Fubar is een komische actieserie gemaakt door Nick Santoro en met Arnold Schwarzenegger in de hoofdrol. Ik kon het niet laten. Hoe vaak krijg je nog de kans om je oude actieheld nog eens aan het werk te zien in een nieuwe actiereeks? Ik was super benieuwd in hoeverre ‘Arnie’ in deze moderne tijden, en op zijn niet meer zo jonge leeftijd, nog zijn mannetje staat. En is de serie zelf ook de moeite waard om te bingen? Laten we dat gaan bekijken!
Luke Brunner (Arnold Schwarzenegger) is een CIA-agent die er stilaan over denkt om met pensioen te gaan. Hoewel hij al bijna heel zijn leven als overheidsagent werkt, houdt hij dit al even lange tijd geheim voor zijn naasten. Na zijn laatste missie komt hij er tot zijn grootste verbijstering achter dat zijn bloedeigen dochter Emma (Monica Barbaro) ook al een hele tijd als CIA-agente werkt. Omdat ze beiden heel goed zijn in hun vak moeten ze echter met elkaar leren samenwerken binnen hun team. Dat het ook voor Emma een schok is om te ontdekken dat vaderlief heel haar leven niet was wie ze dacht, is niet verwonderlijk.
Toch moeten beiden een manier vinden om in een goede verstandhouding samen te werken en hun geschillen opzij te zetten. Samen met hun team bestaande uit Aldon (Travis Van Winkle), Roo (Fortune Feimster), Barry (Milan Carter) en Tina (Aparna Brielle) bestaat hun voornaamste taak erin de grote misdadiger Boro (Gabriel Luna) te pakken. Maar door een hechte voorgeschiedenis met Luke wordt ook dit geen makkelijke opgave.
Fubar legt de nadruk op luchtige actie en comedy. Vanaf de eerste scène herken je wel de typische ‘old school’ actie die de vroegere films met Schwarzenegger typeren. Denk vooral niet te veel na want eens je alles begint te analyseren is het moeilijk te genieten van deze serie. Het CIA team is divers en beslist niet saai, maar mist toch een tikkeltje maturiteit.
Denk vooral niet te veel na want eens je alles begint te analyseren is het moeilijk te genieten van deze serie.
Hierdoor wordt het heel moeilijk om de CIA in het algemeen serieus te nemen. Heel vaak worden er vreemde beslissingen genomen of komen onze helden door ontzettend domme handelingen in levensgevaarlijke gebeurtenissen terecht. Soms is er wel een leuk grapje aan verbonden, maar vaak is het meer gênant dan amusant laten we zeggen.
Fubar heeft niet het meest boeiende camerawerk alsook editing. De momenten dat het spannend wordt worden we vaak getrakteerd op een overdaad aan dialoog of ontstaat er een heuse therapie sessie in het heetst van de strijd. Het is natuurlijk een komische serie maar het legt de accenten soms gewoon verkeerd. Daardoor verliest het vaak volledig de spanning als de serie zich ook maar één seconde serieus wil nemen.
Ook de serieuze momenten tussen Luke en Emma werken vaak niet. Natuurlijk is er een rode draad verwerkt omtrent familie, ouderschap en vooral de afwezigheid van een ouderfiguur. Maar er wordt te veel heen en weer geleuterd zodat er zelden een opbouwende discussie ontstaat. Enkel naar het einde toe ontstaat er wel eens een beter gesprek, maar vaak voelt het te overdadig. Vermakelijk is het ergens wel en je voelt dat de makers een dikke knipoog willen zenden naar de kijker. Maar er is te veel om op te noemen dat je gewoonweg niet serieus kan nemen.
Ook Arnold Schwarzenegger, hoe leuk ik het ook vind om hem eens terug te zien, is door zijn leeftijd echt niet meer de actieheld die hij was in zijn vroegere jaren. Je ziet duidelijk wanneer er een stunt dubbel is gebruikt en zijn bewegingen zijn veel te traag om geloofwaardig te worden geacht in een gevecht met vliegensvlugge (en vooral jongere) vijanden.
In het verhaal wordt ook aandacht besteed aan het thuisfront met name Luke’s ex vrouw Tally (Fabiana Udenio), Carter (Jay Baruchel), de vriend van Emma en Luke's zoon Oscar (Devon Bostick). Zij hebben allen geen benul van de geheime levens van Emma en Luke. De serie weet wel goed in te spelen op de gevolgen en de risico’s van hun carrière omtrent familie en relaties. Emma en Luke worden door hun keuze doorheen de serie vaak zwaar met de neus op de feiten gedrukt.
De acteerprestaties zijn degelijk. Maar door de vele geforceerde dialogen voelt het vaak alsof de acteurs dingen moeten zeggen die niet in lijn zijn met hun personage. Spijtig want ook deze serie heeft potentieel, maar het script laat niet toe om het te overstijgen boven een middelmatig sitcom niveau.
Ik geef de serie hiermee een 6.
Het tweede seizoen van Fubar is al een tijdje te bekijken dus wie weet of het volgende seizoen uit zijn fouten heeft geleerd?
Over de auteur, Dries Van Gijsel
Dries Van Gijsel is afkomstig van Lokeren (België). Hij is altijd al heel in de ban geweest van film/series en kan het nog steeds niet laten om deze stevig uit de doeken te doen. In het verleden heeft hij tal van kortfilms en reportages gemaakt en heeft dit via zijn bijberoep nog even kunnen voortzetten. Hij heeft een aantal jaar film- en videokunsten gevolgd aan het SASK (Sint-Niklaas) en heeft hierdoor ook de nodige kennis opgebouwd in verband met scenario opbouw en onder andere het kritisch bekijken van film. En ja, hij doet het gewoon graag. Vandaar dat hij met plezier series recenseert voor MijnSerie.nl.
