De remake van Bergerac kent opmerkelijke verschillen ten opzichte van het origineel. Begin jaren tachtig was de serie Bergerac (1981) ongekend populair. De serie met John Nettles (Midsomer Murders) hield het niet voor niets tien jaar en negen seizoenen vol. Opvallend is dat Bergerac toen, net als nu, een herstellende alcoholist is. In de jaren tachtig-serie is Bergerac gescheiden, maar nu is hij weduwe. Dit heeft een grote impact op hem gehad waardoor hij naar de fles heeft gegrepen.
In de oude versie speelde de ex-schoonvader een grote rol, maar in de huidige versie is Charlie Hungerford (Zoë Wanamaker) een vrouw. Wat overeenkomt, naast het alcoholisme, is dat Bergerac onaangepast, maar wel een heel goede rechercheur is.
In de huidige variant wordt Bergerac (Damien Molony) een zaak ingetrokken die hem persoonlijk raakt. De veroordeelde verdachte van zijn grootste succes als rechercheur lijkt namelijk betrokken bij een nieuwe ontvoering en moord. Door zijn fanatisme lijkt Bergerac te lijden aan tunnelvisie. Bovendien blijkt Bergerac niet zo goed in het bespelen van de tweede viool. Iets wat door zijn collega die het onderzoek leidt niet geaccepteerd wordt. Binnen die sfeer van rivaliteit en competitie wordt het Bergerac niet makkelijk gemaakt om de zaak op te lossen. Als zijn privéleven betrokken raakt bij deze zaak wordt de uitdaging des te groter. De aantrekkingskracht van alcohol is nooit ver weg.
Bergerac in de huidige vorm is een geslaagde eerste stap naar mogelijk meer seizoenen.
Bergerac is een typisch Britse misdaadserie geworden. De meeste aanpassingen naar de huidige tijd zijn wat mij betreft niet storend. Zonder de originele serie teruggekeken te hebben was de oude Bergerac meer een stoere dandy en is de huidige Bergerac een door omstandigheden ingegeven solistische man. Hij komt pas weer tot bloei wanneer hij zich kan richten op de moordzaak. De demonen in zijn leven blijven echter een nadrukkelijke rol spelen waardoor Bergerac wat fragieler is dan de rol die John Nettles speelde. Het maakt dat de rol van Damian wel iets meer diepgang heeft. Zeker ook in relatie tot zijn dochter (Chloe Sweetlove) en schoonmoeder.
Een ander verschil, althans in mijn geheugen, is dat het eiland Jersey waar deze serie zich afspeelt minder nadrukkelijk in beeld komt. Bij de originele Bergerac was het eiland zelf ook een hoofdrolspeler. De gemeenschap en de manier waarop mensen met elkaar omgingen werden beïnvloed doordat men met elkaar samenwoonde op een relatief klein eiland. Dat eilandgevoel krijg ik niet bij deze serie. Het verhaal had zich overal afkunnen spelen.
Bergerac is een typisch Britse misdaadserie geworden.
Bergerac in de huidige vorm is een geslaagde eerste stap naar mogelijk meer seizoenen. Prima acteerwerk, mooie beeldvoering en goed verhaal. Er zijn een aantal verbeteringen door te voeren waardoor de serie hogere ogen gaat gooien. Iets meer leunen op het mooie landschap en de gemeenschap van Jersey bijvoorbeeld. Bovendien kan de zwakte van Bergerac, alcohol, iets beter uitgespeeld worden. Hij valt soms terug, maar er is ook een lange periode helemaal niet te merken dat hij herstellend alcoholist is. Dat dit komt omdat hij gefocust is op de zaak is wel een heel magere uitleg. Iedereen die met alcoholisme te maken heeft gehad weet dat het niet zo makkelijk gaat.
Het zijn kleine aandachtspunten voor een verder solide en goed te volgen serie. Het verhaal zit goed in elkaar. De plottwist op het einde zit aardig in elkaar. Voor fans van Britse misdaadseries is Bergerac dan ook absoluut het kijken waard.
Over de auteur, Ron Schoonwater
Na jaren zijn schrijftalent te hebben gebruikt voor muziekrecensies werd het tijd de overstap te maken naar het schrijven over zijn andere grote passie. Films en, de laatste jaren vooral, TV series. Hoewel het altijd leuk is om te vertellen dat je (vooral) van kwaliteit series houdt uit bijvoorbeeld Groot Brittannië en Scandinavië is hij ook fan van Amerikaanse series in de breedste zin van het woord. TV series zijn dan ook een afspiegeling van het leven. Humoristisch, spannend, serieus, verdrietig, spectaculair, dramatisch, ongelooflijk, mooi & soms slechts ter vermaak en afleiding.
