Titans (2018) - Seizoen 2

Het tweede seizoen voelt niet als één geheel.

Superheldenseries, ik kan er geen genoeg van krijgen. De meest bekende zijn wellicht de Arrowverse series van The CW, maar dat zijn zeker niet enige. Eind 2018 werd de streamingdienst DC Universe gelanceerd. Alhoewel ze niet veel series maken, maken ze wel hele toffe. Titans is hun eerste originele productie.

Titans vertelt het verhaal van de Teen Titans. Een team van jonge superhelden, vaak de 'minder bekende' versies van hun mentors. Denk aan Robin, Wonder Girl, Aqualad, Beast Boy, Hawk & Dove én Superboy. Hoofdrollen in Titans zijn onder andere voor Brenton Thwaites (Pirates of the Carribean), Anna Diop (24: Legacy), Teagan Croft, Ryan Potter (Big Hero 6) en Conor Leslie (Revenge).



Het eerste seizoen zorgde ervoor dat Titans een van mijn favoriete superheldenseries ooit werd. Het tweede seizoen was helaas een stuk minder goed. Nog steeds kwalitatief, maar gewoon een stuk minder. Technisch is de serie nog steeds fantastisch. Het acteerwerk en het script zijn super, de vechtscènes zijn fantastisch en special effects zien er pico bello uit. Het probleem van seizoen twee zit in het plot.

Het tweede seizoen voelt niet als één geheel. Het komt op mij over als meerdere bij elkaar gesprokkelde verhalen die samen in dertien afleveringen zijn verwerkt. Mede door de vele flashback afleveringen (die overigens wel heel tof waren), maar ook door de vele uitwijkingen die het plot maakt dit seizoen. Dit maakte het soms lastig om er goed in te komen. Dat is jammer. Het grootste pluspunt aan het tweede seizoen is de toevoeging van de nieuwe personages. Deze brengen een nieuwe dimensie naar de serie en dat is ontzettend leuk.



Titans kan soms ietwat donker en zwaar zijn. Daar moet je van houden. Ik kan het wel waarderen als een serie wat zwaarder en emotioneler is. Ik ben dan ook erg benieuwd naar het derde seizoen. Ik hoop dat de serie dan weer het niveau van seizoen één wordt getild. We gaan het zien.

Voor nu een 7,5!