Genius - Seizoen 2

Na Albert Einstein is het de beurt aan de Spaanse schilder Pablo Picasso om het tweede seizoen van Genius in te vullen. Om de hoofdrol te vertolken, wisten de makers een echte Spaanse topacteur binnen te halen die zijn sporen al verdiende in Hollywood. Antonio Banderas was misschien een verrassende keuze, daar de man vooral bekend is als actieheld. Zo kroop hij in het verleden al in de huid van Zorro en was hij ook te zien in de derde Expendables film. Tussendoor kwamen we hem ook al eens tegen in meer serieuze rollen waarin hij bewees dat hij meer was dan een goedgebouwde actieheld waar de vrouwen voor smolten.

De voertaal in de serie is Engels en de kijker moet zich tien afleveringen lang door de meest gruwelijke accenten heen wurmen.

Het tweede seizoen van Genius start in 1881 met de moeilijke geboorte van de wereldberoemde kunstenaar en eindigt in 1973 wanneer de man het hiernamaals opzoekt. Tussendoor krijgen we een hutsepot te zien die zijn leven samenvat. De makers hebben er namelijk voor gekozen om zijn levensloop vooral te schetsen aan de hand van de belangrijkste vrouwen in zijn leven. Daar die elkaar meer dan geregeld voor de voeten lopen en soms jarenlang deel uitmaken van Picasso's leven, overlappen ook heel wat tijdsperiodes elkaar en duikt men altijd terug in het verleden tot de ontmoeting met de dame in kwestie. Dit zorgt er voor dat je als kijker soms moeilijk kan volgen.

Als je de cast van Picasso bekijkt, merk je dat die uit een internationaal gezelschap bestaat. Zo spelen Spaanse acteurs Spaanse personages, Franse acteurs kruipen in de huid van een Frans personage en ga zo maar door. Hiermee willen we een ander heikel punt aanhalen in deze reeks; de voertaal in de serie is Engels en de kijker moet zich tien afleveringen lang door de meest gruwelijke accenten heen wurmen. Als je dan kiest om het grootste deel van de rollen te laten spelen door mensen die de taal van het personage dat ze spelen machtig zijn, laat ze dan in godsnaam hun eigen taal spreken. Nu werkt het enorm storend en duwt men de uitmuntende cinematografie en het schitterend acteerwerk op de achtergrond.



Picasso geeft de mensheid een prachtige inkijk in het leven en werk van de kunstenaar maar de soms rommelige manier van overschakelingen en het vreselijke taalgebruik doen afbreuk aan het geheel. Toch kan je als kijker heel wat opsteken want het verhaal doorkruist een groot deel van de twintigste eeuw en heeft dus ook een geschiedkundige waarde. We zijn nu al een beetje benieuwd naar deel drie waarin de Britse schrijfster Mary Shelley centraal zal staan.