6.5
Peter Rotthier geeft Section Zero - Seizoen 1 een 6.5.
15 oktober 2016, 08:06 door Peter Rotthier
Section Zero - Seizoen 1
Section Zéro is een reeks van de hand van Olivier Marchal (Braquo). Deze Franse serie die gelanceerd werd via Canal + speelt zich af in een futuristische apocalyptische wereld. De aarde is na een kernramp verdeelt in vier kasten en wordt geregeerd door Promethee. Het globale verhaal gaat over de strijd van een aantal mensen, verzameld in Section Zéro, die bepaalde fouten van het etablissement aan de kaak willen stellen.
In de eerste aflevering maken we kennis met politieagent Sirius Becker (Ola Rapace, Skyfall), die samen met zijn team op zoek gaat naar een Russiche pooier en drugdealer. Dit naar aanleiding van een veelvoudige moord, gepleegd in de moeraslanden waarvoor een verdwenen agent van de Black Squad verantwoordelijk is. Dit Zwarte Squadron is de privé militie van de hoge pieten dat geleid wordt door Henry Munro (Pascal Greggory, La Reine Margot). Zij worden vooral ingezet bij het ontvoeren van mensen uit de laagste kaste met als doel ze te robotiseren.
Wanneer Sirius gecontacteerd wordt door Section Zéro om zich in het geheim te verzetten tegen de praktijken van Munro, weigert hij echter toe te treden tot het legertje verzetsstrijders. Becker heeft echter brute pech, want als hij de Rus wil arresteren, is er een schietincident en wordt hij neergeschoten. Einde verhaal voor Becker denk je dan, maar met nieuw ontwikkelde technieken weet Section Zéro de man terug te laten keren tot de levenden.
Voor de rest van de wereld is Sirius Becker zo dood als een pier en dat heeft ook gevolgen voor zijn vrouw Diane (Hilde Debaeremaeker, Coppers). Zij wordt na de dood van Becker verplicht om te verhuizen en te gaan werken voor de heersers. Als neurologe moet zij mee helpen bij de ontwikkeling van de gerobotiseerde mensen. Diane wordt onder druk gezet met haar dochter die, bij hetzelfde vuurgevecht als waarbij Becker omkwam, zwaar gewond werd. Alleen de medische technieken in de bovenstad kunnen haar redden.
Omdat hij voor de buitenwereld dood is, bestaat er voor Sirius geen andere optie om zijn lot te verbinden met dat van Section Zéro. Samen met zijn nieuwe team plant hij verschillende aanvallen om te ontdekken wat de precieze plannen zijn van Munro. Langzaam maar zeker komt Sirius dichter bij de waarheid.
Tot het begin van aflevering zeven is Section Zéro een aangename reeks om naar te bekijken. Het verhaal wordt aanvankelijk rustig opgebouwd zodat we stilaan maar zeker de belangrijkste personages leren kennen. Pas in de derde aflevering wordt Becker gecontacteerd door Section Zéro en ook voor de kijker is dat moment de eerste keer in de reeks dat de naam valt.
In de zevende aflevering schakelt Section Zéro plots tien versnellingen hoger. Op goed vijftig minuten krijgt de kijker in sneltempo heel wat te verwerken. Plots is de uitwerking van het verhaal minder belangrijk geworden en primeert de pure actie. Alle verhaallijnen vallen in een beslissende plooi en het lijkt erop dat de mensen achter de reeks zelf beseften dat Section Zéro weinig overlevingskansen had. De gebeurtenissen in aflevering zeven komen dan ook geforceerd over.
Als de slotaflevering aanvangt, vraag je je af hoe het nu verder moet. De meeste spelers hebben hun kaarten op tafel gelegd en diegene die dat niet gedaan hebben, doen dat in dit achtste en laatste deel. Aan het eind blijf je nog met een aantal vragen zitten want het is duidelijk dat het verhaal van Section Zéro niet helemaal verteld is. Het moet dan ook sneu zijn voor de makers dat er hoogstwaarschijnlijk geen vervolg meer zal komen op deze eerste reeks, hoewel je met de Fransen natuurlijk nooit weet.
Section Zéro was zeker de eerste zes afleveringen een reeks van hoge kwaliteit. De manier waarop de apocalyptische wereld in beeld wordt gebracht, de insteek van het verhaal en de uitwerking van de personages waren gewoon top. Jammer van die twee laatste afleveringen die deze veelbelovende reeks genekt hebben en heel wat kijkers verweesd zullen achterlaten.
