7
Wichita van Rijkom geeft The Night Shift – Seizoen 1 een 7.
23 september 2014, 10:07 door Wichita van Rijkom
The Night Shift – Seizoen 1
Toen ik hoorde dat er weer een nieuwe ziekenhuis serie op de buis zou verschijnen was mijn eerste gedachte: ‘oh nee, niet nog één!’. Maar na het zien van de allereerste beelden veranderde deze mening al snel. In The Night Shift volgen we een artsenteam van de eerste hulp van het San Antonio Medical Center. De nachtploeg, oftewel Night Shift, maakt heel wat bijzondere situaties mee tijdens de nachtelijke werktijden. Van grote rampen tot aparte zaken, van alles komt er voorbij tijdens dit medische drama. Onderlinge relaties en het leger spelen ook een zeer belangrijke rol in deze serie.
In de hoofdrol zien we Ierse acteur Eoin Macken (Merlin), als dokter TC Callahan. Deze veteraan, die drie uitzendingen naar Afghanistan achter de rug heeft, draagt heel wat bagage met zich mee. Zijn goede vriend Topher Zia (Ken Leung, Lost), een oud oorlogsmaat, werkt eveneens als arts op dezelfde afdeling. Nieuw hoofd van de nachtploeg is Jordan Alexander (Jill Flint, Royal Pains), TC’s ex die probeert alles in goede banen te leiden en haar ex in het gareel te houden. TC rotzooit inmiddels wat rond met psychiater Landry de la Cruz (Daniella Alonso, Revolution), en halverwege dit seizoen leren we Jordan’s huidige vriend Scott Clemmens (Scott Wolf, Everwood) kennen. Een chirurg die voor heel wat onderlinge botsingen zal zorgen. Michael Ragosa (Freddy Rodriquez, Six Feet Under) probeert ondertussen als manager op van alles te bezuinigen terwijl zijn privé leven ook een grote rotzooi is.
Het eerste seizoen van The Night Shift bestaat uit acht afleveringen. Hierdoor leer je in sneltreinvaart alle karakters kennen en val je van de ene zaak in de andere. Omdat de snelheid er zo goed in zit, blijft je aandacht erbij. En omdat de karakters voldoende diepgang hebben leef je direct mee. Wel zijn de fouten die hier en daar gemaakt worden soms wat vervelend. Protocollen die niet worden nageleefd in de operatie kamers (zo lijkt het tenminste) en irritante achtergrondmuziekjes die te dramatisch zijn voor de scène irriteren soms wel wat, maar niet in dusdanige mate dat je er echt door wordt afgeleid. Ook vliegen de clichés je om de oren. Een driehoeksverhouding tussen TC, Jordan en Landry wordt opgevolgd door een soortgelijke situatie tussen TC, Jordan en Scott. Daarnaast verlopen de medische zaken voor een deel ook al voorspelbaar.
Het ziekenhuis waarin de serie zich afspeelt bevindt zich in Texas. Omringt door legerbasissen is het een plek waar veel veteranen hun plaats vinden. TC runt als alfa-man zo een beetje de hele eerste hulp nachtdienst, en passeert zijn bazen maar al te graag. Zijn veldervaring maakt hem echter tot een van de beste artsen in het ziekenhuis, en zijn band met de medewerkers zorgt ervoor dat het ziekenhuis echt niet zonder hem kan. Tijdens de eerste aflevering leren we twee nieuwe artsen in opleiding kennen, Paul Cummings (Robert Bailey Jr., Becker) & Krita Bell-Hart (Jeananne Goossen, Emily Owens M.D.). Verpleger Kenny (JR Lemon) krijgt al gauw een oogje op Krista, maar zij lijkt echter meer interesse te hebben in Drew Alistar (Brendan Fehr, Roswell). Drew, een legerarts die ook in het ziekenhuis werkt, draagt alleen wel een geheim met zich mee.
Met deze negatieve punten zou men verwachten dat mijn eindcijfer voor deze serie niet al te hoog zal zijn, maar niets is minder waar! Want ondanks dit alles kan ik deze serie toch zeer waarderen. Waarom? Omdat de serie goed in elkaar zit. Het acteerwerk is sterk, de chemie tussen de castleden is prima, de verhalen zijn leuk en het niveau bouwt zich op. Het is een dramaserie met een vleugje humor, maar ook spanning af en toe, met name tijdens de laatste paar afleveringen. Eerlijk gezegd keek ik na iedere aflevering weer uit naar de volgende, en ben ik na deze finale helemaal nieuwsgierig naar seizoen twee. Mijn eindconclusie is dan ook dat een serie niet altijd heel vernieuwend hoeft te zijn om de kijker te kunnen vermaken. Voor liefhebbers van medische drama’s zoals Emily Owens M.D., die de foutjes over het hoofd kunnen zien, is dit echt een leuke serie om te volgen met voldoende stof om geboeid te blijven kijken. Ik snap dus ook wel dat er een volgend seizoen van komt, al hoop ik wel dat deze van een nog hoger niveau zal zijn!
