Killing Eve - Seizoen 2

Als je fan bent van een serie, is het soms moeilijk om toe te geven dat de kwaliteit wat minder is geworden. Ook ik heb er last van. Hoe fijn ik Killing Eve ook vind, seizoen twee viel een beetje tegen. Er zijn gelukkig nog genoeg elementen die de serie overeind houden en nog steeds staat het met kop en schouders boven het gros van de televisieseries. Maar toch mist een deel van de magie die het eerste seizoen zo goed maakte.

Na hun bijna dodelijke confrontatie aan het einde van het eerste seizoen gaan MI6-medewerkster Eve (Sandra Oh) en de psychopathische huurmoordenares Villanelle (Jodie Comer) hun eigen weg. Lang blijven ze niet uit elkaar, want daarvoor is hun wederzijdse obsessie te groot. En er is ook nog eens een nieuwe seriemoordenaar actief, die voor zowel Eve als Villanelle een bedreiging vormt. Het tweetal moet daarvoor een ongemakkelijk verbond sluiten om deze moordenaar op te sporen.

Er valt nog zo ontzettend veel te genieten van Killing Eve. Op de cast is niets aan te merken. Sandra Oh en Jodie Comer zijn weer in topvorm. Ze hebben een fantastische onderlinge chemie en proberen elkaar keihard van het scherm te spelen. Ook Fiona Shaw, die Eves baas Carolyn speelt doet haar best. En eigenlijk de rest van de cast ook.

Op de cast, humor en vormgeving valt niets aan te merken

Ook de humor is weer heerlijk scherp. Het neemt zichzelf op de juiste momenten niet altijd even serieus en Eve, Villanelle en Carolyn strooien maar wat graag met cynische oneliners. Een hoogtepuntje voor mij was het feit dat Carolyn zo haar eigen ‘Carolyn’ bleek te hebben (fantastisch gespeeld door Zoe Wanamaker). Van haar wil ik komende seizoenen absoluut meer zien. De serie weet precies de juiste balans tussen spanning, drama en humor te bewaren en dat maakt het aangenaam kijken.

Ook de vormgeving is weer fantastisch. De excentrieke aankleding, het soms wat vreemde camerawerk en de onheilspellende muziek sluiten naadloos op elkaar aan en dragen enorm bij aan het opbouwen van het bizarre sfeertje dat gedurende de hele serie heerst. Een prachtig voorbeeld hiervan is de vierde aflevering, waarin Villanelle een gruwelijke moord pleegt in Amsterdam (op een Nederlandse acteur nota bene!). Het onheilspellende Nederlandse kinderliedje dat op de achtergrond te horen is, het bizarre kostuum dat Villanelle op dat moment draagt, de camerahoeken en de belichting. Dit is kunst op een bizarre manier.

Het probleem zit hem vooral in de structuur van het seizoen en de relatie tussen Eve en Villanelle. De jacht op de nieuwe seriemoordenaar zit een beetje in de weg. Het is slechts een middel om het tweetal dichter bij elkaar te brengen en daardoor vrij saai en voorspelbaar uitgewerkt. Toch domineert die jacht het grootste gedeelte van het seizoen en dat is jammer. Hier heeft de serie vooral tijdens de tweede helft van het seizoen last van. Ook de gruwelijke moorden die Villanelle pleegt zijn een beetje meer van hetzelfde. Hoe mooi ze ook zijn vormgegeven, op een gegeven moment geloof je het wel en wordt het vermoeiend.

De problemen dit seizoen zitten vooral in de structuur van het verhaal en de relatie tussen de twee hoofdpersonen

Ook de relatie tussen Eve en Villanelle is wat minder, ondanks dat de actrices nog steeds fantastisch zijn in hun spel en onderlinge chemie. In het eerste seizoen waren ze tegenstanders en cirkelden ze om elkaar heen. Hun band en wederzijdse obsessie hadden daardoor een bepaalde mystieke sfeer. De schaarse momenten wanneer ze samen op het scherm te zien waren hadden iets magisch. Nu ze heel nauw samenwerken en bondgenoten zijn, mist die magie heel erg. Gelukkig worden de kaarten aan het einde van het seizoen opnieuw geschud. Een vrij onverwachte wending aan het einde geeft hoop voor het derde seizoen.

Ik vond het heel moeilijk om mijn woorden over dit seizoen op papier te zetten. Killing Eve is een serie die ik vanuit mijn hart een heel hoog cijfer gun. Ik hou er oprecht van. Maar er waren gewoon serieuze problemen met dit seizoen. Als fan is dat soms lastig toe te geven. Het einde biedt gelukkig hoop dat het verhaal in seizoen drie een andere kant op gaat die beter bij de serie past. Hopen jullie mee?