is de toon. Crutzen combineert pijn en humor op een manier die zelden lukt. De scènes zijn soms rauw en ongemakkelijk, dan weer licht en absurd, waardoor je als kijker blijft schommelen tussen lachen en slikken. Die afwisseling voelt eerlijk, want zo werkt verdriet nu eenmaal.

Cat is niet perfect, verre van zelfs, maar juist dat maakt haar geloofwaardig. Je herkent haar pogingen om overeind te blijven, haar cynisme, haar kleine momenten van hoop.

Bodem is kort, scherp en emotioneel precies raak. Het is een serie die iets zegt over rouw, maar ook over veerkracht, zonder ooit sentimenteel te worden. Eerlijk, geestig en pijnlijk herkenbaar. Goed nieuws voor fans, er komt een tweede seizoen aan, dus het verhaal van Cat gaat verder.