Miss Scarlet and the Duke is de afgelopen seizoenen uitgegroeid tot een heerlijke serie. Daar is dit vierde seizoen geen uitzondering op. Dit (v)luchtige kostuumdrama en misdaadserie gooit hoge ogen door de verhaallijnen en het uitstekende acteertalent. Kate Phillips (Peaky Blinders) heeft zich helemaal vereenzelvigd met haar rol als privédetective Eliza Scarlet. Gelukkig zijn er naast de Duke William Wellington (Stuart Martin, Jamestown) andere karakters die de hoofdrol opeisen. Dat is vooral goed voor het vervolg van de serie, aangezien Stuart Martin de serie gaat verlaten.
Naast de twee duidelijke hoofdrolspelers zijn er de laatste seizoenen dus andere personages die op de voorgrond treden. Zo is de rol van huishoudster Ivy (Cathy Belton, Hidden Assets) steeds sterker geworden. Haar moedergevoelens voor Eliza zorgen voor interessante interactie. Zeker ook gezien de relatie tussen Ivy en de ietwat afstandelijke Mr. Potts (Simon Ludders, Bridgerton) Eliza weet te helpen toegang te krijgen tot dingen waar ze normaal geen toegang toe heeft. Aan de kant van Scotland Yard krijgen dit seizoen de jonge en naïeve Fitzroy (Evan McCabe, Doctor Who) en de norse Phelbs (Tim Chipping, Liar) de kans om hun rol verder uit te bouwen.
Ook dit vierde seizoen is heerlijk (v)luchtig vermaak.
Bij de start van het vierde seizoen blijkt dat Eliza haar managementtaken niet zo best heeft uitgevoerd. Het ooit succesvolle detectivebureau Nash & Sons is letterlijk leeggelopen. Medewerkers wilden niet onder een vrouw werken maar ook het eigenwijze en bazige gedrag van Eliza heeft niet meegeholpen. Clarence (Paul Bazely, Such Brave Girls) is de enige die nog achtergebleven is. Hij is vooral gebleven door loyaliteit aan zijn baas, Patrick Nash (Felix Scott, Our House). Die laatste ziet zich door de slechte staat van zijn bureau gedwongen om terug te keren naar Londen.
Samen met Eliza zal Nash dit seizoen elke aflevering weer een zaak oplossen. Dit is een vast stramien in deze serie. Elke aflevering kent een eigen zaak. Wel zijn de privésituaties van de hoofdrolspelers altijd een rode draad. De relatie tussen William en Eliza staat daarin centraal. De grootste vraag is of beide elkaar gaan vinden in de liefde. Het is duidelijk dat deze er voor beide is. Het uitspreken is echter een heel ander verhaal. Daarnaast is het vooral het in de Victoriaanse tijd nogal eigenzinnige gedrag van Eliza die deze serie draagt. Ze is slim en weet daardoor verschillende zaken tot een goed einde te brengen. Ze is ook menselijk en in dit seizoen maakt ze zelf dan ook wat missers. Wat deze serie helemaal afmaakt zijn de sets waarin het zich allemaal afspeelt en de mooie kostuums. Op en top Brits. En dat voor een Amerikaanse productie.
Op en top Brits.
Ook dit vierde seizoen is heerlijk (v)luchtig vermaak. Daar is absoluut niks mis mee. Zeker niet als het met deze kwaliteit gemaakt wordt. Het is niet voor niks dat de serie alweer vier seizoenen heeft en dat het vijfde seizoen nu al opgenomen wordt. Ondanks dat het vertrek van Stuart Martin wel iets gaat vragen van de schrijvers is daar in dit seizoen al goed op ingespeeld. Het stilletjes verdwijnen van Moses (Ansu Kabia, World on Fire) dit seizoen is opvallend. Hij was toch een van de grote krachten achter het succes van Eliza als privédetective. Het bewijst wel dat de makers achter deze serie heel goed weten hoe ze een hoofdpersonage moeten vervangen zonder al teveel afbreuk te doen aan de kwaliteit.
Over de auteur, Ron Schoonwater
Na jaren zijn schrijftalent te hebben gebruikt voor muziekrecensies werd het tijd de overstap te maken naar het schrijven over zijn andere grote passie. Films en, de laatste jaren vooral, TV series. Hoewel het altijd leuk is om te vertellen dat je (vooral) van kwaliteit series houdt uit bijvoorbeeld Groot Brittannië en Scandinavië is hij ook fan van Amerikaanse series in de breedste zin van het woord. TV series zijn dan ook een afspiegeling van het leven. Humoristisch, spannend, serieus, verdrietig, spectaculair, dramatisch, ongelooflijk, mooi & soms slechts ter vermaak en afleiding.
