Rebus maakt in 2024 dezelfde fout als in het verleden. Een ezel stoot zich niet tweemaal aan dezelfde steen. De makers achter de remake van Rebus doen dit helaas wel. Waar in de eerste serie de te jonge John Hannah (The Victim) de hoofdrol speelde, heeft men nu gekozen voor de net zo jonge Richard Rankin (Outlander). Beide (toenmalige) veertigers hebben ook nog eens het nadeel dat ze een veel te aardige uitstraling hebben om de gecompliceerde en ruwe inspecteur neer te zetten. Ook nu mist een type Ken Stott (Messiah) die vanaf 2006 de rol op zich nam. Hij wist de duistere en meer agressieve kant van Rebus uitstekend neer te zetten. Bovendien was Ken in zijn rol de belichaming van een inspecteur die lak had aan regels en hiërarchie.
Voor degenen die de oude serie of de boeken niet kennen is dit seizoen aardig vermaak.
De hedendaagse Rebus is in alles een light versie ten opzichte van de eerdere versie met Ken Stott. Rebus worstelt met zijn privérelaties. Hij heeft het moeilijk met de scheiding van zijn vrouw en kind. Zijn collega en vriend heeft blijvend letsel opgelopen in een ongeluk. De crimineel Ger Cafferty (Stuart Bowman, Versailles) is verantwoordelijk voor dit ongeluk. Rebus wil, zelfs jaren later, nog steeds wraak. Als de naam Cafferty opduikt in een zaak, dan is Rebus er natuurlijk als de kippen bij om de zaak op te pakken. Het is een van de rode draden in het verhaal.
De andere rode draad is de relatie tussen Rebus en zijn broer Michael (Brian Ferguson, The Ipcress File). Michael heeft gevochten in Afghanistan. Hij heeft het samen met zijn vrouw financieel moeilijk. Gevolg is dat ze in een wijk wonen waar drugs en criminaliteit hoogtij vieren. Michael besluit in te grijpen. Hij steelt drugsgeld van dealers. Het gevolg is dat Michael steeds verder de criminaliteit in wordt getrokken. Samen met oud-collega militairen komt hij in een druggerelateerde machtsstrijd terecht. Niet geheel toevallig heeft dit ook raakvlakken met de zaak die Rebus onderzoekt.
Net als Rebus zelf in deze 2024 versie is het verhaal ook iets te gewoon en glad.
Net als Rebus zelf in deze 2024-versie is het verhaal ook iets te gewoon en glad. Het is nu een standaard verhaal waarin drugscriminaliteit een grote rol speelt. Het is niet bepaald de duistere en zwaarmoedige detective die het volgens de boeken van Ian Rankin hoort te zijn. Een van de belangrijkste redenen van het grote succes van Rebus is dat het een intrigerend inkijkje geeft in een complexe ziel. Iemand die er weinig om lijkt te geven dat hij tegen alles en iedereen aanschopt. Hij heeft gevoelsmatig alles verloren wat hem lief is, waardoor drank en geweld zijn enige optie lijken. Een soort destructieve missie. In de huidige versie komt dit (nog?) nergens naar voren. Rebus is dan wel agressief en wars van regels maar verder is het een relatief gezien eendimensionale ziel.
Rebus is in 2024 een aardige misdaadserie. Wel volgt het iets teveel een standaardverhaal. Het is vooral de casting van de hoofdpersoon die het verhaal in de steek laat, ook al is het verhaal zelf dun. Het is leuk tijdverdrijf. Het grote probleem is dat deze televisieserie een remake is van een van de beste misdaadseries die er is. Een die een donkere sfeer wist vast te leggen en die alle ruimte gaf aan een duistere ziel als Rebus. Dat exceptionele wordt nu helaas in geen enkele aflevering gehaald. Als misdaadserie kan het ermee door. Voor degenen die de oude serie of de boeken niet kennen is dit seizoen aardig vermaak. Daarom besloten om deze serie toch maar een zesenhalf te geven.
Over de auteur, Ron Schoonwater
Na jaren zijn schrijftalent te hebben gebruikt voor muziekrecensies werd het tijd de overstap te maken naar het schrijven over zijn andere grote passie. Films en, de laatste jaren vooral, TV series. Hoewel het altijd leuk is om te vertellen dat je (vooral) van kwaliteit series houdt uit bijvoorbeeld Groot Brittannië en Scandinavië is hij ook fan van Amerikaanse series in de breedste zin van het woord. TV series zijn dan ook een afspiegeling van het leven. Humoristisch, spannend, serieus, verdrietig, spectaculair, dramatisch, ongelooflijk, mooi & soms slechts ter vermaak en afleiding.