In de hoofdrol zien we Ierse acteur Eoin Macken (Merlin), als dokter TC Callahan. Deze veteraan, die drie uitzendingen naar Afghanistan achter de rug heeft, draagt heel wat bagage met zich mee. Zijn goede vriend Topher Zia (Ken Leung, Lost), een oud oorlogsmaat, werkt eveneens als arts op dezelfde afdeling. Nieuw hoofd van de nachtploeg is Jordan Alexander (Jill Flint, Royal Pains), TC’s ex die probeert alles in goede banen te leiden en haar ex in het gareel te houden. TC rotzooit inmiddels wat rond met psychiater Landry de la Cruz (Daniella Alonso, Revolution), en halverwege dit seizoen leren we Jordan’s huidige vriend Scott Clemmens (Scott Wolf, Everwood) kennen. Een chirurg die voor heel wat onderlinge botsingen zal zorgen. Michael Ragosa (Freddy Rodriquez, Six Feet Under) probeert ondertussen als manager op van alles te bezuinigen terwijl zijn privé leven ook een grote rotzooi is.
Het eerste seizoen van The Night Shift bestaat uit acht afleveringen. Hierdoor leer je in sneltreinvaart alle karakters kennen en val je van de ene zaak in de andere. Omdat de snelheid er zo goed in zit, blijft je aandacht erbij. En omdat de karakters voldoende diepgang hebben leef je direct mee. Wel zijn de fouten die hier en daar gemaakt worden soms wat vervelend. Protocollen die niet worden nageleefd in de operatie kamers (zo lijkt het tenminste) en irritante achtergrondmuziekjes die te dramatisch zijn voor de scène irriteren soms wel wat, maar niet in dusdanige mate dat je er echt door wordt afgeleid. Ook vliegen de clichés je om de oren. Een driehoeksverhouding tussen TC, Jordan en Landry wordt opgevolgd door een soortgelijke situatie tussen TC, Jordan en Scott. Daarnaast verlopen de medische zaken voor een deel ook al voorspelbaar.
Het ziekenhuis waarin de serie zich afspeelt bevindt zich in Texas. Omringt door legerbasissen is het een plek waar veel veteranen hun plaats vinden. TC runt als alfa-man zo een beetje de hele eerste hulp nachtdienst, en passeert zijn bazen maar al te graag. Zijn veldervaring maakt hem echter tot een van de beste artsen in het ziekenhuis, en zijn band met de medewerkers zorgt ervoor dat het ziekenhuis echt niet zonder hem kan. Tijdens de eerste aflevering leren we twee nieuwe artsen in opleiding kennen, Paul Cummings (Robert Bailey Jr., Becker) & Krita Bell-Hart (Jeananne Goossen, Emily Owens M.D.). Verpleger Kenny (JR Lemon) krijgt al gauw een oogje op Krista, maar zij lijkt echter meer interesse te hebben in Drew Alistar (Brendan Fehr, Roswell). Drew, een legerarts die ook in het ziekenhuis werkt, draagt alleen wel een geheim met zich mee.
Met deze negatieve punten zou men verwachten dat mijn eindcijfer voor deze serie niet al te hoog zal zijn, maar niets is minder waar! Want ondanks dit alles kan ik deze serie toch zeer waarderen. Waarom? Omdat de serie goed in elkaar zit. Het acteerwerk is sterk, de chemie tussen de castleden is prima, de verhalen zijn leuk en het niveau bouwt zich op. Het is een dramaserie met een vleugje humor, maar ook spanning af en toe, met name tijdens de laatste paar afleveringen. Eerlijk gezegd keek ik na iedere aflevering weer uit naar de volgende, en ben ik na deze finale helemaal nieuwsgierig naar seizoen twee. Mijn eindconclusie is dan ook dat een serie niet altijd heel vernieuwend hoeft te zijn om de kijker te kunnen vermaken. Voor liefhebbers van medische drama’s zoals Emily Owens M.D., die de foutjes over het hoofd kunnen zien, is dit echt een leuke serie om te volgen met voldoende stof om geboeid te blijven kijken. Ik snap dus ook wel dat er een volgend seizoen van komt, al hoop ik wel dat deze van een nog hoger niveau zal zijn!
Over de auteur, Wichita van Rijkom
Wichita, geboren in 1991, is een groot dierenliefhebber, die daarnaast ook erg houdt van schrijven en tv-series kijken. Ze is ondanks haar leeftijd helaas alweer ruim vijftien jaar arbeidsongeschikt en vindt daardoor veel afleiding en plezier in het kijken naar tv programma’s. Een perfecte combinatie als het aankomt op het recenseren voor MijnSerie. In het verleden heeft zij al eens meegeschreven aan een boek over een van haar ziektes en sinds begin 2013 schrijft zij recensies voor deze site. Door het vele reizen in haar jeugd en de internationale contacten die zij haar hele leven lang al heeft is Engels altijd als een tweede taal voor haar geweest. Om die reden schrijft zij af en toe niet alleen in het Nederlands maar ook in het Engels recensies voor MijnSerie.
Bekijk profiel van Wichita van Rijkom
