Missing You duikt in de wondere wereld van het online daten en daar kun je zomaar een oude vlam tegenkomen. Maar wat doe je als het een oude vlam is die jaren eerder spoorloos verdwenen is? Dat is namelijk precies wat de door Rosalind Eleazar gespeelde Kat Donovan overkomt. Elf jaar geleden verliet haar verloofde Josh (Ashley Walters) haar van de ene op de andere dag en verdween spoorloos. Kat, die werkzaam is bij de politie, heeft hem sindsdien zonder resultaat gezocht tot ze hem ineens tegenkomt op een datingapp. Ze is nog steeds op zoek naar antwoorden en probeert contact met hem op te nemen, maar krijgt te horen dat hij geen behoefte heeft aan verder contact met haar. Ze kan het echter niet loslaten en bijt zich vast in haar zoektocht naar antwoorden, waarbij zij een aantal schokkende ontdekkingen doet.
Ondertussen moet zij ook haar normale werk nog doen. Zo probeert ze Charlie, gespeeld Charlie Hamblett, die het vermoeden heeft dat er iets ernstigs met zijn moeder is gebeurd, te helpen. En daarnaast kan ze ook de moord op haar vader (Lenny Henry) niet loslaten, tot grote frustratie van haar baas, een rol van Richard Armitage.
Netflix bood Harlan Coben de mogelijkheid om veertien van zijn boeken te laten verfilmen en dat heeft ze tot nu toe geen windeieren gelegd. Na successen zoals The Stranger, Safe, Fool me Once en Stay Close is Missing You het negende boek dat zij verfilmen. En veel van de klassieke elementen die in Coben-series zitten, zijn ook hier aanwezig. Een toegankelijke hoofdpersoon die een goed, maar druk leven heeft en door een bepaalde gebeurtenis zijn/haar leven in een rollercoaster terecht ziet komen. Veel verschillende verhaallijnen die door elkaar lopen, maar elkaar aan het einde weten te vinden en waarin veelal een rol is weggelegd voor de moderne media.
Net als velen keek ik na de vorige successen ook uit naar Missing You, maar ondanks dat het de bovengenoemde elementen allemaal bevat was ik toch wat teleurgesteld. Laat ik positief beginnen; met het acteerwerk is niets mis en door de vele twists in het verhaal en het feit dat weer iedereen geheimen lijkt te hebben (waarmee voldoende spanning wordt opgebouwd), kostte het geen enkele moeite om de serie uit te kijken.
Er zit een redelijk tempo in de serie, alhoewel ik mij toch niet aan de indruk kan onttrekken dat hetzelfde verhaal net zo goed in minstens één aflevering minder had gekund. Problematischer is echter het verhaal zelf. Er ontbreekt namelijk een zekere mate van geloofwaardigheid. De karakters maken bij vlagen keuzes die niet voor de hand liggen en er zitten wat gaten in het plot die niet (of niet voldoende) worden toegelicht.
Is de serie daarmee slecht? Dat zou ik ook weer niet willen zeggen. Het is een serie die je zo gekeken hebt, maar die verder geen blijvende indruk weet achter laten. En wat dat betreft ben ik een beetje verwend, ik verwacht simpelweg meer van een Coben serie.
Over de auteur, Wesley Fechter
Wesley (1980) is een serieliefhebber die opgroeide in Purmerend in de jaren dat series als The Knight Rider, The A-Team, Airwolf en Are you being Served? nog veel op tv te zien waren. Nadat hij door arbeidsongeschiktheid gedwongen afscheid moest nemen van de juridische wereld besloot hij in plaats van het schrijven van juridische teksten te gaan schrijven over zijn hobby's. En na een aantal jaren geschreven te hebben over bord-en kaartspellen moeten nu de serie er ook aan gaan geloven. Met een voorliefde voor het superhelden genre, Britse en Scandinavische crimi's, thrillers en series vol humor is zijn smaak het best te omschrijven als breed.