In de eerste aflevering maken we kennis met politieagent Sirius Becker (Ola Rapace, Skyfall), die samen met zijn team op zoek gaat naar een Russiche pooier en drugdealer. Dit naar aanleiding van een veelvoudige moord, gepleegd in de moeraslanden waarvoor een verdwenen agent van de Black Squad verantwoordelijk is. Dit Zwarte Squadron is de privé militie van de hoge pieten dat geleid wordt door Henry Munro (Pascal Greggory, La Reine Margot). Zij worden vooral ingezet bij het ontvoeren van mensen uit de laagste kaste met als doel ze te robotiseren.
Wanneer Sirius gecontacteerd wordt door Section Zéro om zich in het geheim te verzetten tegen de praktijken van Munro, weigert hij echter toe te treden tot het legertje verzetsstrijders. Becker heeft echter brute pech, want als hij de Rus wil arresteren, is er een schietincident en wordt hij neergeschoten. Einde verhaal voor Becker denk je dan, maar met nieuw ontwikkelde technieken weet Section Zéro de man terug te laten keren tot de levenden.
Voor de rest van de wereld is Sirius Becker zo dood als een pier en dat heeft ook gevolgen voor zijn vrouw Diane (Hilde Debaeremaeker, Coppers). Zij wordt na de dood van Becker verplicht om te verhuizen en te gaan werken voor de heersers. Als neurologe moet zij mee helpen bij de ontwikkeling van de gerobotiseerde mensen. Diane wordt onder druk gezet met haar dochter die, bij hetzelfde vuurgevecht als waarbij Becker omkwam, zwaar gewond werd. Alleen de medische technieken in de bovenstad kunnen haar redden.
Omdat hij voor de buitenwereld dood is, bestaat er voor Sirius geen andere optie om zijn lot te verbinden met dat van Section Zéro. Samen met zijn nieuwe team plant hij verschillende aanvallen om te ontdekken wat de precieze plannen zijn van Munro. Langzaam maar zeker komt Sirius dichter bij de waarheid.
Tot het begin van aflevering zeven is Section Zéro een aangename reeks om naar te bekijken. Het verhaal wordt aanvankelijk rustig opgebouwd zodat we stilaan maar zeker de belangrijkste personages leren kennen. Pas in de derde aflevering wordt Becker gecontacteerd door Section Zéro en ook voor de kijker is dat moment de eerste keer in de reeks dat de naam valt.
Jammer van die twee laatste afleveringen die deze veelbelovende reeks genekt hebben en heel wat kijkers verweesd zullen achterlaten.
In de zevende aflevering schakelt Section Zéro plots tien versnellingen hoger. Op goed vijftig minuten krijgt de kijker in sneltempo heel wat te verwerken. Plots is de uitwerking van het verhaal minder belangrijk geworden en primeert de pure actie. Alle verhaallijnen vallen in een beslissende plooi en het lijkt erop dat de mensen achter de reeks zelf beseften dat Section Zéro weinig overlevingskansen had. De gebeurtenissen in aflevering zeven komen dan ook geforceerd over.
Als de slotaflevering aanvangt, vraag je je af hoe het nu verder moet. De meeste spelers hebben hun kaarten op tafel gelegd en diegene die dat niet gedaan hebben, doen dat in dit achtste en laatste deel. Aan het eind blijf je nog met een aantal vragen zitten want het is duidelijk dat het verhaal van Section Zéro niet helemaal verteld is. Het moet dan ook sneu zijn voor de makers dat er hoogstwaarschijnlijk geen vervolg meer zal komen op deze eerste reeks, hoewel je met de Fransen natuurlijk nooit weet.
Section Zéro was zeker de eerste zes afleveringen een reeks van hoge kwaliteit. De manier waarop de apocalyptische wereld in beeld wordt gebracht, de insteek van het verhaal en de uitwerking van de personages waren gewoon top. Jammer van die twee laatste afleveringen die deze veelbelovende reeks genekt hebben en heel wat kijkers verweesd zullen achterlaten.
Over de auter, Peter Rotthier
Peter Rotthier is begin jaren negentig in de muziekjournalistiek gerold. Bijna twintig jaar lang was hij hoofdredacteur van een Vlaams rock/metal tijdschrift dat naast muziek ook oog had voor randverschijnselen als games, films, series en strips. In de meer dan vijftig jaar dat hij al op deze aardbol loopt heeft hij al heel wat series de revue zien passeren. Alle genres kunnen zijn interesse wekken en krijgen enkele afleveringen om zich te bewijzen. Zijn favorieten van de voorbije jaren waren onder andere Braquo, Black Sails, Games Of Thrones, The Leftovers, Mafiosa, The Brink en Hell On Wheels, om er maar een paar te noemen.
Bekijk profiel van Peter Rotthier
