The Good Place - Seizoen 4

Het vierde seizoen is het laatste seizoen en ook een passend einde voor The Good Place. Eindelijk komt er een conclusie op de ontwikkelingen die de personages hebben doorgemaakt gedurende de vier seizoenen. Na het kijken van de laatste aflevering kan ik ook alleen maar concluderen dat The Good Place een perfect einde heeft. Dat had ik tijdens het kijken naar het laatste seizoen niet verwacht.

Het vierde seizoen gaat direct verder op de conclusie van het derde seizoen. Eleanor (Kristen Bell: Veronica Mars), Chidi (William Jackson Harper: The Electric Company), Tahani (Jameela Jamil), Jason (Manny Jacinto: The Romeo Section) en Michael (Ted Danson: CSI, Cheers & Curb Your Enthusiasm) starten het experiment waarbij ze willen aantonen dat mensen wel in staat zijn om te kunnen verbeteren, zelfs in het hiernamaals. Volgens hen worden mensen namelijk verkeerd beoordeeld en is het vrijwel onmogelijk om in The Good Place terecht te komen.

Om dit aan te tonen worden er voor het experiment een aantal mensen gebruikt die worden geconfronteerd met verschillende situaties. Dat zorgt, zoals je bij The Good Place ook kan verwachten, voor veel hilarische momenten en veel sterke grappen. Eigenlijk is dit experiment een soort van de cirkel rond maken, omdat dit in essentie ook in het eerste seizoen aan de orde was. Het grote verschil zit er in dat in het eerste seizoen het de bedoeling was om de mensen te martelen. Een onbedoeld bijeffect was dat de mensen er betere personen door werden. Dat is ook precies wat Eleanor en de groep met het experiment willen aantonen.



Wat ik opvallend vond aan het laatste seizoen is dat het niet één hoofd verhaallijn heeft zoals gebruikelijk is in de meeste series. Het laatste seizoen bestaat namelijk uit drie opvolgende verhaallijnen. Het grootste deel ziet op het experiment en de laatste aflevering dient meer als een één uur durende epiloog. Tot de laatste aflevering had ik het gevoel dat dit seizoen minder sterk was dan de voorgaande seizoenen. De epiloog heeft er voor mij echter volledig van dat gevoel afgeholpen.

Ook het laatste seizoen van The Good Place is een echte aanrader. Het bevat wederom sterke grappen, het heeft een meeslepende cast en is op zijn tijd ook absurdistisch. Wat ik persoonlijk het leuke aan de humor vind, is dat er veel verwijzingen zijn naar populaire cultuur. Daarnaast is het vaak vrij bot en ook regelmatig ongenuanceerd. Er wordt namelijk vaak kritiek geuit op bepaalde boeken, films en bekendheden. Los van de humor is The Good Place ook verrassend diepgaand. Zo worden er meerdere vraagstukken behandeld waar die centraal staan in het leven. Hierbij kun je denken aan wat er zou gebeuren indien je een oneindig leven hebt en wat de nadelen daarvan kunnen zijn.

Ik vond het einde van The Good Place een perfecte afronding van een van de sterkere komedieseries van de laatste jaren. Het heeft mij vaak hardop doen lachen, maar ook over diepere dingen laten nadenken. De laatste aflevering was op bepaalde momenten zelfs emotioneel beladen. Ondanks dat het vierde seizoen niet als één geheel aanvoelt, vormt het slot een soort verbindende factor dat het verhaal compleet maakt. The Good Place blijft voor mij dan ook één van de betere komedieseries.

Op basis van het bovenstaande geef ik het vierde seizoen van The Good Place een welverdiende 8,5.