Picture not found
7.5
Peter Rotthier geeft Voetbalmaffia - Seizoen 1 een 7.5.
26 januari 2018, 08:07 door Peter Rotthier
Voetbalmaffia - Seizoen 1
Na de eerste afleveringen van Voetbalmaffia waren de meningen over deze reeks die rond circuleerden niet direct uitmuntend. Begrijpelijk want het duurde even voor we deze reeks opgebouwd rond waargebeurde feiten echt op gang kwam.
De eerste helft van de serie was het nog koffiedik kijken welke richting Voetbalmaffia zou uitgaan, maar langzaam maar zeker kwam er een zekere lijn in het verhaal die de voorafgaande gebeurtenissen beter in het verhaal plaatsten.
De serie start met het nieuws van de zelfmoord van een Belgische doelman. Aanvankelijk niet iets waarvan je zou denken dat het direct in het verhaal past. Later wordt die zelfmoord echter wel de deur naar de oplossing voor de betrokkenen.
Voetbalmaffia vertelt het verhaal van de Nederlandse spits Johnny De Graaf (Chiem Vreeken – Moordvrouw) die door zijn club, het Italiaanse Bologna, op een zijspoor gezet wordt. Wat hij zelf niet weet is dat hier enkele bonzen van de gokmaffia achter zitten. Johnny heeft namelijk zelf heel wat schulden en is zo de geknipte persoon om te helpen bij matchfixing.
Daar hij niet aan spelen toekomt verzoekt hij zijn manager op zoek te gaan naar een andere club. De Graaf wordt verkocht aan Kazan maar mag eerst terug naar zijn vorige club Deventer om terug matchritme op te doen. Daar komt echter de aap uit de mouw en wordt hij benaderd om enkele matchen te fixen.
Ondertussen weten we ook al dat de grote bonzen achter het gokmilieu zich ophouden in Thailand. Een van hun medewerkers in Nederland heeft zelf gegokt en wordt gesommeerd naar Thailand te komen waar hij vermoord wordt. Waar de heren echter niet op gerekend hebben, is het feit dat zijn zus op de Nederlandse ambassade in Thailand werkt en zich niet neerlegt bij de conclusies van de Thaise onderzoekers.
Ze verhuisd terug naar Nederland en gaat daar op onderzoek uit. Zo komt ze te weten dat haar broer actief was in het wereldje van de matchfixing. Langzaam maar zeker ontward ze de knopen rondom het overlijden van haar broer en kruist haar weg met die van Johnny.
Johnny zit ondertussen dik in de problemen. Doordat hij niet naar de pijpen van de gokmaffia wil dansen wordt zijn leven en dat van zijn familie bedreigd. Samen met Gwen werkt hij aan een oplossing zodat er een eind komt aan het herenleven van de grote heren achter de hele gokcarrousel.
Vanaf aflevering één zat er behoorlijk wat spanning in dit verhaal maar aanvankelijk leidde dat niet echt tot nagelbijten. De opgebouwde verhaallijnen waren vrij steriel en hadden aanvankelijk weinig met elkaar te maken ook al draaiden sommige verhaallijnen wel rond hetzelfde thema. Eens halfweg komt het verhaal wel in een stroomversnelling terecht en blijkt al het voorafgaande ook daadwerkelijk in het geheel te passen.
Hieruit mogen we dan ook de conclusie trekken dat Voetbalmaffia geen hoogdravende reeks is maar wel eentje waar je toch enkele leuke (ont)spannende kijkuurtjes aan kon beleven.
De eerste helft van de serie was het nog koffiedik kijken welke richting Voetbalmaffia zou uitgaan, maar langzaam maar zeker kwam er een zekere lijn in het verhaal die de voorafgaande gebeurtenissen beter in het verhaal plaatsten.
De serie start met het nieuws van de zelfmoord van een Belgische doelman. Aanvankelijk niet iets waarvan je zou denken dat het direct in het verhaal past. Later wordt die zelfmoord echter wel de deur naar de oplossing voor de betrokkenen.
Voetbalmaffia vertelt het verhaal van de Nederlandse spits Johnny De Graaf (Chiem Vreeken – Moordvrouw) die door zijn club, het Italiaanse Bologna, op een zijspoor gezet wordt. Wat hij zelf niet weet is dat hier enkele bonzen van de gokmaffia achter zitten. Johnny heeft namelijk zelf heel wat schulden en is zo de geknipte persoon om te helpen bij matchfixing.
Daar hij niet aan spelen toekomt verzoekt hij zijn manager op zoek te gaan naar een andere club. De Graaf wordt verkocht aan Kazan maar mag eerst terug naar zijn vorige club Deventer om terug matchritme op te doen. Daar komt echter de aap uit de mouw en wordt hij benaderd om enkele matchen te fixen.
Ondertussen weten we ook al dat de grote bonzen achter het gokmilieu zich ophouden in Thailand. Een van hun medewerkers in Nederland heeft zelf gegokt en wordt gesommeerd naar Thailand te komen waar hij vermoord wordt. Waar de heren echter niet op gerekend hebben, is het feit dat zijn zus op de Nederlandse ambassade in Thailand werkt en zich niet neerlegt bij de conclusies van de Thaise onderzoekers.
Ze verhuisd terug naar Nederland en gaat daar op onderzoek uit. Zo komt ze te weten dat haar broer actief was in het wereldje van de matchfixing. Langzaam maar zeker ontward ze de knopen rondom het overlijden van haar broer en kruist haar weg met die van Johnny.
Eens halfweg komt het verhaal wel in een stroomversnelling terecht en blijkt al het voorafgaande ook daadwerkelijk in het geheel te passen.
Johnny zit ondertussen dik in de problemen. Doordat hij niet naar de pijpen van de gokmaffia wil dansen wordt zijn leven en dat van zijn familie bedreigd. Samen met Gwen werkt hij aan een oplossing zodat er een eind komt aan het herenleven van de grote heren achter de hele gokcarrousel.
Vanaf aflevering één zat er behoorlijk wat spanning in dit verhaal maar aanvankelijk leidde dat niet echt tot nagelbijten. De opgebouwde verhaallijnen waren vrij steriel en hadden aanvankelijk weinig met elkaar te maken ook al draaiden sommige verhaallijnen wel rond hetzelfde thema. Eens halfweg komt het verhaal wel in een stroomversnelling terecht en blijkt al het voorafgaande ook daadwerkelijk in het geheel te passen.
Hieruit mogen we dan ook de conclusie trekken dat Voetbalmaffia geen hoogdravende reeks is maar wel eentje waar je toch enkele leuke (ont)spannende kijkuurtjes aan kon beleven.
Over de auteur, Peter Rotthier

Peter Rotthier is begin jaren negentig in de muziekjournalistiek gerold. Bijna twintig jaar lang was hij hoofdredacteur van een Vlaams rock/metal tijdschrift dat naast muziek ook oog had voor randverschijnselen als games, films, series en strips. In de meer dan vijftig jaar dat hij al op deze aardbol loopt heeft hij al heel wat series de revue zien passeren. Alle genres kunnen zijn interesse wekken en krijgen enkele afleveringen om zich te bewijzen. Zijn favorieten van de voorbije jaren waren onder andere Braquo, Black Sails, Games Of Thrones, The Leftovers, Mafiosa, The Brink en Hell On Wheels, om er maar een paar te noemen.
Bekijk profiel van Peter Rotthier