6.5
Wichita van Rijkom geeft Ray Donovan - Seizoen 1 (DVD) een 6.5.
27 januari 2015, 09:35 door Wichita van Rijkom
Ray Donovan - Seizoen 1 (DVD)
Meerdere Golden Globe nominaties, onder anderen een Critic’s Choice Television Award gewonnen en een derde seizoen wat is aangekondigd voor de zomer van 2015. Ray Donovan is een succes en een van Showtime’s paradepaardjes op dit moment. Ik heb in het verleden wel wat promo’s van de serie gezien, maar wist eigenlijk niet precies wat ik van deze serie moest verwachten. Zou de familie Donovan ook bij mij in de smaak vallen? Ik was hier wel nieuwsgierig naar dus besloot het eerste seizoen te gaan kijken.
Ray Donovan vertelt het verhaal van de gelijknamige hoofdpersoon (gespeeld door Liev Schreiber) en diens familie, gevestigd in Los Angeles. Op het eerste oog lijkt Ray, samen met zijn vrouw Abby (Paula Malcomson, Caprica) en kinderen Conor (Devon Bagby) en Bridget (Kerris Dorsey, Brothers & Sisters) het redelijk voor elkaar te hebben. Een mooi huis, leuke familie en een goede baan als probleemoplosser van de sterren. Ray werkt voor advocaat Ezra Goldman (Elliott Gould, Mulaney), samen met zijn rechterhand Avi (Steven Bauer, Wiseguy) en assistente Lena (Katherine Moennig, The L Word). Tijdens hun werkzaamheden krijgen ze met van alles te maken, van seksschandalen tot verslavingen, in Hollywood is immers een hoop drama te vinden. Wanneer vader Mickey (Jon Voight, Lone Star) echter na jarenlang cel vrijkomt, verandert het leven van Ray en zijn eigen familie flink. Er blijkt heel wat oud zeer tussen vader en zoon te zitten en de familiebanden worden aardig onder druk gezet.
De sfeer die tijdens Ray Donovan wordt neergezet zet gelijk de toon. Meteen is duidelijk dat je naar een serie van Showtime kijkt. Scheldwoorden vliegen je om de oren en naaktscènes zijn ook zeker niet zeldzaam. Ik had eerlijk gezegd ook niet anders verwacht, maar moet wel bekennen dat ik het taalgebruik af en toe weinig vond toevoegen aan de scenes. Het leek soms meer op schelden om het schelden dan iets anders. In deze serie zie je ook duidelijk meerdere kanten van LA. Het luxe leven van Ray in Calabasas en zijn cliënten in Hollywood is een schril contrast met het leven van zijn broers. Er is duidelijk met het uitkiezen van de filmlocaties rekening gehouden met het script en het algehele gevoel dat deze serie wil neerzetten. Het eerste seizoen van Ray Donovan is ook gevuld met gastrollen, en hier en daar zien we enkele bekende namen voorbij komen. Rosanna Arquette speelt bijvoorbeeld enkele afleveringen mee en James Woods speelt een belangrijk karakter dat vooral tijdens de laatste paar afleveringen centraal staat.
Terry (Eddie Marsan, Little Dorrit) en Bunchy (Dash Mihok) zijn Ray’s broers waarmee hij samen in Zuid-Boston is opgegroeid. Hun moeder overleed toen zij nog jong waren en uiteindelijk hebben zij een nieuw leven opgebouwd in Los Angeles. Terry heeft Parkinson opgelopen tijdens zijn bokscarrière en runt nu de Donovan’s Fite Club. Samen met Ray draagt hij ook de zorg voor Bunchy, die door seksueel misbruik in het verleden met heel wat problemen rondloopt. Daryll (Pooch Hall, The Game) is hun zwarte halfbroer, nieuw in de familie, maar vastberaden om te laten zien dat ook hij een ‘echte’ Donovan is. Terry’s prille romance met verpleegster Frances (Brooke Smith, Grey’s Anatomy) verloopt verre van soepel en Bunchy’s verleden haalt hem gaandeweg het seizoen vordert alsmaar meer in. Terwijl Ray’s cliënten zichzelf en hem in allerlei problemen brengen, komen wij als kijker steeds meer te weten over het verleden van alle Donovans. Moord, afpersing, slippertjes, deze familie heeft zich door de jaren heen aan heel wat maffia-achtige praktijken schuldig gemaakt.
Waar Ray Donovan precies over gaat is niet in een kort verhaaltje uit te leggen. Er gebeurt elke aflevering wel wat noemenswaardigs en dat is ook gelijk een van de grote pluspunten van deze serie. Het tempo waarin de verhalen worden verteld, maakt het makkelijk om naar te kijken. Echter is het wel een nogal aparte serie. De humor zal vast bij sommigen aanslaan maar was absoluut niet mijn smaak. Daarbij vond ik tevens de manier waarop vrouwen en hun lust voor mannen werd neergezet persoonlijk ook niet altijd even realistisch. Het acteerwerk daarentegen was wel weer super en zeer overtuigend. Ik heb met gemixte gevoelens naar de serie gekeken. Het is zeker geen slecht TV werk en ik kan me ook goed voorstellen dat het populair is bij een groot publiek. Maar uiteindelijk is Ray Donovan gewoon niet helemaal mijn genre…
Ray Donovan vertelt het verhaal van de gelijknamige hoofdpersoon (gespeeld door Liev Schreiber) en diens familie, gevestigd in Los Angeles. Op het eerste oog lijkt Ray, samen met zijn vrouw Abby (Paula Malcomson, Caprica) en kinderen Conor (Devon Bagby) en Bridget (Kerris Dorsey, Brothers & Sisters) het redelijk voor elkaar te hebben. Een mooi huis, leuke familie en een goede baan als probleemoplosser van de sterren. Ray werkt voor advocaat Ezra Goldman (Elliott Gould, Mulaney), samen met zijn rechterhand Avi (Steven Bauer, Wiseguy) en assistente Lena (Katherine Moennig, The L Word). Tijdens hun werkzaamheden krijgen ze met van alles te maken, van seksschandalen tot verslavingen, in Hollywood is immers een hoop drama te vinden. Wanneer vader Mickey (Jon Voight, Lone Star) echter na jarenlang cel vrijkomt, verandert het leven van Ray en zijn eigen familie flink. Er blijkt heel wat oud zeer tussen vader en zoon te zitten en de familiebanden worden aardig onder druk gezet.
