Showtime, aflevering 26

"It's Showtime everybody. Showtime"

The Night Of

Toen ik de laatste aflevering had gezien en de televisie uitzette, besefte ik dat alleen al de laatste scène de moeite van het bekijken waard was. The Night Of is een serie die gezien mag en misschien wel moet worden. John Turturro speelt werkelijk de sterren van de hemel. Als John Stone haalt hij achteloos een eetstokje tevoorschijn om zijn geteisterde voeten te krabben. De walging op het gezicht van de vrouw in de metro is goud waard, net als John's
onverschilligheid hierom.

De vraag of hij het nu werkelijk heeft gedaan laat ik hier uiteraard in het midden, maar de hele gang naar het einde is meer dan de moeite waard om naar te kijken. De beelden die zo als kunst bestempeld kunnen worden, de uitstekende regie en Turturro die de serie naar grote hoogte meetrekt.

De verandering van de onschuldige leuke jongen Nasir Khan naar een voor zijn leven vechtende gevangene met kaal geschoren hoofd en tattoos is prachtig en schokkend tegelijk. De fouten en de vooroordelen staan op scherp bij The Night Of. Weinig blijft je als kijker bespaart. De naïviteit van Karan, de onverschilligheid van Camp en de onmogelijke taak waar Stone zich op stort dragen bij aan een compleet plaatje. Heb je The Night Of nog niet gezien? Zet hem boven aan je wensenlijst, want dit is er één die je lang bij zal blijven.

Dit was de radiocolumn, wat Peter en ik nog meer hebben besproken tijdens Ochtend Oostrom hoor je hieronder.



De plaat van de week is Luciano Pavarotti - Nessun Dorma

Tot volgende week en met vriendelijke radiogroet

Mandy