Wij, Heren van Zichem

Lewie heeft beer in de kelder van meester Baekelandt gestort. Wanneer hij de volgende dag naar school vertrekt, verwacht hij een pak slaag. Maar hij heeft voorzorgen genomen en hooi in zijn broek gestopt. De meester laat zich daaraan echter niet vangen en dient de afstraffing toe op het blote achterwerk van de bengel. Pastoor Munte gaat op verzoek van Meneerke Parmentier, juffrouw Beuckelaers polsen over een mogelijk huwelijk. Het antwoord van de juffrouw is positief, wat met weinig geestdrift vernomen wordt door Clementine de meid, die op de erfenis van de juffrouw hoopte. Meneerke Parmentier heeft het goede nieuws wel vernomen via de pastoor, maar juffrouw Beuckelaers verwacht een rechtstreeks aanzoek. Inmiddels stelt de koster alles in het werk om de kerkzangers van hun stakingsdreiging te doen afzien.