De sfeer die tijdens Ray Donovan wordt neergezet zet gelijk de toon. Meteen is duidelijk dat je naar een serie van Showtime kijkt. Scheldwoorden vliegen je om de oren en naaktscènes zijn ook zeker niet zeldzaam. Ik had eerlijk gezegd ook niet anders verwacht, maar moet wel bekennen dat ik het taalgebruik af en toe weinig vond toevoegen aan de scenes. Het leek soms meer op schelden om het schelden dan iets anders. In deze serie zie je ook duidelijk meerdere kanten van LA. Het luxe leven van Ray in Calabasas en zijn cliënten in Hollywood is een schril contrast met het leven van zijn broers. Er is duidelijk met het uitkiezen van de filmlocaties rekening gehouden met het script en het algehele gevoel dat deze serie wil neerzetten. Het eerste seizoen van Ray Donovan is ook gevuld met gastrollen, en hier en daar zien we enkele bekende namen voorbij komen. Rosanna Arquette speelt bijvoorbeeld enkele afleveringen mee en James Woods speelt een belangrijk karakter dat vooral tijdens de laatste paar afleveringen centraal staat.
Terry (Eddie Marsan, Little Dorrit) en Bunchy (Dash Mihok) zijn Ray’s broers waarmee hij samen in Zuid-Boston is opgegroeid. Hun moeder overleed toen zij nog jong waren en uiteindelijk hebben zij een nieuw leven opgebouwd in Los Angeles. Terry heeft Parkinson opgelopen tijdens zijn bokscarrière en runt nu de Donovan’s Fite Club. Samen met Ray draagt hij ook de zorg voor Bunchy, die door seksueel misbruik in het verleden met heel wat problemen rondloopt. Daryll (Pooch Hall, The Game) is hun zwarte halfbroer, nieuw in de familie, maar vastberaden om te laten zien dat ook hij een ‘echte’ Donovan is. Terry’s prille romance met verpleegster Frances (Brooke Smith, Grey’s Anatomy) verloopt verre van soepel en Bunchy’s verleden haalt hem gaandeweg het seizoen vordert alsmaar meer in. Terwijl Ray’s cliënten zichzelf en hem in allerlei problemen brengen, komen wij als kijker steeds meer te weten over het verleden van alle Donovans. Moord, afpersing, slippertjes, deze familie heeft zich door de jaren heen aan heel wat maffia-achtige praktijken schuldig gemaakt.
Waar Ray Donovan precies over gaat is niet in een kort verhaaltje uit te leggen. Er gebeurt elke aflevering wel wat noemenswaardigs en dat is ook gelijk een van de grote pluspunten van deze serie. Het tempo waarin de verhalen worden verteld, maakt het makkelijk om naar te kijken. Echter is het wel een nogal aparte serie. De humor zal vast bij sommigen aanslaan maar was absoluut niet mijn smaak. Daarbij vond ik tevens de manier waarop vrouwen en hun lust voor mannen werd neergezet persoonlijk ook niet altijd even realistisch. Het acteerwerk daarentegen was wel weer super en zeer overtuigend. Ik heb met gemixte gevoelens naar de serie gekeken. Het is zeker geen slecht TV werk en ik kan me ook goed voorstellen dat het populair is bij een groot publiek. Maar uiteindelijk is Ray Donovan gewoon niet helemaal mijn genre…
Over de auteur, Wichita van Rijkom
Wichita, geboren in 1991, is een groot dierenliefhebber, die daarnaast ook erg houdt van schrijven en tv-series kijken. Ze is ondanks haar leeftijd helaas alweer ruim vijftien jaar arbeidsongeschikt en vindt daardoor veel afleiding en plezier in het kijken naar tv programma’s. Een perfecte combinatie als het aankomt op het recenseren voor MijnSerie. In het verleden heeft zij al eens meegeschreven aan een boek over een van haar ziektes en sinds begin 2013 schrijft zij recensies voor deze site. Door het vele reizen in haar jeugd en de internationale contacten die zij haar hele leven lang al heeft is Engels altijd als een tweede taal voor haar geweest. Om die reden schrijft zij af en toe niet alleen in het Nederlands maar ook in het Engels recensies voor MijnSerie.
Bekijk profiel van Wichita van Rijkom
Dat smaken kunnen verschillen is een feit, daarom zou ik je aanraden om ook altijd eens te kijken naar wat een recensent(e) als favoriete series heeft, dan wordt het dikwijls al duidelijk waarom een bepaalde serie niet zijn of haar ding is.
Heb je een beetje dezelfde smaak, dan kan het goed zijn dat je de serie waarover zijn/haar recensie handelde ook niet goed zal vinden, of misschien toch wel want alles is uiteraard mogelijk.
"Banshee" zou ik trouwens zeker niet vergelijken met "Ray Donovan", dat zijn echt wel twee totaal verschillende werelden.